Hanna Hannesdóttir fæddist á Hellissandi 1. júní, 1940. Hún lést á Borgarspítalanum 2. janúar 2025.

Foreldrar hennar voru Hannes Pétursson kennari, f. 1913, d. 1943 og Ragnheiður Ingibjörg Bjarnadóttir, f. 1917, d. 1985. Uppeldisfaðir Hönnu var Bogi Sigurðsson framkvæmdastjóri Sumargjafar, f. 1906, d. 1979.

Bróðir Hönnu var Bjarni Hannesson, f. 1938, d. 2013, giftur Þorbjörgu Þóroddsdóttur, f. 1938, d. 2024, fósturbróðir Hönnu er Björn Bogason, f. 1937, kvæntur Ingibjörgu Sigurðardóttur, f. 1943.

Hanna giftist Baldri Jóhannssyni 29.12. 1959. Foreldrar hans voru Jóhann Snæbjörn Snæbjörnsson, f. 1902, d. 1978 og Lára Lárusdóttir, f. 1908, d. 1997. Börn þeirra eru: 1) Bogi Baldursson, f. 24.3. 1960, d. 24.3. 1960. 2) Bogi Baldursson, f. 1961, giftur Steinunni Jónsdóttur, f. 1960. Börn þeirra eru María Erla, f. 1984, gift Hjalta Kolbeinssyni, f. 1983, börn þeirra eru Alexander Þór, f. 2011, Snædís Ída, f. 2016 og Sandra, Dís f. 2021. Jón Baldur, f. 1986, sambýlismaður Haukur Heiðar Steingrímsson, f. 1989, Ingi Björn, f. 1989, d. 2020, kvæntur Magdalenu V. Michaelsen, f. 1990. 3) Arnþrúður Baldursdóttir, f. 1962, fyrrverandi maki Hörður Markús Sigurðsson, f. 1965, börn hennar eru Hanna Lára Pálsdóttir, f. 1983, dætur hennar Helena Mary Óðinsdóttir, f. 2012, Emilía Briet Óðinsdóttir, f. 2020, Sigurður Markús Harðarson, f. 1987, sambýliskona Halldóra Friðmey Guðmundsdóttir, f. 1985, Baldur Þór Harðarson, f. 1991, sambýliskona Lilja Dögg Guðmundsdóttir, f. 1991, barn þeirra er Baltasar Nökkvi, f. 2019.

Hanna var þerna á Akraborginni en lengst af vann hún hjá Reykjavíkurborg á róluvellinum í Bólstaðarhlíð og á skrifstofu dagvistar barna þar til hún lét af störfum fyrir aldurs sakir.

Jarðarförin fer fram í dag, 22. janúar 2025, frá Kálfatjarnarkirkju á Vatnsleysuströnd, klukkan 13.

Elsku mamma, þá er komið að leiðarlokum hjá okkur að sinni. Margs er að minnast á svona stundum en fyrst og fremst hefði maður viljað segja svo margt við þig og kveðja almennilega. Við höfum fylgst að í hartnær 65 ár og fátt hefur skyggt á þá vegferð okkar og margs er að minnast.

Eitt það markverðasta í uppvextinum var á fimmta aldursári að fá að fara fyrr heim af Bólstaðarhlíðarróló til að koma við í Víði að kaupa pylsur og í bakaríið að kaupa pylsubrauð, fara heim og elda, áður en þið Adda systir kæmuð heim á Háaleitisbrautina í hádegismat.

Margar útilegurnar í Combi Camp 210-tjaldvagninum sem keyptur var 1971 og svo allar bátsferðirnar í Shetland 535 sem keyptur var 1973 og síðan hef ég verið haldinn bátadellu.

Margt fleira vildi ég minnast á frá uppvaxtarárunum en plássið leyfir það ekki.

Það er svo margt sem breyttist þegar ég kynnist Steinunni 1978, þið tókuð henni strax sem einni af fjölskyldunni. Svo fór að fjölga í fjölskyldunni okkar; María Erla 1984, Jón Baldur 1986 og Ingi Björn 1989 sem nutu öll samvista við ykkur og leiðbeiningar fram til dagsins í dag. Stór breyting varð á okkar lífi þegar við keyptum saman raðhúsið við Flúðasel og þið voruð á jarðhæðinni. Þar gátu börnin alltaf kíkt niður til ykkar í tíma og ótíma.

Árin liðu og það fjölgaði enn í fjölskyldunni þegar börnin stækkuðu og bættust við makar sem voru boðnir velkomnir; María Erla og Hjalti eignuðust þrjú börn, Alexander Þór 2011, Snædísi Idu 2016 og Söndru Dís 2021, sem nutu samvista við ykkur meðan pabbi var á lífi en Sandra Dís kynntist honum aldrei.

Þriðja stóra breytingin verður fyrir tæpum fimm árum þegar við ákveðum að selja Flúðaselið og þú flytur á slóðir Öddu systur í Vogana, þar sem Hanna Lára dóttir hennar og dætur hennar búa einnig, og þar geta þær komið til þín í tíma og ótíma og notið þeirrar leiðbeiningar og kennslu sem okkar börn og barnabörn nutu við návist þína hjá okkur.

Núna ertu komin í góðra vina hóp þeirra sem eru gengnir sinn veg. Þar á meðal eru pabbi og Ingi Björn sem eflaust eru fegnir að sjá þig aftur, biðjum að heilsa þeim og ég veit að þú knúsar þá vel og lengi frá okkur.

Elsku mamma, takk fyrir allt saman þessi tæpu 65 ár sem við áttum saman.

Hér við skiljumst

og hittast munum

á feginsdegi fira;

drottinn minn

gefi dauðum ró,

hinum líkn, er lifa.

(Úr Sólarljóðum)

Þinn sonur,

Bogi.

Þegar ég hugsa um hana ömmu mína, þá fyllist ég þakklæti. Hún var mér svo kær og góð. Ég minnist þess þegar við fórum í mat til þeirra afa á nánast hverjum einasta sunnudegi í mörg ár. Hún var góður gestgjafi og eldaði dýrindis máltíð fyrir 12 manns, einnig var fastur liður að fara til hennar í jólaboð á jóladag. Það var einmitt í slíku boði sem ég hitti hana áður en hún veiktist. Hún amma mín var alltaf svo vel tilhöfð og flott kona, ég vil verða eins og hún. Einnig langar mig að vera jafn æðrulaus og hún, hún tók lífið ekki of alvarlega og leyfði okkur að vera börn og leika okkur og hafa læti. Elsku amma mín, ég elska þig endalaust og takk fyrir allt.

María Erla Bogadóttir.