Fer fram á afsökunarbeiðni frá Kristrúnu

„Mér er mjög misboðið, að hún skuli standa í pontu Alþingis og eiginlega segja mig ljúga,“ segir Ólöf Björnsdóttir, fyrrverandi tengdamóðir barnsföður Ásthildar Lóu Þórsdóttur fyrrv. ráðherra, í samtali við Morgunblaðið. Þar vísar hún til þess er Kristrún Frostadóttir forsætisráðherra rengdi orð Ólafar í ræðustól Alþingis um að hún hefði óskað fyllsta trúnaðar varðandi beiðni sína um fund með forsætisráðherra vegna Ásthildar Lóu, sem á þeim tíma var mennta- og barnamálaráðherra.

„Ég vil helst að hún standi í pontu Alþingis og biðji mig afsökunar þar,“ segir Ólöf enn fremur.

„Engin ósk um trúnað“

„Það er einfaldlega þannig að það kom engin ósk um trúnað inn í forsætisráðuneytið hvað varðar þetta mál,“ sagði Kristrún í pontu Alþingis þann 25. mars síðastliðinn í ræðustól Alþingis við óundirbúnar fyrirspurnir.

Hildur Sverrisdóttir þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins hafði spurt Kristrúnu um viðtökur þær sem Ólöf fékk þegar hún óskaði áheyrnar „vegna viðkvæms máls og bað um leiðbeiningar um hvernig væri best að bera sig að svo fyllsta trúnaðar væri gætt“.

Í tímalínu sem forsætisráðuneytið sendi fjölmiðlum 23. mars segir að kannað hafi verið innan ráðuneytisins hvort einhver starfsmaður þess hefði móttekið umrætt símtal. Þar sem svo reyndist ekki vera hafi forsætisráðuneytið óskað eftir upplýsingum frá Umbru – þjónustumiðstöð Stjórnarráðsins sem annast símsvörun fyrir Stjórnarráðið, um hvort umrætt símtal hefði borist þangað.

„Samkvæmt upplýsingum frá Umbru barst þangað símtal frá sendanda 11. mars (kl. 12:06) þar sem óskað var eftir samtali við forsætisráðherra. Símtalið var ekki áframsent á starfsmenn forsætisráðuneytis en samkvæmt venju var innhringjanda leiðbeint um að hafa samband við ráðuneytið með tölvupósti á netfangið for@for.is til að bera upp erindið og óska eftir viðtali. Símtalið hafi varað í fjórar mínútur. Ekki hafi verið rædd efnisatriði málsins eða trúnaði heitið,“ segir í tímalínu ráðuneytisins.

„Sannleikurinn hentaði ráðherranum ekki“

Í grein sem Ólöf ritaði og Vísir birti í gær lýsir hún yfir furðu á vinnubrögðum forsætisráðherra.

„Það liggur fyrir að ég hringdi í forsætisráðuneytið. Það gerði ég í þeim tilgangi að óska eftir upplýsingum um hvort farið væri með erindi sem þangað berast í gegnum tölvupóst sem trúnaðarmál. Svarið var já. Ég vildi að það væri algjörlega öruggt og spurði aftur, því ég vildi ekki að þessar upplýsingar færu um borg og bý. Aftur staðfesti starfsmaðurinn það. Símtalið var fjögurra mínútna langt – hvað annað átti ég að ræða í þessar fjórar mínútur við starfsmann í símsvörun?“ skrifar Ólöf.

Í kjölfarið hafi forsætisráðherra sent fjölmiðlum yfirlýsingu þar sem því er hafnað að trúnaði hafi verið lofað.

„Ráðherra kaus þó að taka ekki fram að símtöl til ráðuneytisins væru ekki hljóðrituð, líkt og ég komst síðar að. Ráðherrann spurði mig aldrei út í þetta símtal, heldur aðeins starfsmann Umbra, sem sinnir símsvörun fyrir stjórnsýslu landsins. Sannleikurinn hentaði ráðherranum ekki í þessu máli,“ skrifar hún enn fremur.

Trúnaðarmálin á reiki

Trúnaðarmálin hafa verið nokkuð á reiki í máli þessu. Upphaflega neitaði Kristrún því að hafa rofið nokkurn trúnað en síðar útskýrði hún athafnaleysi sitt með því að eftirgrennslan myndi hafa rofið trúnað. Enn síðar hafnaði hún trúnaðarrofi, þar sem engum trúnaði hefði nokkru sinni verið heitið. Að lokum varð afstaða Kristrúnar sú að aldrei hefði verið óskað eftir trúnaði.