Kristinn Hauksson

Kristinn Hauksson fæddist á Sauðárkróki 6. október 1947. Hann lést á Landspítalanum 19. apríl 2024.

Foreldrar hans voru Haukur Vigfússon, sjómaður og smiður, frá Gimli, Hellissandi, f. 27. desember 1913, d. 20. apríl 1995 og Steinunn Jóhannsdóttir kennari frá Löngumýri í Skagafirði, f. 19. febrúar 1917, d. 12. febrúar 2003.

Systkini Kristins eru: Jóhann, f. 24. júlí 1944, d. 7. maí 1987, Sigurlaug, f. 28. júlí 1949 og Vigfús Haukur, f. 6. júlí 1955.

Kristinn giftist 26. desember 1967 Helgu Ingibjörgu Friðriksdóttur, f. 10. september 1948. Hún er fædd á Sauðárkróki, dóttir hjónanna Friðriks Margeirssonar, f. 28. maí 1919, d. 12. júní 1995 og Öldu Ellertsdóttir, f. 13. maí 1926.

Börn Kristins og Helgu eru: 1) Alda Snæbjört, f. 7. júlí 1968. Maki Jón Daníel Jónsson. Börn þeirra eru Sandra Björk, Kristinn Gísli og Jökull Smári. 2) Steinunn, f. 12. júlí 1975. Maki Ingiberg Baldursson. Börn þeirra eru Theódóra, Alexander Orri, Dagbjört, Viktoría Líf, Daníel Orri og Róbert Leó. 3) Friðrik, f. 25. nóvember 1976. Maki Bjarnhildur Hrönn Níelsdóttir. Dætur þeirra eru Helga Karólína og Birna Salóme.

Barnabarnabörn eru sjö talsins.

Kristinn ólst upp í Lauftúni í Skagafirði. Hann var lærður húsasmíðameistari og vann við húsasmíði alla ævi. Hann bjó í Skagafirðinum til ársins 1984, þá fluttist fjölskyldan til Reykjavíkur og síðar í Garðabæinn þar sem hann bjó til æviloka.

Útför Kristins fer fram í Vídalínskirkju í dag, 2. maí 2024, kl. 13.

Í dag kveð ég elsku pabba minn í hinsta sinn með mikilli sorg í hjarta. Þú hafðir stórt hjarta fullt af hlýju og visku, kletturinn okkar og alltaf til staðar fyrir okkur. Þú varst svo góður afi og reyndist börnunum okkar vel. „Gamli getur allt“ sagði litli afastrákurinn við þig þegar hann var að reyna að fá þig til að gera eitthvað fyrir sig. „Hringjum bara í afa“ var yfirleitt sagt ef eitthvað gekk ekki á heimilinu. Þau eiga margar góðar minningar um afa sinn og við munum halda þeim á lofti.

Þú varst einstaklega hjálpsamur og laginn við flest. Parketlagnir, gluggaskipti, eldhúsinnréttingauppsetningar (í fleirtölu) er bara brotabrot af þeirri hjálp sem ég hef fengið frá þér í gegnum tíðina og öll góðu ráðin sem ég mun alltaf geyma. Ég naut þess að koma í Aftanhæðina og eiga með ykkur mömmu gæðastundir. Við vorum góðir vinir og samskiptin einkenndust af virðingu og hlýju, mikið hlegið og grínast.

Eina dásamlega minningu á ég frá því við vorum börn, þá fengum við oft kvöldkaffi upp í hjónarúmið ykkar mömmu og skiptumst við á að lesa, syngja saman eða segja brandara. Ógleymanlegar stundir.

Þakklæti og ást kemur efst í hugann á mér þegar ég kveð þig og minningin um þig, besta pabba og afa í heimi, mun alltaf lifa í hjörtum okkar.

Guð geymi þig, elsku pabbi minn.

Englar eins og þú:

Þú tekur þig svo vel út

hvar sem þú ert.

Ótrúlega dýrmætt eintak,

sólin sem yljar

og umhverfið vermir.

Þú glæðir tilveruna gleði

með gefandi nærveru

og færir bros á brá

svo það birtir til í sálinni.

