Af gátu, hæl og Kanarí

Deleríum de Gran Canaria er yfirskrift vísu Hallmundar Guðmundssonar:

Svo tóri ég hér dag frá degi,

- dável ég lífsblómið vökva

Ef eitthvað bull annað hér segi,

þá allmikið ég er að skrökva.

Vísnagáta liðinnar viku barst sem endranær frá Páli Jónassyni:

Hann var pabba orfi á,

oní jörðu rekinn sá.

Neðst á bátnum aftast er,

oft á göngu sárna fer.

Þá Erla Sigríður Sigurðardóttir:

Sveiflar orf með hæl í hönd

hæll í jörð tjald fjötrar.

Hæl á bát er stýrt að strönd,

stirður hællinn nötrar.

Eins og vísnaáhugamenn þekkja felst merking lausnarorðsins í hverri línu gátunnar. Það þvælist ekki fyrir Helga Einarssyni:

Hæll er pabba orfi á.

Ætíð hæll er tjaldi hjá.

Átt við hælsæri er hér.

Hællinn neðst á bátnum er.

Lausnarorðið er hæll. Magnús Halldórsson þekkir formið vel:

Hæll að sönnu orfi á

oní jörð fer hællinn.

Hæl við kjölinn hygg ég þá,

við hælsæri þverr stællinn.

Guðrún Bjarnadóttir:

Á orfi er haldið í hæl,

en hæll í jörðina barinn.

Kjalarhæll stórfínn. Með stæl

staulast ég hælblöðrumarin.

Magnað er hversu margar útgáfur er hægt að prjóna til svars. Úlfar Guðmundsson reiðir svo fram sléttubönd, sem flytja má aftur á bak og áfram:

Við hæl ljár er festur fast.

Fer hæll jörð í niður.

Við hæl aftast sjálfur sast.

Sár hæll er öllum miður.

Þá er það vísnagáta Páls fyrir næstu viku:

Straumvötn trylltan stíga dans, (sögn í nafnh.)

stór og spikfeit kona.

Bóndans eign og húsdýr hans,

höfð er undir rauðvín manns.

Magnús Halldórsson orti á vorjafndægri á fimmtudaginn var:

Undan vetur, óðum lætur,

aftur verða kvöldin hlý.

Blómaskrúð og bjartar nætur,

bráðum fer að styttast í.