Línur eru nokkuð farnar að skýrast í efstu deild karla í knattspyrnu, Sjóvá-Almennra deildinni, þegar fimm umferðum er lokið. Liðin eru þegar farin að raða sér á botn og topp og ljóst að mikil barátta er framundan.

Of snemmt fyrir Keflvíkinga að fagna

Of snemmt er að slá föstu að lið KR og Leifturs séu úr leik í toppbaráttunni, segir Guðjón Þórðarson sem fjallar um knattspyrnu fyrir Morgunblaðið af og til.

Línur eru nokkuð farnar að skýr ast í efstu deild karla í knatt spyrnu, Sjóvá-Almennra deildinni, þegar fimm umferðum er lokið. Liðin eru þegar farin að raða sér á botn og topp og ljóst að mikil barátta er framundan. Þegar hafa óvæntir hlutir gerst og sumir, bæði lið og þjálfarar, virðast vera undrandi á eigin stöðu, en það sem kemur skemmtilega mest á óvart er góð staða Keflvíkinga í upphafi móts.

Keflvíkingar virðast koma vel búnir undir þetta tímabil en samt er of snemmt fyrir þá að kætast. Nokkrir leikmenn þeirra eru að spila mjög vel og akkerin eru Gunnar Oddsson og Ólafur Gottskálksson. Ungu strákarnir, Jóhann Guðmundsson og Haukur Ingi Guðnason, hafa vakið verðskuldaða athygli; hafa verið drjúgir að skora og virðast hafa gott sjálfstraust. Fleiri hafa verið að spila ágætlega í liðinu en engu að síður virðist styrkur Keflavíkurliðsins fyrst og fremst felast í liðsheildinni.

Engu að síður eiga Keflvíkingar mjög erfiða leiki eftir í fyrri umferðinni; strax á morgun erfiðan útileik við KR og þá kemur í ljós fyrir alvöru hversu öflugt lið Keflvíkinga er.

Strax í upphafi móts eru Keflvíkingar þó komnir í þá stöðu að geta leyft sér að spila sterkan varnarleik og vera sáttir við jafntefli á útivelli, sem er ákjósanleg staða, og mjög athyglisvert verður að fylgjast með Keflvíkingum það sem eftir er sumars.

Vestmannaeyingar hafa komið sterkir til leiks, eiga reyndar frestaðan leik en eru samt í öðru sæti deildarinnar. Þeir hafa unnið heimaleiki sína mjög örugglega en að sama skapi hafa virst vera erfiðleikar hjá þeim á útivelli. Þrátt fyrir sigur í Grindavík var sú fæðing erfið og leikur Vestmannaeyinga á útivelli verður að styrkjast ætli þeir sér meistaratitilinn í haust.

Enginn efast um hinn feikisterka heimavöll þeirra, sem hér eftir sem hingað til mun reynast öðrum liðum erfiður. Leikmenn ÍBV virðast í góðu ásigkomulagi og nýju mennirnir, Sverrir Sverrisson og Guðni Rúnar Helgason, hafa verið að gera góða hluti.

Athyglisvert verður að fylgjast með Sigurvin Ólafssyni og hvaða hlutverk hann fær í liði Vestmannaeyinga.

Skagamenn eru í þriðja sæti deildarinnar þrátt fyrir að hafa ekki spilað áferðarfallega knattspyrnu en vitað var að mikil seigla er í liðinu og margir sterkir einstaklingar.

Eftir fimm umferðir hafa erlendu leikmennirnir hjá ÍA ekki náð að setja mark sitt á leik liðsins. Fyrst og fremst má segja að reynsla þeirra sem fyrir voru hafi tryggt Skagamönnum þau stig sem í húsi eru.

Athyglisvert verður að fylgjast með sóknarleik Skagamanna þegar Bjarni Guðjónsson hverfur af vettvangi. Þó svo Bjarni hafi ekki verið að spila vel það sem af er sumri verður samt forvitnilegt að fylgjast með því hvernig sóknarleikurinn gengur eftir að hann verður farinn.

Valsmenn hafa staðið sig þokkalega í upphafi móts. Mesta athygli vakti sigur þeirra á KR-ingum en að öðru leyti hefur leikur Valsmanna virst vera tilviljanakenndur og mikið mætt á því hvort Porca spilar vel eða ekki. Jón Grétar Jónsson og Bjarki Stefánsson hafa staðið sig vel í vörninni en aðrir leikmenn liðsins vekja ekki mikla athygli. Þrátt fyrir að staða Valsmanna sé ágæt eftir fyrstu fimm umferðirnar verða þeir að gæta að sér því stutt er í sætin fyrir neðan.

