Guðrún Jensdóttir fæddist á Hólmavík 5. september 1936. Hún lést á bráðamóttöku Landspítalans 19. apríl 2025.

Foreldrar Guðrúnar voru Sigurður Jens Aðalsteinsson, f. 2. maí 1900, d. 8. mars 1992, og Jónína Sigrún Pálmadóttir, f. 20. júlí 1911, d. 10. ágúst 1993. Systkinin voru 10. Alsystkini voru: Alda, f. 29. ágúst 1933, d. 18. febr. 2002; Ragnar Vignir, f. 26. des. 1934, d. 1935; Jóhanna, f. 8. okt. 1937, d. 10. júlí 2007.

Sammæðra systkin: Pálmi Gíslason Kárason, f. 2. sept. 1929, d. 19. júlí 2003; Lúkas Kárason, f. 29. ágúst 1931, d. 23. mars 2020; Ragnar Vignir Ingibergsson, f. 1. ágúst 1939, d. 13. maí 1946; Ragnar Vignir Ingibergsson, f. 5. apríl 1946; Sigrún Anna Ingibergsdóttir, f. 27. febr. 1947, d. 6. júní 2023.

Samfeðra bróðir var Högni, f. 31. ágúst 1931, d. 24. maí 2018.

Guðrún giftist Sigurði Páli Sigurjónssyni, f. 7. nóv. 1933. Þau skildu. Barn þeirra var Bjarney Erla (Baddý), f. 30. sept. 1957, d. 23. sept. 2011.

Seinni maður Guðrúnar, gift 31.12. 1971, er Halldór Steingrímsson, f. 15. mars 1943.

Guðrún fæddist á Hólmavík. Hún fór í fóstur níu mánaða gömul til Guðrúnar Káradóttur, f. 8. apríl 1879, d. 7. okt. 1948, að Tungugröf í Strandasýslu. Eftir að Guðrún Káradóttir veiktist tóku börn hennar, Karólína og Einar Sumarliðabörn, við heimilinu. Lína (Karólína) átti tvær dætur sem ólust upp í Tungugröf: Svanhildi Kjartans Sigurðardóttur, f. 15. mars 1931, d. 4. apríl 2020, og Maríu Guðrúnu Sigurðardóttur, f. 20. sept. 1938, d. 1. okt. 2002.

Um fermingu fór Guðrún til Reykjavíkur að passa börn og upp úr því stundaði hún ýmis störf. Guðrún lauk námi við Húsmæðraskólann á Blönduósi en 1966 hóf hún störf hjá Olíufélaginu Skeljungi og endaði starfsferilinn þar, eftir hartnær 40 ára starf á símanum.

Guðrún kom að og studdi ýmis líknarmál, t.d. studdi hún við heimilisfólk á Sólheimum í Grímsnesi. Var ein af stofnendum Foreldra- og vinafélags Sólheima. Einnig studdi hún við Ás styrktarfélag (áður Styrktarfélag vangefinna). Guðrún var nýverið gerð heiðursfélagi Áss styrktarfélags.

Guðrúnu og Halldór stunduðu dans og voru félagar í hjónaklúbbnum Laufinu og Kátu fólki. Ferðalög voru fjölskyldunni mikil skemmtun og ferðaðist hún víða um heim, fór t.d. í ökuferðir um Evrópu og Ameríku. Sérskaklega voru ökuferðir um Suður-Þýskaland, Austurríki og Sviss vinsælar hjá dótturinni. Jeppaferðir um öræfi Íslands með góðum vinahópi voru líka á dagskrá. Þá voru ferðir með skemmtiferðaskipum ofarlega á vinsældalistanum. Ferðir í sumarhúsið Bjarkarás í Grímsnesi voru vinsælar hjá dótturinni og sérstaklega gaman að ferðast með hjólhýsi um landið, t.d. hringferð um landið, Vestfirði og víðar.

Útför Guðrúnar fer fram frá Árbæjarkirkju í dag, 12. maí 2025, og hefst athöfnin klukkan 13.

Fallin er nú frá Guðrún hans Halldórs frænda. Það er ekki hægt að tala um Guðrúnu nema nefna líka Halldór því þau voru órjúfanleg, alltaf saman og einstaklega samtaka um lífið. Hjónin byggðu sér gullfallegt heimili í Árbænum þar sem allri fjölskyldunni var boðið í miklar og glæsilegar veislur í gegnum tíðina en Guðrún var mikill kökumeistari.

Guðrún og Halldór áttu sér dans sem áhugamál og dönsuðu þau í félagsskapnum Laufinu sér til mikillar ánægju.

