Guðmundur Natan Harðarson fæddist í Reykjavík 27. apríl 1998. Hann lést á heimili sínu í Hamraborg 26 hinn 17. maí 2025.

Foreldar Guðmundar eru Birgitta Kara Árnadóttir og Hörður Guðmundsson. Systkini Guðmundar eru, börn móður og Nour Natan Ninir: Anass Nikolai Ninir, Amir Maron Ninir og Amelía Jasmín Ninir. Börn föður og Sigrúnar Haraldsdóttur eru: Arnór Sölvi Harðarson, unnusta hans er Jóhanna Hilmarsdóttir, Andri Hrafn Harðarson og Óðinn Ben Harðarson. Stjúpbróðir Guðmundar er Haraldur Þór Guðmundsson, sambýliskona hans er Elinborg Anna Jóhannsdóttir og sonur þeirra er Birnir Leví.

Guðmundur lauk stúdentsprófi af Tölvubraut Tækniskólans árið 2020.

Útför Guðmundar fer fram frá Lindakirkju í dag, 4. júní 2025, klukkan 11.

Elsku Guðmundur minn, hvað ég sakna þín.

Það er ekki sanngjarnt að svona ungur maður þurfi að kveðja þennan heim. Þú áttir ekki alltaf auðvelt líf, en þú varst samt alltaf þessi ljúfi Guðmundur, sem vildi öllum vel. Öll símtölin sem við áttum, stundum oft á dag. Við töluðum oft um sömu hlutina, aftur og aftur. Og það fallegasta var hvernig þú bauðst góðan dag og góða nótt.

Oft áttum við líka erfið samtöl en í dag er ég þakklát fyrir allt sem við töluðum um. Þótt síðustu ár hafi verið erfið hélstu samt alltaf áfram, og ætlaðir svo sannarlega ekki að gefast upp. Þú hugsaðir svo fallega um systkini þín og vildir alltaf að þeim liði og vegnaði vel. Samband þitt við ömmu þína var alveg einstakt og verð ég henni ævinlega þakklát fyrir að hafa verið alltaf til staðar fyrir þig.

Ég er svo þakklát fyrir að hafa heimsótt þig síðasta daginn sem þú lifðir, þú leist svo vel út og varst glaður. Og þú talaðir um hvað þú ætlaðir að gera þá helgi.

Það er ekki auðvelt að sættast við það að þú sért farinn frá okkur. Ég kveð þig með söknuð í hjarta og þökk fyrir allt og allt.

Meðan veðrið er stætt, berðu höfuð hátt

og hræðstu eigi skugga á leið.

Bak við dimmasta él glitrar lævirkjans ljóð

upp um ljóshvolfin björt og heið.

Þó steypist í gegn þér stormur og regn

og þó byrðin sé þung sem þú berð,

þá stattu fast og vit fyrir víst,

þú ert aldrei einn á ferð.

(Þýð. Óskar Ingimarsson)

Mamma.

Elsku Guðmundur ömmustrákurinn minn og vinur. Ég bið engla guðs að umvefja þig og vernda.

Ég mun alltaf sakna þín, samverustunda okkar og símaviðtala. Ég sakna þess að heyra þig ekki framar kalla úr dyrunum „Hæ amma ég er kominn“, alltaf tilbúinn að vera hjá ömmu og hjálpa.

Eitt sinn verða allir menn að deyja,

eftir bjartan daginn kemur nótt.

Ég harma það en samt verð ég að segja

að sumarið líður allt of fljótt.

(Vilhjálmur Vilhjálmsson)

Farðu í friði vinur minn kær

faðirinn mun þig geyma.

Um aldur og ævi þú verður mér nær

aldrei ég skal þér gleyma.

Svo vöknum við með sól að morgni.

(Bubbi Morthens)

Elsku Guðmundur minn, hafðu þökk fyrir allt og allt.

Guðný Sigurjónsdóttir (amma).

Guðmundur, bróðir minn passaði alltaf upp á mig og sýndi mér kærleika.

Við áttum margar góðar minningar saman, eins og ferðirnar til Marokkó, bíóferðirnar og bíókvöldin í Keflavík. Ég gisti stundum hjá honum og við spiluðum tölvuleiki saman. Ég ætlaði að gista hjá honum aftur í sumar og það er sárt að geta aldrei gert það aftur. Ég sé eftir því að hafa oft sagt nei þegar hann bað mig um að gera eitthvað með sér. Nú þegar hann er farinn, hefði ég viljað segja já. Hann var oftast glaður og hann elskaði fjölskylduna sína. Ég veit að hann átti erfitt andlega og ég reyndi að standa með honum í því.

Ég er þakklátur fyrir að hafa haft hann í lífi mínu og mun alltaf eiga hlýjar minningar um hann.

Anass Nikolai.

Elsku Gummi bróðir okkar er farinn frá okkur allt of snemma og í hjarta okkar hefur myndast stórt skarð og sársaukinn er ólýsanlegur.

Sú staðreynd að hann er ekki lengur hér er sár, en minningarnar lifa áfram og veita okkur styrk.

Gummi var einstakur drengur, ljúfur, hlýr og alltaf tilbúinn að hjálpa. Frá því við vorum litlir var Gummi ekki bara bróðir heldur sannur vinur, sá sem alltaf passaði upp á okkur og vildi tryggja að okkur liði vel. Þrátt fyrir sín eigin stríð var hann alltaf til staðar fyrir okkur bræðurna.

Ég og Gummi vorum miklir vinir og lékum okkur mikið saman þegar ég var yngri og á ég margar góðar æskuminningar. Eitt minningarbrot sem kemur sterkt upp í hugann er þegar við bræðurnir vorum að fíflast í gamnislag hjá ömmu, eins og við gerðum svo oft. Við enduðum á að brjóta snaga í anddyrinu og urðum mjög stressaðir yfir því. Guðmundur, alltaf bjartsýnn, lagði til að við reyndum að laga hann með límstifti. Það tókst okkur ekki sérlega vel, en þegar amma kom heim og sá skemmdirnar tók hún því af sinni einstöku ró og sagði að þessi snagi skipti nú ekki miklu máli. Þó að sorgin sé ólýsanleg veit ég að góðar minningar munu hlýja mér og halda mér gangandi. – Arnór Sölvi.

Gummi var alltaf tilbúinn að leika með okkur litlu bræðrum sínum og eigum við margar góðar minningar með Gumma en ein af okkar uppáhalds er þegar við lékum okkur saman úti á trampó. Gummi lék þá vondan kall sem átti að reyna að stoppa okkur en við áttum að reyna að vinna hann. Gummi lifði sig inn í hlutverkið, sem gerði þetta enn skemmtilegra og við hlógum mikið. Þú hugsaðir alltaf svo vel um okkur og varst alltaf góður við okkur. Við söknum þín svo mikið. – Andri Hrafn og Óðinn Ben.

Við Gummi bróðir höfum gengið í gegnum margt saman. Hann var alltaf duglegur að heyra í mér, spurði mig alltaf hvernig Birnir litli frændi sinn hefði það, hvernig gengi í skólanum og hvort ég væri að gera tónlist, það mætti halda að Gummi hefði verið stóri bróðir minn. Ég á margar góðar minningar, allir rússíbanarnir sem ég gat platað Gumma með mér í, ég að reyna að kenna honum fótbolta, svo fékk Gummi box- og MMA-æði og við vorum oft að æfa okkur og það endaði ekkert alltaf vel. Það eru tvær dýrmætar minningar sem koma upp, þegar c var og lítið um að vera, stakk Gummi upp á því að hittast hjá ömmu öll þriðjudagskvöld og panta okkur Dominos. Hann var búinn að vera duglegur í ræktinni og vildi nýta „svindldaginn“ í að fá sér Dominos. Við horfðum oft bara á fréttirnar og spjölluðum um hitt og þetta. Það skipti Gumma miklu máli að hugsa um bræður sína og þegar ég var á lágpunkti í mínu lífi flutti ég tímabundið yfir ganginn í herbergið hans Gumma með tölvuna mína og vindsæng. Þá spiluðum við saman og vöktum allt of lengi. Þú kenndir mér svo margt sem ég tek með mér í gegnum restina af þessu lífi, takk fyrir allt elsku kallinn minn. – Haraldur Þór.

Við söknum þín sárt elsku Gummi okkar. Minning þín mun lifa með okkur að eilífu. Hvíl í friði elsku bróðir. Takk fyrir allt, elskum þig.

