„Sigurbjörn er stórveldi”

Þetta er lífsstíll,“ segir Hrafnhildur Gunnarsdóttir aðspurð hvort ekki sé nóg að gera í heimildarmyndabransanum. Hrafnhildur, sem þekkt er fyrir myndir á borð við Svona fólk, The Vasulka Effect og The Day Iceland Stood Still, var í fyrra sæmd heiðursmerki hinnar íslensku fálkaorðu fyrir heimildarmynda- og þáttagerð og framlag til vitundarvakningar á sviði jafnréttismála. Um helgina verður frumsýnd í Laugarásbíói myndin Sigurvilji um ævi og störf Sigurbjörns Bárðarsonar, okkar fremsta knapa og tamningamanns. Hrafnhildur er að þessu sinni í sæti leikstjórans, en framleiðslan er í höndum Hekla films.

Safnaði fyrir sláturfolaldi

Langur aðdragandi er að myndinni en Hrafnhildur fór fyrst á Landsmót hestamanna árið 2016 í upplýsingaöflun en fjármagn fékkst ekki fyrr en löngu síðar.

„Það eru alltaf langar meðgöngur hjá mér. Þetta var skemmtilegt ferðalag,“ segir Hrafnhildur en hún deilir hestaáhuga með Sigurbirni.

„Þegar ég var krakki fór ég á reiðnámskeið og strax fimm eða sex ára ákvað ég að kaupa mér hest. Ég safnaði mér fyrir sláturfolaldi,“ segir hún en folaldið fékk hún fyrir lítinn pening.

„Ég kynnist svolítið þessum heimi í Gusti. Ég var mikið í hesthúsinu og að ríða út, gefa og moka,“ segir hún en enginn í fjölskyldunni deildi þessum áhuga með Hrafnhildi.

„Ég var bara þarna ein með gömlu körlunum. Mér fannst óskaplega gaman að fara núna aftur inn í þennan heim.“

Blaðamaður skýtur inn í að ekki sé nú lyktin af hestum góð. Því er hún ekki sammála.

„Besta lykt í heimi er af snoppu á hesti. Hún er sæt og mjúk,“ segir hún og brosir.

Hús með verðlaunagripum

Hrafnhildur var fljót að slá til þegar hún var beðin að koma að þessari mynd og segir afar gaman að kynnast Sigurbirni.

„Mig langaði að vera fluga á vegg en Sigurbjörn er maður orðsins. Hann er sögumaður, sem var ekki verra. Hann er á ótrúlegum stað sem knapi, hestamaður og íþróttamaður,“ segir hún.

„Myndin er í raun uppgjör við hestamennskuna í Reykjavík. Sigurbjörn er alinn upp af hestakörlum og bílabröskurum,“ segir Hrafnhildur.

„Í myndinni er sögð saga Sigurbjörns og hans fjölskyldu, en auðvitað stendur að baki honum góð kona,“ segir hún, en eiginkona hans er Fríða Hildur Steinarsdóttir sem er einnig hestakona, knapi og hirðir.

„Sigurbjörn er enn að keppa, orðinn 73 ára gamall,“ segir Hrafnhildur og segir Sigurbjörn klárlega þann íþróttamann sem fengið hefur flesta verðlaunagripi allra Íslendinga. Hann byggði hundrað fermetra hús undir þá alla, sem var þá stútfullt, en síðar seldi hann húsið og nú eru þeir í kössum.

„Þegar ég labbaði inn í þetta hús fékk ég gæsahúð því að baki lágu ansi margir reiðtúrar og mörg afrek.“

Það er þessi sigurvilji

Sigurbjörn hefur alla ævi unnið við hesta; að temja, braska og sem knapi. Í myndinni er ekki aðeins farið yfir lífshlaup Sigurbjörns heldur eru persónueinkenni hans einnig skoðuð. Spurð út í þau svarar Hrafnhildur:

„Það er þessi sigurvilji. Rosalegur metnaður. Hann leggur alltaf mikið á sig en er um leið næmur. Hann býr yfir þrautseigju og seiglu sem ég ber óendanlega virðingu fyrir. Svo hefur hann gaman af því að braska, sem er skemmtilegt, og hann er ótrúlega sparsamur. Hann er bissnessmaður fram í fingurgóma. Hann er líka umdeildur og það voru margir sem vildu að hann hætti og leyfði öðrum að komast að,“ segir hún, en Sigurbjörn er ekki tilbúinn til að hætta. Hann er í dag þjálfari íslenska landsliðsins og, eins og fyrr segir, enn að keppa.

„Hann hefur lagt ótrúlega mikið af mörkum til hestamennskunnar, en mjög mikið hefur gerst á þessari hálfu öld eða svo síðan hann byrjaði í hestum. Hestarnir eru svo miklu betri en þeir voru, vegna kynbóta og kannski eru aðrar aðferðir notaðar við tamningar,“ segir hún.

„Það er erfitt að gera vonda mynd um svona mann,“ segir Hrafnhildur og segir myndina verða sýnda í bíói fyrst um sinn og vonandi síðar í sjónvarpi. Hún segir að af nógu hafi verið að taka þegar gera átti mynd um þennan mesta hestamann Íslands.

„Sigurbjörn er stórveldi.“