Guðrún átti dóttur eina, Bjarneyju Erlu (Baddý), sem þau Halldór elskuðu mikið. Saman fóru þau í margar siglingar til fjarlægra landa og fleiri skemmtileg ævintýri. Guðrún og Halldór eignuðust líka sumarbústað í Grímsnesinu, þar sem stutt var fyrir Baddý að koma frá Sólheimum þar sem hún bjó. Allir nutu þessara samverutíma. Elsku Baddý fór alltof snemma frá okkur og nú eru þær mæðgur sameinaðar á ný.

Elsku Guðrún, það er með miklum söknuði sem við kveðjum þig og blessuð sé minning þín.

Við þökkum fyrir allar góðu samverustundirnar og sendum innilegar samúðarkveðjur til Halldórs sem kveður nú lífsförunaut sinn til tuga ára.

Oddný Gunnarsdóttir, Gunnar S. Harðarson, Helga K. Harðardóttir, börn og fjölskyldur.

Hún Guðrún Jensdóttir vinkona okkar er dáin. Það er alltaf sárt að kveðja kæran vin en margar góðar minningar minna á góðu stundirnar.

Hún var fædd og uppalin í Strandasýslu en var ung að aldri þegar hún flutti til Reykjavíkur. Það var þar sem leiðir okkar lágu saman átta stúlkna og ákváðum við að hittast reglulega og stofnuðum saumaklúbb. Guðrún var í þessum hópi. Við komum saman til skiptis heima hjá hver annarri á tveggja vikna fresti yfir veturinn með handavinnuna okkar. Þetta voru góðar stundir. Enn í dag hittumst við en sjaldnar, aðallega til að spjalla.

Hvað er það fyrsta sem kemur upp í hugann þegar við hugsum til Guðrúnar vinkonu okkar? Hún var glæsileg kona, hógvær, traustur vinur og góð móðir. Hún eignaðist eina dóttur, hana Baddý, sem nú er látin, en þær mæðgur voru alltaf mjög nánar. Þau hjónin Guðrún og Halldór hlúðu vel að henni. Fjölskyldan ferðaðist víða bæði innan-
lands og erlendis og átti góðar stundir saman. Guðrún fór í húsmæðraskóla eins og margar stúlkur gerðu á þessum tíma. Þessi skólavist varð henni vafalaust gott veganesti út í lífið og fengum við að kynnast því vel er við heimsóttum hana. Það var gott að koma á fallega heimilið hennar og
Halldórs en þarna voru greinilega fagurkerar á ferð svo eftir var tekið og vandvirkni í fyrirrúmi. Við saumaklúbbsvinkonurnar áttum margar góðar stundir saman og fórum meðal annars í nokkrar eftirminnilegar og fróðlegar ferðir erlendis. Má þar nefna t.d. ferðir til London, Parísar, Róm og Aþenu en Guðrún var alltaf þátttakandi í þessum ferðum og einstaklega góður ferðafélagi. Við fimm sem eftir lifum kveðjum hana með þakklæti í huga og minnumst allra góðu stundanna sem við áttum með kærri vinkonu.

Far þú í friði,

friður Guðs þig blessi,

hafðu þökk fyrir allt og allt.

(Valdimar Briem)

Innilegar samúðarkveðjur til þín elsku Halldór.

Gerða, Sigríður,

Jónína, Fríður og

Sólveig Arnfríður.

Elskuleg vinkona mín, hún Guðrún, er látin. Þessi fallega kona sem var alltaf svo ljúf og góð, þó að hún væri stundum sárþjáð. Hún þurfti oft að leita læknis síðustu árin en hún bar sig alltaf vel.

Leiðir okkar lágu saman fyrir allmörgum árum þegar eiginmenn okkar voru skipaðir í stjórn Hjónaklúbbsins Laufsins. Við náðum vel saman og störfuðum í stjórn þessa góða hjónaklúbbs sem veitti okkur mikla ánægju við að undirbúa dansleiki þar sem þurfti að finna danssal og hljómsveitir. Við fórum líka í ferðalög með klúbbnum, en að auki fórum við saman á okkar fjallabílum inn á hálendið. Við sigldum líka saman á skemmtiferðaskipum. Og alltaf var jafn gott að vera með Guðrúnu og Halldóri.

Guðrún var einstaklega góð og smekkleg saumakona og bakaði glæsikökur sem við nutum í heimboðum þeirra hjóna. Guðrún var líka einstaklega góð og skilningsrík móðir fatlaðrar dóttur sinnar, sem hún missti allt of fljótt.

Ég vil að lokum þakka Guðrúnu og þeim hjónum fyrir alla hjálpina sem þau veittu mér þegar ég þurfti að flytja úr húsinu mínu og koma mér fyrir í minni íbúð. Ég kveð hér góða og hlýja konu með þökk fyrir allar samverustundir, og votta Halldóri mína dýpstu samúð.

Matthildur G.
Guðmundsdóttir