1
Stímabrak er í straumi,
stend eg þar undir hendur,
boðar um báðar síður
og brjóst mér hnellnir skella.
Á tæpu veð og vaði,
vefst mér grjót fyri fótum,
klýf eg samt strauminn kræfur
og kemst án grands að landi.
2
Harðan mótvind að hreppa
hart er meðan það stendur á,
samt vil eg síður sleppa
sæluhöfn góðri, en meðbyr fá,
er mig ber til illra staða,
auðnan lér þá tóman skaða -
hnaukið er, sem hvíldina gjörir glaða.
Bjarni Thorarensen (1786-1841) var rómantískt ljóðskáld og dómari í Landsyfirrétti.