"Aðalerindi mitt raunar, með þessu tilskrifi, er að vekja athygli þína á hver mestu ræður í Samfylkingu um afstöðu til auðlindamála."

Í VIÐTALI einhvers fjölmiðils við þig kom fram að þú teldir að stefna Samfylkingar í sjávarútvegsmálum væri hin sama og Frjálslynda flokksins.

Þetta er mikill misskilningur, raunar grundvallar misskilningur.

Ég mun í orðsendingu þessari upplýsa þig um stöðu mála hjá Samfylkingu eins og ég veit hana réttasta. Muntu þá væntanlega sjá að þú átt verk að vinna að sveigja stefnu þeirrar fylkingar inn á þína ákveðnu braut í útvegsmálum, sem margoft hefir fram komið í einörðum skrifum þínum og á fulla samleið með stefnu Frjálslynda flokksins.

Það verður að segja hverja sögu eins og hún gengur. Satt bezt að segja hefir þeim flokkum, sem sameinuðust í Samfylkingu, gengið ákaflega illa að samræma sjónarmið sín. Það má kannski kalla flimtan, þegar kallsað er með að þessi nýi flokkur sé rótklofinn í flestum málum sem máli skipta. Ekki tvíklofinn heldur þríklofinn lengstum. Og sá góði og geðugi drengur, Össur, hefir af kappi stritað við að standa samtímis í þrjá fætur - en gengið misjafnlega sem vonlegt er.

Raunalegt var t.d. að sjá afstöðu nýju hjáleigunnar þinnar í deCode-málinu. Þar stóð Össur í einn fót og greiddi götu glapræðisins með hjásetu. Hinir tveir hlupu útundan sér: Annar andvígur en hinn flúði á dyr við afgreiðslu málsins í alþingi.

Og þá að aðalefni orðsendingar: Það hefir áður margsinnis komið fram að við erum fullkomlega sammála um svikabrögð stjórnarflokkanna, sem forysta Sjálfstæðisflokksins átti frumkvæði að, að lýsa sáttfýsi í sjávarútvegsmálum fyrir kosningarnar 1999. Það hefir einnig komið fram álit okkar á því hvernig svikaleiðin var þrædd með skipan hinnar svonefndu Auðlindanefndar.

Ég leyfi mér að vitna í grein þína í Morgunblaðinu 30. sept. 2001:

,,Nefndin góða sem ríkisstjórnin skipaði til að finna sættir um fiskveiðistjórnina, hefur lokið störfum. Ekki náðist samkomulag í nefndinni og meirihluti hennar leggur til að tekið verði upp auðlindagjald, málamyndagjald upp á einn milljarð, enda verði felld niður gjöld á móti, nokkurn veginn sem því nemur. Og svo er þeim gert að greiða hálfan milljarð til viðbótar ef afkoman leyfir! Má ég minna á að samanlagt er kvótinn metinn á þrjú hundruð milljarða.

Ef þetta verður niðurstaðan og ríkisstjórnin og sjávarútvegsráðherra gegna tillögum meirihluta nefndarinnar, er ljóst, að engar sættir hafa náðst, enginn friður er fyrirsjáanlegur, og engin málamiðlun eru uppi á borðinu hjá þeim ráðamönnum sem settu nefndina á laggirnar og töluðu til þjóðarinnar í sáttatón.

Mér er nær að fullyrða að þessi málalok flokkist undir ögrun gagnvart þjóðarviljanum og hagsmunum heildarinnar. Hún er móðgun og brigð á loforðum sem gefin voru fyrir síðustu alþingiskosningar, þess efnis að koma til móts við þá kröfu og þann vilja íslensku þjóðarinnar að fiskurinn í sjónum væri ekki gefinn ókeypis til nokkurra útvaldra einstaklinga og fyrirtækja; að hann væri ekki hafður að féþúfu sérhagsmuna; að hann væri ekki einkaeign lénsherra og sægreifa.

Afkomutengt auðlindagjald er kattarþvottur. Yfirklór."

Undir nefndarálitið, sem þú ert þarna að vitna til, skrifuðu allir þrír þingmenn Samfylkingar, sem sæti áttu í Auðlindanefnd - fyrirvaralaust. Var þó augljóst af fyrirvörum fulltrúa sægreifanna hvor leiðin yrði valin, auðlindagjaldið afkomutengda, sem þú lýsir svo vel eða fyrning veiðiheimilda.

Aðeins þrír þingmenn Samfylkingar hafa haft afstöðu í fiskveiðistjórnunarmálinu, sem einsýnt er að okkur tveim er að skapi, Jóhann Ársælsson, Karl Matthíasson og Gísli Einarsson. Enda er fylkingin að losa sig við hina tvo síðarnefndu af þingi.

