Þeir Huginn og Muninn í Viðskiptablaðinu „sjá að Sigurður Ingi Jóhansson fjármálaráðherra er með allar klær úti við að safna lánsfé fyrir ríkissjóð. Um daginn var það græn skuldabréfaútgáfa og í þessari viku er það kynjuð skuldabréfaútgáfa.“
Þá kviknar spurningin hvort önnur skuldabréfaútgáfa ríkissjóðs sé úrkynjuð, sem gæti skýrt eitt og annað. Eðli hinna kynlegu skuldabréfa er samt aðalmálið, en fjármálaráðherra segir að útgáfan sé „hluti af ráðstöfunum til að draga úr byrði kvenna og kvára af ólaunuðum heimilis- og umönnunarstörfum.“
Hrafnarnir velta fyrir sér „hvort þetta þýði með öðrum orðum að ríkið ætli að fara fjármagna húsmæðra- og húskváraorlof. En þeir eru gamlir í hettunni og vita sem er: Þetta er eingöngu skuldasöfnun til að fjármagna hítina sem ríkisreksturinn er orðinn. Þetta fé mun hvorki renna til húsmæðra né kvára í viðkvæmri stöðu í samfélaginu. En þeir munu auðvitað gjalda fyrir skuldasöfnunina eins og aðrir skattgreiðendur þegar fram í sækir.
Að lokum hringir það viðvörunarbjöllum hrafnanna að ríkið sé í þessari nýsköpun í fjármögnun um þessar mundir og velta þeir fyrir sér hvort hefðbundnari fjármögnunarleiðir séu orðnar ógreiðfærari en áður.“
Þetta síðastnefnda er sjálfstætt áhyggjuefni, en líka hitt að fjármálaráðherra sé lagstur í svona orðaleiki; hvort sem það er fyrirsláttur eða aumkunarverð dyggðaskreyting.
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein