Af presti, frægð og loðnu

Bjarki Karlsson er innvígður og innmúraður ásatrúarmaður, en þó þykir honum Hallgrímur Pétursson besta skáld okkar fyrr og síðar. Bjarki lét verða sitt morgunverk í gær að hnýta saman stuðlafall:

Besta‘ og mesta boðnar- þreskta -mjöðinn

sóknarpresti Saur- í -bæ

seldi gestumblindi dræ.

Svona til skýringar má geta þess að Hallgrímur var prestur í Saurbæ og „gestumblindi“ er Óðinsheiti, hinn blindi gestur, en Óðinn var eineygður. Jón Jens Kristjánsson sækir innblástur til annars skálds, Einars Benediktssonar, er hann yrkir um hafrannsóknaskipið Árna Friðriksson í loðnu norður af Vestfjörðum:

Liðast um hafdjúpin loðnan smá

leitun er samt að henni

til er í dæminu að torfan grá

tíðum úr greipum renni

þeim sem að leita þrávallt um

þveran hafflöt að vetrinum

sárt og með sitja enni.

„Svo ljómaði dagur, með lúðurhljóm

var lostið á hurðir og glugga“

gegnum tækin þar greindu óm

garpar og einnig skugga

skipin til miða fóru fljót

flutu til þess að hneppa í nót

sérhvern einasta ugga.

Í Morgunblaðinu birtist frétt um að skáldið Anton Helgi Jónsson og sellóleikarinn Kristín Lárusdóttir flyttu saman ljóða- og tónlistarsyrpuna Birta myrkursins, en sá viðburður var í gær. Þegar Anton Helgi rakst á fréttina varð honum að orði:

Birtist mér í blaði nafn

brosað get ég rogginn,

öllum frægum orðinn jafn;

ekki lýgur Mogginn.

Dagbjartur Dagbjartsson fyllist vonleysi:

Þótt ég fari að rífa róm

og rími og efni bruðla,

þennan skratta er alveg óm-

ögulegt að stuðla

Sigurður Albertsson heyrði karlastéttinni úthúðað í útvarpi fyrir að hafa almennt mjög takmarkaða þekkingu og skilning á blæðingum og tíðaverkjum kvenna á frjósömum aldri og þeirri þjáningu og erfiðleikum sem þeim fylgdu, jafnt í skóla, heimavið og í atvinnulífinu. Hann er þakklátur fræðingunum fyrir þessi óvæntu tíðindi:

Mér sagt hafa fjölmargir fræðingar

að flestallar konur við blæðingar

kvalir þá merki,

kvarti um verki

og kveinki sér einnig við fæðingar.

– ekki vera hissa –¶fyrir góðum bögum brenn,¶borða, skít og pissa.