Gunnar J. Straumland bauð okkur velkomin á Boðnarmjöð með góðum skáldskap og kallar Dróttkveðna sólarvon:
Ljósið kóf upp leysir
lægir vind og hægir,
teygir ský og togar
trafið yfir hafi.
Grámans fölnar gríma
glampar jarðar lampi,
glóð á himni gleður
glitra sálar litir.
Áður hafði Gunnar ort:
Í sólbaði sit ég og glói
sáttur, þó varla það tjói,
því nágrannar spurðu
með nokkurri furðu:
„Er þetta albinói?“
Helgi Ingólfsson yrkir um samnefnda fornsagnakappa:
Mig vantar snöggt rímorð við „röndóttur“
og rifja strax upp þarna „bröndóttur“.
En grimmt skal hér lagt að:
Í Grettlu er sagt að
á Ögðum bjó höfðinginn Öndóttur.
Grettla er góð fyrir stráka
sem grufla í fræðum og káka.
En stagla ég má
því stórbokkinn sá
bar auknefnið Öndóttur kráka.
Öndóttur kráka hét annar
og ekki samt voru þeir grannar.
Við skagfirskan sand
sá seinni nam land
séu frásagnir fornaldar sannar.
Tæplega voru þeir vinir
og vart samt nein skauð eða linir.
Þó þykir mér best
og býsnin öll mest
að báðir voru' Erlingssynir.
Limra eftir Eyjólf Ó. Eyjólfsson:
Nakin skreið Nilla frá Þúfu
um Neskaupstað allan á grúfu
og lögguna sló
út af laginu þó
hún hefði á kollinum húfu.
Fjórða riddarasaga eftir Hrólf Sveinsson:
Frú Rósa kom ríðandi á gelti
og yfir því vöngum velti
hvort hann væri fæða
sem í heild skyldi snæða,
því hún var í megrunar-svelti.
Hallmundur Guðmundsson yrkir og kallar Lífselexír:
Þegar heima þjáist ég
af þarmagusti‘ og ropa,
- úr innsta pússi út þá dreg;
írskan kaffisopa.
Eru skáldum arnfleygum¶æðri leiðir kunnar.¶En ég vel mér veginn um¶veldi ferskeytlunnar.¶Þegar skyggði á þóðarhag¶þrældómsmyrkrið svarta¶ferskeytlunnar létta lag¶lagði yl í hjarta.¶Meðan einhver yrkir brag¶og Íslendingar skrifa¶þetta gamla þjóðar-lag –¶það skal alltaf lifa.¶Þorgeir Magnússon segir: Eftir allan þennan fótbolta sé ég að hann gengur einkum út á tvennt:¶Þó að kosti krampaflog¶hvíld þeir ekki ljá sér¶við að krækja í knöttinn og¶kom' honum síðan frá sér.¶Hestavísur eftir síra Guðmund Torfason prest á Torfastöðum:¶Hnakka slyngur goti grár¶grjót lét þjóta um foldu,¶makkann hringar fetafrár,¶fótum rótar moldu.¶Hófa snjöll á heyrast sköll,¶hrynja spjöll á kletta,¶ærast tröll, en færast fjöll¶fram á völlu slétta.¶Öfugmælavísan:¶Gott er að láta salt í sár¶og seila fisk með grjóti,¶best er að róa einni ár¶í ofsaveðri á móti¶Halldór Blöndal (halldorblondal@simnet.is¶Halldór Blöndal