Sólin sem bræðir hjörtun.

Í mannhafinu

er gott að vita

af englum

eins og þér.

Því að þú ert sólin mín

sem aldrei dregur fyrir.

(Sigurbjörn Þorkelsson)

Þin dóttir,

Steinunn.

Ég ætla að reyna að skrifa nokkrar línur um hann Kristin og kynni mín af honum í þau rúmu 40 ár sem við vorum samferða.

Árið 1984 fór ég að venja komur mínar í Birkihlíð 31, fyrst um sinn aðallega seint á kvöldin þegar fáir voru á ferli, en þegar feimnin bráði af mér þá skipti ekki máli hvort það væri bjartur dagur eða kvöld þegar ég spurði eftir henni Öldu minni. Einn ágætan dag um vorið kom ég við í Birkihlíðinni og bankaði en enginn kom til dyra en eftir smá stund heyri ég umgang á bak við hús og athugaði hvort þar væri einhver og þarna var pabbi hennar Öldu að stinga upp kartöflugarðinn í vorblíðunni. Ég heilsaði og spurði um Öldu og sagði hann mér að hún hefði skroppið eitthvað frá en væri væntanleg og bauð upp á kaffi í eldhúsinu á meðan ég væri að bíða og þar áttum við okkar fyrsta kaffispjall í eldhúsinu hjá þeim hjónum.

Þegar Helga og Kristinn fluttu til Reykjavíkur og Alda var farin líka á eftir þeim var ég ekki í rónni fyrr en ég var komin suður til hennar. Ég flutti til þeirra á Laugalækinn og Kristinn og Helga reyndust mér sem foreldrar.

Á þessum tíma gerðist ég handlangari í smíðavinnu hjá Kristni og vann meðal annars með þeim bræðrum Kristni, Jóhanni og Vigfúsi hjá byggingarfyrirtækinu Álftárósi þar sem Kristinn starfaði sem verkstjóri í mörg ár.

Kristinn hafði gaman af lífinu og þótti honum afskaplega gaman að ganga svolítið fram af fólki og þá sér í lagi krökkunum sínum og Helgu.

Ég man eftir prakkaraskap í honum t.d með að stökkva svokallað gleðistökk fyrir börnin sín niðri á Laugavegi í margmenni og að telja barnabörnunum trú um að hann gæti ræktað teygjur í buxnavösunum.

Hann hafði einstakt lag á að koma með sértæk orð og nöfn um hluti og manneskjur eins og morgunkornið Jossa og Tossa (cheerios og weetos) og fólksnöfnum gat hann snúið út úr og kallaði t.d. Helgu oft Inguló af því að hún heitir Ingibjörg að seinna nafni.

Kristinn var kletturinn í fjölskyldunni og alltaf hægt að leita til hans eftir ráðum. Voru þær ófáar ferðirnar sem hann kom til að hjálpa okkur í framkvæmdum af öllu tagi enda vandfundinn betri fagmaður.

Hann átti alltaf í sérstöku sambandi við barnabörn sín og var þeim ávallt stoð og stytta, en átti það til að stríða þeim þegar tækifæri gafst til. Þá hafði hann gaman af að segja þeim frá prakkarastrikum sem hann hafði framið í æsku og á fullorðinsárum.

Fjölskyldan hefur í gegnum tíðina haft gaman af veiðiferðum og ýmiskonar útilegum og voru það sælustundir sem ég geymi í minningunni.

Kristinn hafði gaman af tónlist og að leyfa manni að heyra góða tónlist og hækkaði hann alltaf vel í henni og stillti bassann í botn.

Elsku Helga, Alda, Steinunn og Friðrik og við öll hin, megi góður guð gefa okkur styrk í sorginni.

Elsku Kristinn, ég er þakklátur fyrir að hafa fengið að kynnast þér og að þú tókst mig upp á þína arma, stoltur af að hafa getað kallað þig tengdapabba og að börnin mín hafi haft þig í lífi sínu.

Takk fyrir allt og ég trúi því að þú verðir í fremstu röð í móttökunni þegar minn tími kemur.

Megi guð vaka yfir þér og þínum.

Jón Daníel Jónsson.