Guðni Alexander Snorrason

Elsku Guðni okkar kom óvænt inn í líf okkar 6 ára gamall. Við Jökull vorum þá nýlega flutt heim frá Austurríki. Strákarnir náðu vel saman og bara eitt ár á milli þeirra. Guðni fór að vera hjá okkur um helgar. Þeir léku sér saman heima hjá okkur og það var gaman í bakgarðinum á Brávallagötu. Þeir voru vinsælir í hverfinu og húsið fylltist reglulega af börnum sem sóttu í að vera með þeim.

Það var ýmislegt brallað og oft birtist Guðni óvænt eftir skóla, þá farinn að taka strætó úr Hafnarfirði og seinna úr Kópavogi. Þar sem Guðni átti ekki systkini ákváðu strákarnir að vera bræður og fljótlega var ég farin að kalla hann fósturson. Við vorum fjölskylda og þannig var það öll árin 14 sem Guðni var í lífi okkar. Guðni missti pabba sinn ungur og eftir fermingu flutti mamma hans til Svíþjóðar og þá fékk Guðni lögheimili hjá frænda sínum og konu hans. Guðni bjó hjá þeim í 3-4 ár þar til hann fann sér kærustu og fór að heiman aðeins 17 ára. Hjá frænda sínum átti hann frændsystkini sem honum þótti mjög vænt um. Elsku strákurinn gat alltaf leitað til okkar Jökuls og kom hann reglulega við til að hitta besta vin sinn, spila á píanóið og fá eitthvað gott að borða. Svo var farið að Hagaskóla í körfu eða tekin ein skák. Guðni elskaði tónlist og sótti mikið í píanóið hjá okkur og átti auðvelt með að læra að spila. Hann hóf framhaldsskólagöngu sína í MK og ætluðu strákarnir báðir að fara í kokkinn en það breyttist hjá þeim báðum og ákvað Jökull eftir að hafa klárað grunndeild matvæla að klára stúdentinn og Guðni fór í þjóninn, á samning hjá Hilton. Starfið reyndist honum að mörgu leyti auðvelt og var hann með mikla þjónustulund og var auðvelt fyrir hann að tala við fólk sem hann þekkti ekki en eftir einhverja mánuði í starfi þoldi stoðkerfið ekki löngu vaktirnar. Hann var því leitandi um tíma og gekk í nokkur störf.

Hann talaði reglulega um að fara aftur í skóla, það var mikilvægt fyrir hann að læra eitthvað. Hann vissi þó ekki hvað hann vildi verða í framtíðinni eins og svo margir á hans aldri. Guðni var mikið með okkur í sumarbústaðnum á yngri árum. Strákarnir sáu oftast um að grilla hamborgara eða steik, sækja vatn í ána og fara í gönguferðir og ýmsar ævintýraferðir. Eitt kvöldið í sumarbústaðnum þegar ég var að grilla og þeir ekki komnir heim hringdi ég í þá til að láta vita að maturinn væri tilbúinn og var svarið: já flott en við komumst ekki fyrr en eftir svona klukkutíma. Við erum uppi í fjalli og við komumst ekki niður því við rennum bara á rassinn. Við fórum í hellinn sem þú varst búin að segja að við mættum ekki fara í. Mér brá en hélt ró minni og sagðist koma á móti þeim. Þarna urðu þeir smá hræddir og lærðu af þessu ævintýri. Eftir það var farið eftir reglum.

Þegar strákarnir voru litlir átti Guðni það til að vera svolítið alvörugefinn en Jökull reytti af sér brandarana til að hressa hann við. Þegar leið á unglingsárin varð Guðni meira fiðrildi. Lífið breytist með aldrinum og þegar hann var kominn með kærustu fækkaði komum til okkar en við vorum þó alltaf í sambandi reglulega og hittumst af og til. Thelma og Guðni slitu svo sambandinu síðastliðið haust.

Guðni var mjög upptekinn síðustu mánuðina enda í fullu starfi hjá Hagkaup í Kringlunni. Hann var í ábyrgðarstarfi, vel liðinn, duglegur og kraftmikill. Hann reddaði hlutunum eins og ekkert væri. Þegar hann kom í mat til okkar á jóladag var skálað í rauðvíni með steikinni en þó bara í einu glasi. Við vissum ekki af óreglu hjá honum og hann virtist meðvitaður um genin sín. Hann hafði sett sér mörk með áfengi og átti það til að grínast með alkóhólismann í ættinni. Það var spilað og hlegið. Við vorum heppin að eiga góða stund saman.

Strákarnir brölluðu margt í gegnum árin og er mér sérstaklega minnisstætt þegar þeir tóku upp á að ganga frá okkur hér í 102 Reykjavík og í Kjós. Það gerðu þeir í tvö skipti og í seinna skiptið gengu vinirnir nokkrir saman og þá var gengið í 12 klukkustundir. Ég fékk að sækja þá um miðja nótt í nágrenni við Laxá í Kjós og skutla í sumarbústaðinn. Ég skildi reyndar ekki þessa ævintýraþrá og fannst hún hættuleg en ég vissi líka að þeir hefðu tekið ákvörðun.

Við höfum misst Guðna okkar sem átti allt lífið fram undan. Hann átti trausta vini, marga kunningja og vinnufélaga sem nú syrgja góðan félaga. Góðu minningarnar lifa hjá okkur öllum sem þótti vænt um hann. Hann vildi alltaf það besta fyrir okkur.

Elsku Guðni okkar, farðu vel. Við elskum þig.