Eyjólfur Ármannsson, þingmaður Flokks fólksins og nú ráðherra samgöngu- og sveitarstjórnarmála, hefur átt mjög óvenjulega innkomu í ríkisstjórn. Nú er það að vísu svo að ekki er alltaf fullkomið samræmi á milli þess sem menn eða flokkar segja fyrir kosningar og þess sem þeir sem í meirihluta veljast geta staðið við eftir kosningar. Flokkur fólksins og Eyjólfur fara þó eflaust nærri því að slá einhvers konar met í því ósamræmi sem er á milli orða fyrir og eftir kosningar.
Nýjasta dæmið sem vakin hefur verið athygli á eru viðhorf Eyjólfs til Fossvogsbrúar. Fyrir rúmum þremur mánuðum ræddi ráðherrann, þá óbreyttur þingmaður, þessa brú og benti á að verið væri að gera „einbreiða brú yfir Fossvoginn fyrir strætó“. Verðið á henni hefði fjórfaldast og hún myndi „ekki breyta neinu, hún mun ekki hafa mikil áhrif. Það er meira verið að spá í það hvernig stál eigi að vera í þessari fínu brú. Þetta verður svona einkennismerki samgöngusáttmálans.“
Allt var þetta rétt. Svo liðu þessir þrír mánuðir, Eyjólfur varð ráðherra, tók skóflustungu að brúnni og sagði við það tilefni að það hefði verið „mjög ánægjulegt“ að taka skóflustunguna og að brúin myndi „hafa mikla þýðingu við að dreifa álagi á vegum á höfuðborgarsvæðinu“.
Það gerðist ekkert annað í millitíðinni en að Eyjólfur fékk ráðherrastól.
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein