MENNTAMÁL á Íslandi hafa lengi setið á hakanum. Skýringuna á því má að einhverju leyti rekja til aldursskiptingar Alþingis. Enginn þingmaður er undir 36 ára aldri og 80% þingmanna eru á aldrinum 45-59 ára. Aðrir hlutir brenna eðlilega á ungu fólki en þeim sem eru miðaldra og því er menntamálum og námslánakerfinu, leikskólamálum og húsnæðismálum ekki nægilega vel sinnt.
Menntamál þarf að setja í algjöran forgang og stórauka fjármagn til menntakerfisins til samræmis við nágrannalöndin. Íslendingar verja enn töluvert minna fé í menntamál en nágrannaþjóðir okkar. Það er kominn tími til að menntamál verði alvöru kosningamál. Stjórnmál snúast að miklu leyti um að forgangsaða málum eftir mikilvægi og núverandi forgangsröðun íslenskra stjórnvalda þarf að breyta. Það er óásættanlegt að landbúnaður fái meira fjármagn beint og óbeint frá ríkinu en allir framhaldsskólar landsins og Háskóli Íslands samanlagt. Núverandi ríkisstjórn metur sauðfé meira en stúdenta.
Menntun er hagkvæm
Útgjöld til menntunar eru hagkvæm fjárfesting þjóðarinnar. Eftir nánast stöðuga stjórn Sjálfstæðisflokksins á menntamálaráðuneytinu í tvo áratugi hefur menntakerfinu hnignað. Háskólastigið býr við fjársvelti og gríðarlegan húsnæðisskort. Íslendingar hafa sakir þessa dregist verulega aftur úr öðrum vestrænum þjóðum í menntamálum. Íslendingar ljúka framhaldsskólaprófi langelstir allra OECD-þjóða, að meðaltali tveimur árum á eftir öðrum þjóðum. Íslendingar hafa hærra hlutfall einstaklinga sem einungis hafa grunnskólapróf miðað við aðrar OECD-þjóðir árið 1998.
Málefni ungs fólks gleymast
Menntamál eiga að vera eitt af aðalkosningamálunum í vor. Umræðu um menntun, skóla og leiðir til að bæta íslenskt menntakerfi vantar. Íslenskt samfélag færist stöðugt nær umhverfi skólagjalda. Skólagjöld mega ekki verða að íslenskum veruleika. Aðgangur að menntakerfinu sem og velferðarkerfinu á að vera fyrir alla og undir engum kringumstæðum takmarkaður af efnahag.Ég þekki það sem nemandi í lagadeild og hagfræðideild Háskóla Íslands að ýmislegt má betur fara í menntakerfinu. Nauðsynlegt er að stórbæta námslánakerfið og minnka fórnarkostnaðinn við að vera í námi. Til að menntakerfið verði öflugt þurfum við öfluga málsvara menntunar á Alþingi.
Eftir Ágúst Ólaf Ágústsson
Höfundur býður sig fram í 4. sæti í prófkjöri Samfylkingarinnar í Reykjavík.