Alda Guðbjörnsdóttir fæddist 20. júní 1929. Hún lést 12. maí 2025.

Útför Öldu fór fram 26. maí 2025.

Elsku amma mín.

Ég á svo ótal margar og hlýjar minningar og ég veit ekki hvar ég á að byrja eða enda.

Það er í bland erfitt að kveðja ömmu en á sama tíma svo ótrúlega mikill fögnuður.

Fögnuður yfir lífi þessarar ótrúlegu konu sem ég var þeirrar gæfu aðnjótandi að eiga sem ömmu, elsku amma sem hafði svo sterk áhrif á mig, fyrirmyndin mín, verndari minn, vinkona mín.

Þegar einhver svo nákominn manni fellur frá fara hausinn og hjartað í ferðalag, ferðalag margra dásamlegra minninga sem færa manni bros á vör, þakklæti, tár og smá kökk í hálsinn. Það hefur verið mín blessun í lífinu að eiga ömmu að.

Amma var einstök kona, hlý og góð í gegn og mátti ekkert aumt sjá, alltaf með opinn faðminn og tilbúin að taka á móti, mikil áhyggjukona, alltaf með áhyggjur af fólkinu sínu enda var hún kærleiksríkt hjarta í gegn.

Ég naut þeirra forréttinda að hafa ömmu sem svo ótrúlega stóran part af mínu lífi frá fæðingu. Mitt fyrsta heimili var í Heimatúninu hjá ömmu og afa en þar bjó ég með foreldrum mínum fyrstu mánuði ævi minnar, en í raun var Heimatúnið alla tíð mitt annað heimili.

Þær voru ófáar gistinæturnar hjá ömmu og afa og fékk ég þá svefnstað oft og iðulega á milli þeirra. Þegar ég svo stækkaði redduðu þau bara málunum og settu rúm fyrir mig við hliðina á sínu rúmi.

Það var sérstaklega notalegt að sofna hjá ömmu, hún kenndi mér margar bænir og las mikið fyrir mig og kenndi mér sálminn „Ó Jesú bróðir besti“. Hún á án efa stóran þátt í trúarfræðslu og trúargöngu minni og er ég henni ævinlega þakklát fyrir það, ekki bara með kennslu á bænum og sálmum heldur líka hver hún var, kærleikurinn sem hún sýndi, eins og Einar bróðir orðaði svo vel, amma hefur alltaf verið engill.

Amma var alltaf boðin og búin að kenna mér allt sem ég vildi læra, hún var full af alls konar fróðleik og átti til svo margar sögur, spil, vísur og leiki.

Þær stundir sem ég átti í Heimatúninu með ömmu voru svo skemmtilegar og skapandi, ógleymanlegur er slæðuskápurinn hennar þar sem ég hannaði marga kjólana úr slæðum með tilheyrandi tískusýningum.

Amma var mikil saumakona og saumaði á mig allt það sem mig langaði í og kenndi mér um leið á saumavélina.

Elsku amma mín, æskuminningarnar og samverustundirnar eru svo ótrúlega margar. Matarboðin sem þið afi komuð til okkar Péturs þar sem við fengum að búa til enn fleiri minningar.

Elsku amma mín, ég er svo þakklát fyrir kærleikann, faðminn, stuðninginn, hlýjuna og vináttuna. Takk fyrir okkar einstöku stund sem við áttum nokkrum klukkustundum áður en þú kvaddir, síðasta stundin þar sem við báðum saman, glampann í augunum og fallega brosið þegar þú vissir að Jesús tæki á móti þér.

Þú munt alltaf lifa í hjarta mínu elsku amma mín, ég elska þig, Jesús passar upp á þig.

Ég kveð þig með sálminum sem þú kenndir mér, sálminum sem við sungum svo oft saman:

Ó, Jesús bróðir besti

og barnavinur mesti,

æ breið þú blessun þína

á barnæskuna mína.

Mig styrk í stríði nauða,

æ styrk þú mig í dauða.

Þitt lífsins ljósið bjarta

þá ljómi' í mínu hjarta.

(Páll Jónsson)

Sigrún Ósk Ólafsdóttir.