Stríðið gegn kirkjunni

Að sögn Johns L. Allens, sem er höfundur bókarinnar „Hið hnattræna stríð gegn kristninni“ (The global war on Christians), beinast 80% af öllum trúarbragðaofsóknum í heiminum í dag gegn kristnum minnihlutahópum.

Kristnir eru opinberlega ofsóttir í 139 löndum. Tugþúsundir kristinna falla í ofsóknum á hverju ári um víða veröld. Hundruð þúsunda eru í fangelsi vegna trúar sinnar. Margar kirkjudeildir þar sem áður stóð vagga kristninnar verða fyrir beinum ofsóknum og „hreinsunum“. Má þar nefna kirkjudeildir bæði í Sýrlandi og Írak. Með ofbeldi er reynt að hrekja hina kristnu á brott frá heimahögum sínum. Ef fram fer sem horfir verður kristnum útrýmt á þessum svæðum. Þeir þurfa því á bráðri hjálp að halda þar sem þeir eru, og það strax.

Kristnir sæta einnig ofsóknum í Mið-Afríku og víða um Asíu. Sterk öfl reyna að draga upp þá mynd að hér sé um að ræða styrjöld milli kristinna og múslíma eða íslams. En það er afbökun á stöðunni. Aðeins brot af múslímum heimsins tekur þátt í þessum ofsóknum. Verstu ofsóknirnar gegn kristnum einstaklingum og kirkjum í dag eru stundaðar af hindúum á Indlandi. Stjórn Norður-Kóreu hefur látið myrða um 300.000 kristna ef marka má bók Allens. Fjórðungur þeirra sem eftir lifa í Norður-Kóreu dregur fram lífið í fangabúðum.

En þótt ekki sé rétt að kenna íslam eða múslímum um ofsóknirnar mega menn heldur ekki vera svo frjálslyndir og pólitískt rétthugsandi að þeir loki augunum fyrir því sem er að gerast.

Baráttuhópar á Vesturlöndum, sem venjulega hafa sig í frammi þegar taka þarf upp hanskann fyrir lítilmagnann víða um heim, láta sig ofsóknirnar litlu skipta. Margir kirkjuleiðtogar þegja einnig þunnu hljóði. Um leið og talið berst að kristninni og ofsóttum kristnum minnihlutahópum er eins og margir sjái fyrir sér heimsvaldastefnu 19. aldar, krossferðirnar og nýlenduveldin og kirkjur þeirra.

Menn vilja ekki kannast við að kirkjan í dag eða kristnir einstaklingar geti verið kúgaður og ofsóttur minnihlutahópur. Hvað þá að margar af þessum kirkjum sem hér um ræðir séu þjóðkirkjur sem hafa verið til í viðkomandi löndum um 1.500-2.000 ára skeið. Þannig rekur til dæmis kirkjan á Indlandi rætur til fyrstu aldar eftir Krist.

Barnalegir fjölmiðlamenn á Vesturlöndum átta sig ekki á þessu og taka undir háðsglósur öfgamanna. En þora ekki að gera grín að þeim. Hvenær kemur t.d. Ramadan-hlátur RÚV? Líklega seint. Ekki það að ég óski eftir slíku. En það er greinilega auðveldara að sparka í þá sem enginn tekur upp hanskann fyrir.

Til að skilja þær ofsóknir sem kristnir minnihlutahópar búa við í dag verðum við að horfa fram hjá millistéttinni og hinum velmegandi sem sækja kirkju á sunnudögum í Róm og Reykjavík. Við verðum líka að hætta að líta á þetta fólk sem fulltrúa einhverra trúarbragða. Við verðum að sjá það eins og það sem það er; ofsóttur minnihlutahópur í útrýmingarhættu.