Framarar hafa verið mjög sveiflukenndir og ekki náð að nota þann leikstíl, sem vonir stóðu til og hafa oftar en ekki spilað gegn sjálfum sér, ef svo má segja, en unnu engu að síður athyglisverðan sigur er þeir heimsóttu Leiftur norður.

Spurning er hvort þeir muni fylla skarð Helga Sigurðssonar sem horfinn er af landinu til Noregs. Framarar hafa marga ágæta knattspyrnumenn innan sinna raða og ég held það ekki sé spurning hvort, heldur einungis hvenær, þeir fari að spila betur.

Mikið hefur gengið á hjá hjá KR-ingum í upphafi móts. Ég spáði því áður en keppni hófst að mikið myndi mæða á Lúkasi Kostic í sumar og sú hefur orðið raunin. KR-ingar sáu sig tilneydda til að víkja honum úr starfi vegna slaks gengis og réðu í staðinn óreyndan mann í toppbaráttuni, Harald Haraldsson. KR-ingar hafa valdið vonbrigðum það sem af er; þrátt fyrir mikinn og góðan mannskap hafa þeir ekki náð að sýna hvað í þeim býr. Lykilmenn, Heimir Guðjónsson, Einar Þór Daníelsson og Hilmar Björnsson, hafa alls ekki náð sér á strik, en hins vegar hefur einn KR-ingur, Brynjar Gunnarsson, leikið sérstaklega vel og hefur þegar náð fyrsta A-landsleik sínum. En ljóst er að þegar lykilmenn KR ná sér á strik verður liðið öllum andstæðingum hættulegt.

Leiftursmenn eru á allt öðrum stað í töflunni en þeir hefðu kosið að fimm umferðum leiknum. Þess ber þó að geta að umhverfisaðstæður eru þeim mjög erfiðar, og verri en nokkur getur gert sér grein fyrir. Engu að síður verður að teljast að leikur þeirra hafi valdið vonbrigðum, aðeins einn hefur virkilega glatt augað; að Hlíðarenda er þeir sigruðu Val. Ljóst er að meira býr í þessu liði en betur má ef duga skal.

Fyrir mótið taldi ég ljóst að Skallagrímur ætti erfiða daga framundan í deildinni. Raunin er sú að þeir eiga mjög erfiða daga framundan. Borgnesingar unnu óvæntan sigur á Leiftri í fyrsta leik en síðan ekki söguna meir. Ljóst er að þeir verða að gera bragabót á leik sínum ef fleiri leikir í efstu deild eiga að vinnast. Mjög mikilvægt er fyrir Skallagrím að reyna að berjast til sigurs á heimavelli. Ef þeir vinna ekki þar þá hvar?

Grindvíkingar eru greinilega í erfiðum málum. Þrátt fyrir ánægjutal þjálfarans eftir tvær fyrstu umferðirnar hefur lítið komið í safnið síðan. Grindvíkingum er nauðsynlegt að vinna ákveðið að sínum málum ef ekki á illa að fara.

Stjörnumenn byrjuðu af krafti í vesturbænum gegn KR, náðu þar í stig á útivelli, og er það eina stigið sem er í húsi hjá Garðbæingum. Þrátt fyrir töluverða bjartsýni á þeim bæ hefur liðinu lítt orðið ágengt. Ég tel að þessu þrjú síðastnefndu lið muni heyja hatramma baráttu um áframhaldandi veru í deildinni og miðað við fyrstu fimm leikina tel ég að innbyrðis leikir þeirra muni ráða miklu um hver staða þeirra verður í lok móts.

Varðandi toppsætin er of snemmt að gefa sér það að lið eins og KR og Leiftur séu úr leik í baráttunni, því enn er stutt í efstu lið og mikið af innbyrðis leikjum þeirra eftir ­ leikir sem eiga eftir að vega þungt. Mjög athyglisvert verður að fylgjast með þeim liðum sem þurfa að heyja harða baráttu í Evrópukeppni samhliða keppni í bikar og deild. Einhvern veginn segist mér svo hugur að baráttan eigi eftir að harðna og við séum ekki búnir að sjá allar sviptingarnar enn.