Sigríður Benediktsdóttir fæddist í Ytra-Dalsgerði í Saurbæjarhreppi 5. október 1936. Hún lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands á Blönduósi 15. maí 2025.

Foreldrar hennar voru Vilhelmína Sigríður Kristinsdóttir, f. 7. janúar 1918, d. 21. janúar 1938, og Benedikt Guðvarður Bergsson, f. 18. október 1913, d. 19. desember 1943.

8. ágúst 1959 giftist Sigríður Bjarka Þorvaldi Baldurssyni frá Sólborgarhóli í Glæsibæjarhreppi. Hann er sonur hjónanna Sigríðar Ásgeirsdóttur, f. 3. júlí 1908, d. 16. júlí 1983, og Baldurs Stefánssonar, f. 24. ágúst 1914, d. 24. febrúar 1973. Þau slitu samvistum 1988. Börn þeirra eru: 1) Anna Guðrún, f. 1956. Synir hennar eru: a) Baldur Hólm, f. 1973, sambýliskona Oddný Zophoníasdóttir, f. 1974, eiga þau þrjú börn. b) Stefán Freyr, f. 1975, kvæntur Indíönu Ásu Hreinsdóttur, f. 1977, eiga þau fjórar dætur. 2) Sigríður Hrönn, f. 1957, gift Hafsteini Péturssyni, f. 1953. Synir þeirra eru: a) Benedikt Kaster, f. 1974, kvæntur Höllu Guðmundsdóttur, f. 1981, eiga þau tvo syni, Benedikt á eina dóttur úr fyrra sambandi. b) Pétur, f. 1979, hann á tvo syni. c) Vilhelm Berg, f. 1985, hann á fjögur börn. d) Stefán, f. 1993, í sambúð með Evu Dögg Steingrímsdóttur, f. 1985, eiga þau einn son. 3) Heiðrún Edda, f. 1960. Sonur hennar Bjarki Þorvaldur, f. 1984, kvæntur Kolbjörgu Lilju Benediktsdóttur, eiga þau þrjá syni. 4) Bjarki Þór, f. 1964, sambýliskona Ingibjörg M. Ingibergsdóttir, f. 1968. Synir þeirra eru: a) Aron Ingi, f. 1988, b) Davíð Freyr, f. 1988, hann á eina dóttur, c) Arnar Geir, f. 1995, í sambúð með Árnýju Runólfsdóttur, d) Alex, f. 2001, í sambúð með Ionelu-Adinu Vaduva, f. 2001, eiga þau einn son.

Seinni maður Sigríðar var Sverrir Már Sverrisson, f. 1.1. 1940, d. 9.10. 2016. Sverrir átti þrjú börn úr fyrra hjónabandi.

Sigríður gekk í Húsmæðraskólann á Löngumýri, hún stundaði ýmis aðhlynningarstörf og tók að sér ýmis saumastörf.

Útför fer fram frá Víðistaðakirkju í dag, 3. júní 2025, klukkan 11.

Elsku mamma.

Nú ertu farin í sumarlandið sem þú varst svo tilbúin að fara til, þar ætlaðir þú að hitta ömmu og veit ég að það hafa verið fagnaðarfundir hjá ykkur mæðgum ásamt öllum öðrum sem tóku á móti þér.

Þegar ég sest niður og hugsa um allar góðu stundirnar okkar þá koma margar minningar upp eins og t.d. þegar þið pabbi voruð að byggja sumarbústaðinn og allar stundirnar þar sem við áttum. Þegar við drifum okkur heim þegar við vorum búnar að skúra á Hótel Sögu til að setja saman hilluna og fórum inn í geymslu því við áttuðum okkur ekki á því að það heyrðist jafn vel allt þar eins og annars staðar og það var jú nótt. Þegar við vorum að fara austur í skírnina hjá Benedikt Almari og festum okkur þegar við vorum alveg að verða komnar, þú hrósaðir mér og hvattir mig áfram alla leið. Allar stundirnar sem við áttum saman í Öldutúni, spjölluðum eða sátum bara saman í þögn og prjónuðum, við þurftum ekkert að vera að tala, samveran var nóg fyrir okkur, hvað þú hjálpaðir mér við það sem ég var að gera og mér þykir ekkert voðalega skemmtilegt eins og að fela enda og þegar ég var með tvö verkefni þá bauðst þú alltaf til að taka annað. Síðasta samvinnuverkefnið okkar er gula peysan hennar Kolbjargar og falleg er hún og er það þér mikið að þakka.

Þú hjálpaðir mér líka mjög mikið með Bjarka Þorvald eða okkar mann eins og þú sagðir svo oft og er ég þér óendanlega þakklát fyrir það. Þú varst dásamleg mamma og góð fyrirmynd, þú komst eins fram við alla og allir drógust að þér. Elsku mamma, mikið sem ég sakna símtalanna okkar sem við áttum nánast á hverju kvöldi, höfðum kannski ekki mikið að segja annað en góða nótt og Guð geymi þig í draumalandi. Undir lokin varstu líka farin að þakka mér fyrir allt sem ég hafði gert fyrir þig, þú vissir í hvað stefndi. Ég veit að þú munt vaka yfir öllum þínum sem þú varst svo stolt af.

Hvíl í friði elsku mamma og við hittumst næst í sumarlandinu.

Þín dóttir,

Heiðrún (Heiða).

Elsku amma.

Nú verða kaffibollarnir hjá þér í Öldutúninu ekki fleiri og við erum víst búin að fara síðustu ísferðina með strákunum okkar. Það er samt einhvern veginn þannig að þakklætið er sorginni yfirsterkara.

Þakklæti fyrir að hugsa svo vel um mig þegar ég var barn og þvæla mér með í alls konar verkefni. Að taka alltaf þátt í bullinu með okkur barnabörnunum þínum og hlæja með okkur. Að þú kenndir mér að steikja besta fisk í heimi. Tærnar sem kólna aldrei í ullarsokkunum frá þér. Þátttöku þína í þessu sveitabrölti mínu á gamals aldri. Að þú tókst alltaf þátt í stórum viðburðum í lífi mínu. Viðhorf þitt til lífsins og dauðans, það kenndi mér mikið. Að þú varst amma mín.

Elsku amma, nú ertu komin í sumarlandið þitt, þar sem þú hittir allt fólkið sem þú hefur hugsað svo hlýlega til og talað svo fallega um. Sennilega umkringd allt of mörgum sígeltandi smáhundum. Njóttu vel, en mundu að kíkja við í sveitina til okkar þegar þér leiðist.

Takk fyrir allt.

Bjarki Þorvaldur.