Algóritmi í algjöru rugli

Við sem erum á samfélagsmiðlum verðum fyrir sífelldum árásum frá auglýsendum, enda erum við neytendur sem auðvelt er að ná til þar sem við erum mörg hver háð „skrollinu“. Eins gaman og það er að fylgjast með vinum sínum og frægu fólki á Facebook, Instagram eða TikTok, þá sleppur maður ekki undan endalausum auglýsingum. Algóritminn velur þá eins og allir vita auglýsingar sem passa við mann sjálfan, byggt á aldri, búsetu og hvað maður kaupir eða skoðar á netinu, ef ég skil þetta rétt.

Ég hef verið í megrun eða aðhaldi síðan ég var unglingur og það veit alnetið greinilega. Kannski ekki skrítið þar sem flestar miðaldra konur geta sagt slíkt hið sama. Alla vega, til að hjálpa mér að viðhalda þessari vitleysu, rignir yfir mig hinum og þessum aðferðum til að grennast, misgáfulegum. Flestar eru reyndar furðuleg vitleysa sem ég veit hreinlega ekki hver græðir á. Ein leiðin á víst að vera að drekka eitthvert hrísgrjónavatn á morgnana. Eða að setja fæturna í bala fullan af ósoðnum hrísgrjónum. Ekki er öll vitleysan eins!

Annað sem ég sé reglulega eru auglýsingar um bráðsniðug pillubox fyrir allar pillurnar sem ég á víst að þurfa að taka. Ég tek reyndar engar, en ef ég myndi gera það, þyrfti ég svona box svo ég gleymi ekki að taka þær. Af því ég er greinilega líka að missa minnið, háöldruð sem ég er.

Aðrar auglýsingar snúa að stólajóga, pilates sem á að grenna þig um fjölda kílóa á viku, auk þess að hífa brjóstin upp, alls kyns gönguöpp sem maður á að hlaða niður til að hjálpa manni í baráttunni og svo framvegis! Allt til að fá ginnkeyptar konur til að klikka á og horfa – og kaupa, svo einhver úti í hinum stóra heimi geti grætt peninga.

Fyrir utan alla megrunarkúrana sem ég á að fara á, eru líka alls kyns föt og vörur sem ég á endilega að nota til að halda í unglegt útlit. Aðhaldsbuxur og hrukkukrem og tæki og tól til að slétta andlit er vinsælt á miðlunum mínum.

Svo eru það auglýsingarnar sem eiga greinilega að taka á einu vandamáli sem ég hlýt að þjást af, en geri reyndar ekki … enn að minnsta kosti. Þvaglekanum. Fyrir nokkrum árum rigndi yfir mig myndum af afar sniðugum þvaglekanærbuxum sem ég þarf bara ekkert að nota. Þvaglekinn minn, samkvæmt algóritmanum, hefur aukist til muna. Nú er ég greinilega komin á grafarbakkann og farin að pissa á mig, 57 ára gömul. Mögulega er einhvers staðar falin myndavél sem sýnir mig að pissa í mig af hlátri, þó ég geri það svo ekki í bókstaflegri merkingu. En algóritminn heldur það greinilega, því það nýjasta sem ég þarf á að halda, samkvæmt alnetinu, eru fullorðinsbleiur! Ég gefst upp!