SUNNUDAGINN 5. september var haldinn hér á Hrafnseyri héraðsfundur Ísafjarðarprófastsdæmis. Var það fjölmennur fundur presta, sóknarnefndarformanna, safnaðarfulltrúa, kirkjuþingsmanna og héraðsnefndarfulltrúa úr prófastsdæminu, sem koma árlega saman til að bera saman bækur sínar.
Síra Baldur fer á kostum á héraðsfundi

Frá Hallgrími Sveinssyni:

SUNNUDAGINN 5. september var haldinn hér á Hrafnseyri héraðsfundur Ísafjarðarprófastsdæmis. Var það fjölmennur fundur presta, sóknarnefndarformanna, safnaðarfulltrúa, kirkjuþingsmanna og héraðsnefndarfulltrúa úr prófastsdæminu, sem koma árlega saman til að bera saman bækur sínar. Áður en gengið var til fundar, hlýddu menn á messu í hinni öldnu, látlausu Hrafnseyrarkirkju, nýmálaðri að utan, undir forsögn og handleiðslu séra Guðrúnar Eddu á Þingeyri og hins nýkjörna prófasts, séra Agnesar í Bolungarvík. Séra Gunnar í Holti leiddi kröftugan söng og síra Baldur í Vatnsfirði, fráfarandi prófastur, predikaði. Predikunin var stutt, en áhrifamikil. Þar fór Vatnsfjarðarklerkur á þeim kostum sem honum er einum lagið og talaði meðal annars um það vegarnesti sem Jón Sigurðsson hefði haft með sér héðan úr heimahúsum og hefði nægt honum í sókn og vörn fyrir íslensku þjóðina. Andrúmsloft hans væri enn á staðnum. Á eftir var einfaldur málsverður í burstabæ Jóns Sigurðssonar, líkt og hjá lærisveinunum forðum.

Á fundinum var að vanda ýmislegt á dagskrá, svo sem eins og starfsskýrslur sókna, skýrslur frá prestastefnu, kirkjuþingi og leikmannastefnu. Reikningar sókna, kirkjugarða og héraðsnefndar, item tillögur ýmsar, þar á meðal tillögur biskupafundar um endurskoðun prestakalla í prófastsdæminu og hvernig með skuli fara kristnitökuafmælið í prófastsdæminu á næsta ári.

Skemmst er frá því að segja, að einn maður "átti fundinn" eins og stundum er komist að orði um þá sem brillera á fundum og öðrum mannamótum. Auðvitað síra Baldur í Vatnsfirði í Djúpi. Skulu nú nefnd nokkur dæmi um það, þó slíkt sé auðvitað aðeins svipur hjá sjón miðað við að líta manninn í eigin persónu.

Gamli presturinn skýrði frá því að nú færi hans tími bráðum að koma:

"Ég fer nú að verða laus úr þessu holdi sem þjáir okkur og þjakar, sem betur fer, auk þess er ég slæmur í fæti".

Rætt var um reikninga sókna og kirkjugarða og hvernig með ætti að fara í sambandi við endurskoðun, birtingu og samþykkt þeirra.

Sagði þá fráfarandi prófastur:

"Ég er nú búinn að láta samþykkja þessa reikninga í mörg ár án þess nokkur maður hafi séð þá".

Síra Baldur sagði frá kristilegum fisksala á Suðureyri:

"Í gær var ég boðinn í kvöldverð hjá séra Valdimar á Suðureyri, það er að segja, kvöldverðurinn var nú eiginlega á mínum vegum, því við gengum út í fiskbúð og hittum þar fisksalann og hann gaf mér laglega rauðsprettu. Það er gott að það er þó einn kristilegur fisksali til sem gefur fátækum".

Hjá einum fundarmanna kom fram að Vatnsfjarðarprestakall hefði notið nálægðar skólans í Reykjanesi. Síra Baldur:

"Það var alveg öfugt. Það fólk sem hér er statt veit þetta vel. Það var skólinn sem naut kallsins. Presturinn hefur hlaupið í skarðið. Þeir voru ekki allir heppilegir kennararnir sem þarna voru. Það er annað mál. Þetta vita allir menn".

Undir lok fundarins var hinn orðheppni klerkur hættur að standa upp þó hann þyrfti að tjá sig í nokkrum orðum:

"Ég nenni nú ekki að standa upp lengur, gigtveikur og gamall. Það er náttúrlega ýmislegt sem maður upplifir, sem betur fer".

Sumir segja að það sé byggðamál að síra Baldur, sem hefur þjónað Djúpmönnum og öðrum Vestfirðingum á fimmta áratug, fái að sitja í Vatnsfirði svo lengi sem hann kýs og er ölfær og hestfær. Hvernig sem það fer, er víst að mannlífið hér verður ekki það sama eftir að þessi guðsmaður hverfur af vettvangi, hvenær sem það verður.

HALLGRÍMUR SVEINSSON,

Hrafnseyri.

Ljósmynd/Einar Þ. Guðjohnsen. Hrafnseyrarkirkja