Hann gekk einn á móti haustinu og sólin sendi hlýja geisla niður til hans og hann þræddi jökulröndina og droparnir vættu haustgróðurinn. Og hann hlustaði á veikt gjálfur dropanna sem féllu úr jökulröndinni og urðu að seitlandi smásprænum sem runnu í lindina.


HRAFN SÆMUNDSSON

HAUSTBRÁÐ

Hann gekk einn á móti haustinu og sólin

sendi hlýja geisla niður til hans og hann þræddi

jökulröndina og droparnir vættu haustgróðurinn.



Og hann hlustaði á veikt gjálfur dropanna

sem féllu úr jökulröndinni og urðu

að seitlandi smásprænum sem runnu í lindina.



Og lindin var tær og speglaði haustsólina og

tók á móti dropunum án skilyrða því

lindin vissi að jökulvatnið var hreint og tært.



Og lindin og jökulvatnið mættust í lindinni

án orða í þögulli nánd og svalt vatnið

fléttaðist óbrotið yfir lindarbarminn á leið til hafsins.

Höfundurinn býr í Kópavogi.