Sævar Sigurgeirsson yrkir á Boðnarmiði:
Ég reyndi að keyra’ yfir Rangá,
sem reyndist svo víst vera Langá,
svo áin var röng
og andskoti löng,
sem auðvitað skrifast á vangá.
Saumarvísa eftir Ingólf Ómar Ármannsson:
Faldi skærum sveipast sær,
sólin hlær og guðsrödd talar.
Laufið bærir ljúfur blær,
lindin tær við blómin hjalar.
Indriði Aðalsteinsson talar um, að það sé „tuttugu stiga hiti og fluga“, – „þegar blóðflugan lætur svona er eini kosturinn að forða sér í hús“:
Nú er sól og sunnanátt,
sveimi vex þá dugur,
og nú suða heldur hátt,
hundrað þúsund flugur.
Höskuldur Búi Jónsson bætir við:
Fegurðin er fuglamergð um flóa'og haga,
og flugusuð um sumardaga.
Bjarni Jónsson segist hafa rekist á „fegursta blómið í dag“:
Dýragrasið smærra en smátt
smíði huldumanna
fágætt er og blárra en blátt
barmskraut öræfanna.
Tígrisköttur – Sturla Friðriksson þýðir úr ensku:
Það er brosandi kona frá Kletti,
sem kom sér á bak tígrisketti.
Svo snéru þau við.
Hún í kattarins kvið,
en kisa með brosið á smetti.
Jón Jónsson frá Gilsbakka í Skagafirði kvað um Símon Dalaskáld:
Hneyksli og synd í heimsins glaum
hygg ég Símon efli.
Fyrir lífsins flökkustraum
flýtur hann eins og kefli.
Og enn kvað Gilsbakka-Jón:
Stakki rúinn ráðsnilldar,
rakki nú sem blauður,
frakka búinn forsmánar
flakkar þú um hauður.
Gylfi Ólafsson vísar í frétt Vísis þar sem segir frá því að hvítir, gráir og svartir bílar séu 80% allra nýskráðra bíla. Gunnar Smári Egilsson segir þessa hjarðhegðun hægt að rekja til einstaklingshyggju nýfrjálshyggjunnar:
Dauðakúltúrinn vantar vit,
og vítislogar brenna.
Allir bílar í einum lit?
Einstaklingshyggjunni að kenna!
¶Ég veit þú kannt að meta mig,¶maðurinn þorskafróði.¶Ég er stór og stæðilig;¶stimplaðu mig nú, góði!¶Gísli Ólafsson kvað:¶Á gleðifundum oft fær eyðst¶allt, sem lund vill baga.¶Mér hefur stundum líka leiðst¶lífsins hundaþvaga.¶Þingvísa eftir Eirík Einarsson frá Hæli:¶Þeir sem eiga á þingi sess¶og þurfa að éta¶verða að beygjast eins og S¶en ekki Z.¶Eiríkur Sverrisson yrkir um kvenhollan prest:¶Sóma grennir klæddur kjól,¶– kannast menn við glópinn –¶augum rennir oft af stól¶yfir kvennahópinn.¶Öfugmælavísan.¶Farðu og gakktu fótalaus,¶fleygðu steini án handa,¶talaðu maður tungulaus,¶taktu úr dauðum anda.¶Halldór Blöndal