ARNAR SIGURÐSSON

Elsku Arnar.

Nú ertu farinn frá okkur Arnar minn, þú sem varst okkur svo góður vinur, en þó að þú sért farinn munum við ávallt minnast þín með góðum huga. Þær minningar sem þú lætur eftir þig eru einungis góðar og broslegar. Þær minningar sem standa okkur efst í huga núna eru til dæmis þær sem tengjast körfuboltavellinum við Brekkubæjarskóla, þar sem við spiluðum marga körfuboltaleikina. Þú hafðir svo brennandi áhuga á körfubolta og áhugi þinn á körfunni og að spila körfubolta smitaði okkur líka og við eyddum ófáum kvöldunum í það eitt að spila körfubolta. Svo eitt skiptið datt okkur í hug að fara í körfu frekar seint um kvöldið og vorum þá með þó nokkur læti og fólkið í kring hringdi á lögguna af því að það fékk engan svefnfrið fyrir látunum í okkur. Löggan kom á svæðið og bað okkur um að hætta og fara en þú þrjóskaðist við og vildir klára leikinn og tók löggan þá í þig og sneri þig niður, en á endanum fórum við.

Svo má auðvitað ekki gleyma bílunum þínum sem voru þitt líf og yndi og öllu veseninu sem þeim fylgdi. Fyrst ber að nefna Fiestuna þína, sem var algjört rusl vægast sagt, svo á eftir henni kom svarta "Súkkan" þín sem var einn af þínum uppáhaldsbílum enda komst hann frekar hratt. Hann var orðinn frekar lélegur og í eitt skiptið þegar þú skrappst í bæinn á McDonald´s, sem var þinn uppáhalds veitingastaður, komu nokkrir strákar til þín og buðu þér skipti á "súkkunni" og á Nissan Sunny, sem var í betra ásigkomulagi. Þú slóst til og þú og strákurinn komuð beint upp á Skaga og genguð frá kaupunum. Af Nissaninum er frá mörgu að segja, enda var mikið vesen í kringum hann, oftast þó í skemmtilegri kantinum og það var sá bíll sem þú áttir sem lengst. Eins og sagan þegar við félagarnir ætluðum til Akureyrar um verslunarmannahelgina. Þá skellturðu einhverju efni á tankinn og hélst því fram að þetta efni myndi spara þér mikinn bensínkostnað, en í staðinn fór bíllinn ekki í gang, þannig að við enduðum á því að fara á Ventoinum hans Óla.

Reykjavíkurferðirnar stóðu mikið upp úr, þar má nefna bíóferðir og keiluferðir. Fyrsta sinn sem þú fórst með okkur í keilu vissirðu varla hvað keila var, hvað þá út á hvað leikurinn gekk út á, og þegar þú ætlaðir að kasta kúlunni í eitt skiptið hentirðu kúlunni óvart aftur fyrir þig og hún small niður tröppurnar. Í einni ferðinni plötuðum við þig til að koma með okkur í Lazertag. Þér leist ágætlega á það og við skelltum okkur. Við héldum að við fengjum bara að hafa salinn útaf fyrir okkur en það voru einhverjir litlir strákar sem fengu að fara með okkur og þeir rústuðu okkur í leiknum.

Það var aldrei hægt að koma þér út úr húsi fyrr en þú varst búinn að taka upp Seinfeld-þættina, Friends, og körfuboltaleikina sem voru sýndir á Sýn, enda áttirðu stærsta safnið af Seinfeld og líklega flesta körfuboltaleiki sem voru sýndir í sjónvarpinu. Lagasmekkurinn þinn var með eindæmum öðruvísi, því þú hlustaðir á allt öðruvísi tónlist en við. Meðan við vorum að hlusta Xið og Mono og nútímlega tónlist varst þú að slappa af í vinnunni hjá pabba þínum og hlustaðir á Matthildi og Gullið og tókst þátt í öllum leikjum sem fóru fram á þeim útvarpsstöðvum sem þú hlustaðir hvað mest á. Það var því alltaf góð tilbreyting að koma til þín í vinnuna eða á rúntinn og hlusta á gamalt og gott með þér eftir að maður hafði verið að hlusta á nýjustu lögin á öðrum útvarpsstöðvum.

Kæri vinur, við vonum að þér líði betur núna en þér leið oft áður og við munum alltaf getað hlýjað okkur við brosið þitt og allar frábæru minningarnar sem við eigum um þig. Við munum við alltaf minnast þín sem okkar besta vinar sem gat alltaf glatt okkur þegar okkur leið ekki sem best. Við kveðjum þig nú með þessu ljóði.