Þínir bræður,

Haraldur Þór,
Arnór Sölvi,
Andri Hrafn og
Óðinn Ben.

Kæri Guðmundur, elsku bróðir minn.

Það er erfitt að setja í orð hvað mér þykir vænt um þig og hversu sárt það er að þú sért farinn, aðeins 27 ára. En þó þú sért ekki lengur hér með okkur, þá býrðu áfram í hjartanu okkar og minningunum okkar.

Við áttum svo margar góðar stundir saman. Ég man gamnislagina okkar, hvor væri sterkari og þú varst alltaf að vinna mig. Þú elskaðir að stríða mér, og ég varð stundum pirraður en svo hlógum við bara að þessu. Þú tókst ekkert of alvarlega og gerðir lífið skemmtilegra. Það var hlýja í nærveru þinni og gleði í brosinu þínu. Þú kenndir mér svo mikið, ekki bara um lífið, heldur líka PlayStation-leikina sem við spiluðum oft saman. Þú varst alltaf bestur í leikjunum, en þegar þú varst að kenna mér og Anass varstu alltaf mjög þolinmóður. Þú passaðir upp á að við bræður rifumst aldrei neitt alvarlega. Þú varst eins og friðarvörðurinn okkar sem sá til þess að allt væri í lagi, bæði í leik og alvöru. Þú varst með svo góða sál. Alltaf tilbúinn að styðja, hlusta og hjálpa. Þú hugsaðir alltaf vel um mig og alla í kringum þig, fjölskylduna og vini. Það var eitthvað sérstakt við þig sem erfitt er að lýsa. Þú gafst af þér og gerðir heiminn aðeins betri þar sem þú varst.

Ég sakna þín meira en orð ná utan um. En ég og fjölskyldan mín lofum að halda áfram að muna eftir þér og rifja upp góðar minningar.

Þakka þér fyrir að vera þú, elsku bróðir. Ég elska þig.

Amir Maron Ninir.

Elsku Guðmundur frændi, eða Gummi frændi eins og þú varst alltaf kallaður. Mig langar til kveðja þig í nokkrum orðum. Ég minnist æsku þinnar sem var samofin æsku sonar míns, hans Tryggva, þar sem einungis tæp tvö ár skildu á milli ykkar. Kátur, hress og málglaður strákur sem þú varst og alltaf var stutt í hláturinn þegar þið Tryggvi lékuð ykkur saman. Mig langar sérstaklega að minnast heimsóknar okkar fjölskyldunnar til þín og fjölskyldu þinnar þegar þið bjugguð í Lúxemborg, hvað þið frændurnir voruð ánægðir að hittast eftir langan aðskilnað. Saman fórum við í tívolí og heimsóttum hersafn og kastala í Frakklandi. Þarna áttum við góða daga í samveru við þig og fjölskylduna þína.

Elsku Hörður, Sigrún og bræður, Birgitta, Nour og systkini og elsku mamma. Ég bið algóðan guð að styrkja ykkur á þessum erfiðu tímum. Minningin um ljúfan og góðan strák mun lifa í hjörtum okkar um ókomna tíð.

Þuríður Guðmundsdóttir (Þurí frænka).

Elsku frændi, við kveðjum þig með djúpan söknuð í hjarta.

Þó að þú sért ekki lengur í líkamanum hér með okkur, þá finnum við nærveru þína alls staðar í kringum okkur. Þú lifir áfram í minningum okkar, í brosum okkar, og í hlýjum augnablikum sem við munum alltaf geyma.

Við, frændsystkinin, vorum svo heppin að eiga æsku sem var bæði skemmtileg og hamingjurík – og þú varst ómissandi hluti af henni. Það var alltaf gleði þegar við hittumst. Leikirnir, hlátrasköllin, æfingarnar hjá KR í badminton, afmælin, fjölskylduhittingarnir og heimsóknirnar til ykkar í Lúxemborg – allt þetta geymum við sem dýrmætar minningar. Og þú munt ávallt lifa í þeim – sem hluti af þeirri hlýju og tengslum sem aldrei rofna.

Við erum svo þakklát fyrir tímann sem við fengum með þér í þessu jarðlífi. Þú gafst okkur meira en þú getur ímyndað þér – lexíur um styrk, kærleika og seiglu.

