Af gamanmálum, Akri og fíkjublöðum

Stefán Jónsson er á meðal eftirminnilegra persóna sem koma fyrir í minningabók Steingríms J. Sigfússonar af Fólki og flakki. Þar rifjar hann upp ferð um kjördæmið með Stefáni, þar sem gekk á með sögum og gamanmálum daginn langan. Á leið norður var hægt á ferðinni þegar komið var að Akri til að Stefán gæti sagt frá bændahöfðingjanum Jóni Pálmasyni og rifjað upp vísu sem hann orti í hans orðastað:

Mér himneskt ljós í hjarta skín

er hugsa ég til þín rakur.

Blessuð sértu sveitin mín

og sérstaklega Akur.

Eins og nærri má geta er nokkuð um vísur í bókinni, þar á meðal vísa sem Steingrímur orti þegar hann sá séra Hjálmar Jónsson dotta undir ræðuhöldum á langdregnum norrænum fundi:

Ýmislegt fánýtt er nú rætt

og ósköp er leiðinlegt stundum.

En þá er það ekkert sem svæfir jafn sætt

og sænskur krati á fundum.

Þegar söngelski þingmaðurinn Friðjón Þórðarson hætti á þingi orti Steingrímur:

Sé ég eftir söngnum þeim

sem var jafnan bestur

er kvæðamaður heldur heim,

heim í Dali vestur.

Jón á Akri var einnig prýðilega hagmæltur. Einhverju sinni var hann á mölinni og rekst þar á kunningja, sem hafði engan tíma til að spjalla. Ástæðan var sú að hann var að flýta sér á „Konur annarra“, en það var leikrit sem var á fjölunum á þeim tíma. Þá varð Jóni að orði:

Flýti ég mér og fer af stað

fylltur glæstum vonum.

Ég hef keypt mér aðgang að

annarra manna konum.

Þegar Jón var með Karli Kristjánssyni á næturskemmtun í þingmannaboði í London sló hann á létta strengi:

Enginn vafi er um það:

Ungum burt frá hrundum

fíkjuviðar fýkur blað

fyrr en varir stundum.

Karl svaraði að bragði:

Gerum enga yfirsjón

er það fararkvöðin.

Horfðu á brosin hýru, Jón

heldur en fíkjublöðin.

Skjónumálinu þegar hann átti í málarekstri við Jón í Öxl út af skjóttu hrossi sem gengið hafði í Löngumýrarstóðinu:¶Ekki kosta minna mátti¶málabrasið þar.¶Þjófurinn kærði þann sem átti¶það sem stolið var.¶Allar kveðjur og ábendingar vel þegnar, ekki síst í bundnu máli.