Guðmundur Ólafsson fæddist 9. janúar 1949. Hann lést 4. maí 2025.

Útför hans fór fram 12. maí 2025.

Enn og aftur er komið að kveðjustund hjá okkur bekkjarfélögunum í 6.S, sem útskrifuðumst úr Menntaskólanum í Reykjavík vorið 1969. Góður félagi og vinur, Guðmundur Ólafsson, er fallinn frá eftir skamma en erfiða glímu við krabbamein.

Á slíkri stundu leiftra liðnar samverustundir upp í hugann. Fyrstu kynnin voru í 4. bekk S í stærðfræðideild MR haustið 1966. Þar bast glaðvær hópur pilta vinaböndum sem hafa aldrei slitnað. Kjarninn úr bekknum var úr Vesturbæ Reykjavíkur en þar við bættist góð blanda úr öðrum hverfum borgarinnar sem myndaði fljótt samhentan hóp. Guðmundur var ekki sá fyrirferðarmesti í bekknum en alltaf var hann góður félagi.

Eftir útskrift vorið 1969 beið háskólanámið. Þar áttum við Guðmundur áfram samleið – verkfræðinám skyldi það vera, fyrst hjá Háskóla Íslands og síðan í Tækniháskólanum í Lundi (LTH). Þaðan lukum við báðir meistaragráðu árið 1975, Guðmundur í rafmagnsverkfræði en ég í eðlisverkfræði. Báðir héldum við heim strax að loknu námi, þar sem stækkandi fjölskylda og brauðstritið sem fylgir því þurfti sinn forgang. Starfsvettvangur Guðmundar var lengi vel hjá Johan Rönning, en síðar hjá Tengi.

Eitt af því sem sameinaði okkur Guðmund var íþróttaáhuginn. Þar voru frjálsar íþróttir og hlaup efst á listanum hjá Guðmundi – og þá helst millivegalengdir. Á sínum yngri árum var hann mjög frambærilegur hlaupari, jafnvel á keppnisstigi og keppti fyrir ÍR. Síðari árin var hann svo fastur þátttakandi í skokkhópi ÍR og þar gátu gamlir bekkjarbræður notið samneytis við hann.

Undanfarna vetur höfum við gömlu bekkjarfélagarnir tekið upp á því að hittast einu sinni í mánuði – yfirleitt yfir hádegisverði. Guðmundur var ekki fastagestur þar, en þegar hann mætti hafði hann yfirleitt frá ýmsu áhugaverðu að segja. Þau hjónin voru svo búin að bóka sig í utanferð árgangsins okkar til Ítalíu, sem er ráðgerð í september nk. Sú ferð verður þó farin án þeirra hjóna, því að nú síðla vetrar kom í ljós að erfiður vágestur hefði ráðist til atlögu við Guðmund. Glíman við krabbameinið var snörp en ekki löng, til þess var meinið of langt gengið, og lauk henni á aðeins fjórum mánuðum.

Guðmundur var kvæntur Láru Erlingsdóttur tannsmiði og eiga þau þrjár dætur, Þórdísi, Guðrúnu Lindu og Ragnhildi Evu, auk barnabarna. Við skólafélagarnir biðjum fyrir innilegustu samúðarkveðjur til fjölskyldunnar á þessari erfiðu stundu. Megi góður guð vera með ykkur og blessa alla tíð.

Fyrir hönd 6.S í MR 1969,

Lúðvík S. Georgsson.