Þú kenndir okkur að takast á við fordóma, að horfa inn á við, og að halda fast í það sem skiptir máli. Þú fékkst mörg og alls konar verkefni í fangið sem þú þurftir að takast á við í þessu lífi. En nú ertu kominn í Sumarlandið – umvafinn englum og friði – þangað til við hittumst aftur hvíldu í friði, kæri frændi.

Elsku Hörður bróðir, Sigrún og synir – Birgitta, Nour og börn – megi allir góðir vættir styrkja ykkur og hugga í sorginni.

Margrét Guðmundsdóttir, Þorsteinn Bogason,
Hilma Rós Ómarsdóttir,
Ástríður María Þorsteinsdóttir,
Þorri Jökull Þorsteinsson.

Guðmundur kom inn í líf mitt fyrir 24 árum, þegar hann var rúmlega 3ja ára.

Hann var fjörugur og kátur sem lítill drengur. Ég á góðar minningar þegar ég sótti hann frá Spáni þegar hann var 9 ára og við keyrðum svo saman til Marokkó. Hann var rosalega forvitinn og spurði spurninga nánast stanslaust. Hann sá t.d. mann sem var með bás fullan af tómötum og sagði „vá hvað þessi maður er ríkur“. Þegar hann var orðinn aðeins eldri og kom með okkur í aðra ferð til Marokkó, og var þá búinn að eignast báða litlu bræður sína, sem hann passaði einstaklega vel upp á, kom upp atvik á ströndinni þar sem einhverjir drengir ætluðu að taka eitthvað af litlu bræðrum hans en hann var þá fljótur að svara þeim með setningu á arabísku, og voru drengirnir þá fljótir að forða sér í burtu.

Í seinni tíð eftir að hann varð eldri og var orðinn veikur áttum við samt oft góð samtöl og hringdi hann oft í viku í mig og spurði hvernig ég hefði það. Við fórum stundum að æfa saman og ég fékk að gista annað slagið hjá honum í Kópavogi.

Síðasta samtalið sem ég átti við hann var seinni partinn 16. maí, og þá sagði hann mér hvað hann ætlaði að gera daginn eftir. Hann hafði keypt sundgleraugu og sagðist ætla að fara í sund og vera duglegur að synda um helgar. Hann ætlaði að fara svo til ömmu sinnar.

Það verður sárt að heyra ekki í þér né hitta aftur.

Ég er þakklátur fyrir allar okkar stundir.

Nour.

„Þeir sem Guðirnir elska, deyja ungir“. Þessi orð eiga við um þig elsku Guðmundur minn! Ég hugsa aftur í tímann og rifja upp stundirnar sem við áttum saman ásamt Guðnýju ömmu.

Þú ljúfi og kurteisi drengur varst of góður fyrir þennan heim. Mín heitasta ósk er að handanheimurinn sé betri staður og þú sért nú umvafinn fólkinu þínu þar. Hugur minn er hjá þér og ástvinum þínum, sem sakna og syrgja. Takk fyrir gleðina og allt sem þú kenndir mér.

Guðbjörg Björnsdóttir
(þín vinkona Gugga).

Kær vinur og félagi í Klúbbnum Geysi er fallinn frá. Hann gerðist félagi í mars fyrir ári og varð strax hvers mann hugljúfi og atorkumaður bæði í eldhús- og viðhaldsdeild klúbbsins. Hann var alltaf tilbúinn að sinna verkefnum, læra ný vinnubrögð og var jákvæð fyrirmynd annarra félaga. Hann var í Ferðafélagi klúbbsins og lét til sín taka þar og náði að fara eina utanlandsferð með þeim góða félagsskap. Guðmundur var einnig mikill talsmaður heilsuræktar og nýtti sér þá aðstöðu sem í boði var í klúbbnum og hvatti aðra félaga með sér. Hygg að flestir minnist Guðmundar sem glaðsinna ungs manns sem tilbúinn var að takast á við erfiðleika af jákvæðni og gefa af sér þegar góður var byr. Hans verður sárt saknað í leik og starfi. Blessuð sé minning hans.

F.h. félaga og starfsfólks,

Benedikt Gestsson,
aðstoðarframkvæmdastjóri Klúbbsins Geysis.