Á miðvikudag datt Ingólfi Ómari í hug að lauma að mér eins og einni vísu:
Eygló bræðir burtu snjá
blána hæðadrögin.
Vonir glæðast vekja þrá
vorsins æðaslögin.
Á Boðnarmiði segir Björn Ingólfsson nýjustu fréttir af svanga Manga:
Í stafsetningarkennslubókinni gömlu var þessi kviðlingur sem átti að tryggja að við færum ekki að skrifa breiðan sérhljóða á undan ng:
Það er langur gangur
fyrir hann svanga Manga
að bera þang í fangi
fram á langa tanga.
Þetta virkaði ágætlega.
En nú er kominn á söguhetjuna nýr vinkill eins og það heitir á nútímamáli:
Engan lengur syngur Svangi-Mangi
söng um göngu í keng með þang í fangi.
Slunginn drenginn angrar lengi lengi
löngun þung í sæng hjá Möngu á Engi.
Benedikt Jóhannsson yrkir:
Verpir krummi' í klettaskor.
Krakkanasir fyllir hor.
Þefja túnin þakin for.
Það er loksins komið vor.
Magnús Halldórsson yrkir við fallegar ljósmyndir:
Er þar gleðin alda löng,
öllu bægt frá voða
Þrestir með sinn þýða söng,
þannig vorið boða.
Til að orma tíu fá
sem taka þarf með hraði
Matarholu margir sjá,
í mjúku hrossataði.
Broddi B. Bjarnason yrkir:
Þegar næðir norðanátt,
og napurt er hér heima.
Fyrir handan hafið blátt,
hugur fer að dreyma.
Björn Geir Leifsson fann þessar æfingar á gömlum miða:
Ekki ætla mjög að efast
um í þetta sinn.
Að þú kannski sért að kvefast
kæri vinur minn.
Hósti slím og hor í nefi
hiti, slen og þreyta.
Ekki lengur leikur efi
læknis þarft' að leita.
¶Þarf ég geislum sunnu að sóa¶og setja upp derið?¶Er vorið að koma og grundirnar gróa;¶getur það verið?¶Jakob Frímannsson Skúfi kvað:¶Þó heimur spjalli margt um mig¶og mínum halli sóma¶læt ég falla um sjálfa sig¶svoddan palladóma.¶Íslensk þjóðvísa:¶Kvöldúlfur er kominn hér¶kunnugur innan gátta;¶sólin rennur, sýnist mér,¶senn er mál að hátta.¶Gamall húsgangur:¶Nú er úti veður vott¶verður allt að klessu ;¶ekki fær hann Grímur gott¶að gifta sig í þessu.¶Gömul vísa:¶Hún er suður í hólunum,¶hefur gráa skýlu.¶Meira veit ég ekkert um¶ættina hennar Grýlu.¶Öfugmælavísan:
Oftast nær er álftin brún
en hann krummi hvítur,
skundar fé um Skeljungs tún,
sko hvar blýið flýtur.