Guðni Björnsson sendi mér góðan póst vegna umræðu um netverslun áfengis:
Árni Helgason í Hólminum samdi þessa fyrir 60 árum:
Hófdrykkjan er heldur flá
henni er vont að þjóna
hún er bara byrjun á
að breyta manni í róna.
Guðni bætti síðan við 31. maí 2024:
Baráttan er heldur blá
brátt mun engu þjóna.
Börnin setjast barinn á
sem breytir þeim í róna.
Svo að farið sé út í aðra sálma. Ég hef verið að lesa Japönsk ljóð frá liðnum öldum í þýðingu Helga Hálfdánarsonar. Þar segir í formála, að eftirlætis-ljóðform Japana sé staka af þeirri gerð, sem nefnd er tanka. Form hennar er bundið með þeim hætti, að 31 atkvæði skipast reglulega í 5 ljóðlínur, 5, 7, 5, 7 og 7 atkvæði í línu. Dæmi – Rödd vorsins:
Ef ekki væri
fyrir söng næturgalans
hvernig gæti þá
fjalla-þorpið hulið snjó
vitað af komu vorsins.
Munkurinn
Einungis nafn þitt
kom mér til að grípa þig,
meyjarblóm, og þú
mátt engum segja frá því
að ég hafi drýgt þá synd.
Limra eftir Björn Ingólfsson:
„Þegar við komum á Kjalveg
af kulda og langsvelti skalf eg,“
sagði Þórhalla og hló,
„ég hafði það þó
en Eyvindur króknaði alveg.“
Limran Grasbítur eftir Eyjólf Óskar Eyjólfsson:
Hún var hrífandi fögur og heit
sem himnesk og ilmandi sveit
í yndisleik sínum
hvar á ávölum línum
augu mín stóðu á beit.
Sigmundur í Belg í Mývatnssveit kvað:
Af öllu hjarta eg þess bið
andskotann grátandi
að flugna óbjarta forhert lið
fari í svarta helvítið.
Hólmfríður Bjartmarsdóttir orti með nokkurri eftirsjá:
Loks er fúnar lífs míns tré
lágt í fölum sverði
ég eftir mörgu sjálfsagt sé
sem ég aldrei gerði.