Greinarhöfundur hefir það eftir manni nákomnum Sighvati Björgvinssyni að Sighvatur hafi sagt af sér þingmennsku, af því sem honum hafi sýnzt örlög Vestfjarða ráðin, þar sem borin von virtist að gereyðingarvopni kvótakerfisins yrði bægt frá kjördæmi hans. Mun tvískinnungur - eða öllu heldur þrískinnungur - hins nýja þingflokks Samfylkingar í málinu hafa ýtt undir ákvörðun hans öðru fremur.

Fyrir einarða baráttu þremenninganna var ofin værðarvoð að breiða yfir tvískinnunginn. Fyrningarleiðin skyldi valin og hún nái fram að ganga á 20 - tuttugu - árum!

Svo harkalega láta nú lénsherrar greipar sópa um auðlind okkar, að við getum séð í hendi okkar hvernig fara muni á aldarfimmtungi!

Aðalerindi mitt raunar, með þessu tilskrifi, er að vekja athygli þína á hver mestu ræður í Samfylkingu um afstöðu til auðlindamála. Sá heitir Ágúst Einarsson, hinn sami sem fékk gefins hinn svonefnda skipstjórakvóta um árið, metinn á tæpa 3 - þrjá - milljarða króna, enda á nú greifinn um 20% í Granda hf. sem er á fullu skriði að leggja undir sig þriðjung fiskveiðiheimilda þjóðarinnar á móti Eimskipi og Samherja.

Eftir landsfund Sjálfstæðisflokksins í október 2001, birtist eftirfarandi á vefsíðu Ágústs, og einnig í Fréttablaðinu 16. október undir fyrirsögninni: ,,Merk tíðindi af landsfundi Sjálfstæðisflokksins". Þar segir hinn nýi sessunautur þinn í þjóðmálum m.a.:

,,Yfirgnæfandi stuðningur Sjálfstæðisflokksins við veiðileyfagjald eru stórmerk tíðindi en flokkurinn hefur tafið framgang þess í mörg ár. Þetta er langmikilvægasta ákvörðun landsfundarins og í vetur verða því afgreidd lög á Alþingi um að taka upp veiðileyfagjald. Það hillir einnig í lausn gagnvart smábátum. Það var snjallt á landsfundinum að láta málin ganga skýrt til atkvæða þannig að afdráttarlaus niðurstaða fékkst. Minnihlutinn verður að sætta sig við hlutskipti sitt þótt baráttan haldi áfram en þetta er dæmi um góð lýðræðisleg vinnubrögð. Hins vegar hefði verið miklu betra fyrir alla ef þessi niðurstaða hefði fengist fyrir nokkrum árum..."

Þá veiztu það. Þarna talar einn af valdamestu mönnum Samfylkingar, sem greiðir helftina af herkostnaði flokksins, m.a. kostnað við framboð þitt í Reykjavík norður. Ágúst er nýstiginn niður úr stól formanns framkvæmdastjórnar Samfylkingarinnar og mun náðarsamlegast hafa leyft flokknum að veifa 20 ára fyrningarflagginu. Þegar sett höfðu verið lögin um auðlindagjald skrifaði Ágúst kvótagreifi: ,,Ríkisstjórnin hefur tekið deiluna um sjávarútvegsmál út af dagskrá."

Í hinni áður áminnztu grein þinni segir þú í lok hennar:

,,Nú bendir hinsvegar flest til þess að hinn ráðandi meirihluti á Alþingi ætli sér að ulla framan í okkur, hundsa með öllu þá biðlund og bón, að bragarbót verði gerð sem dugi. Afkomutengt auðlindagjald! Ef þetta er svarið, ef þetta verður sáttatilboðið, þá er það lítilsvirðing og létt spaug, sem ekki er hægt annað en að hlæja við, ef manni væri hlátur í hug.

En þetta er ekkert aðhlátursefni. Því miður."

Vegna drengilegrar afstöðu þinnar til fiskveiðistjórnarfargansins frá upphafi set ég allt mitt traust á þig sem nýjan áhrifamann í Samfylkingu. Að þér takist að gera hana að einlægum stuðningsflokki gagnbyltingar í sjávarútvegsmálum, sem íslenzkri þjóð liggur lífið á að hrundið verði strax af stað. Í því sambandi þarft þú sérstaklega að vara þig á Ágústi ullara.

Mundu orð mín: Ef Samfylkingin á eftir að semja við annan hvorn kvótaflokkanna um stjórn landsins, verður hin yfirborðskennda sjávarútvegsstefna þeirra fyrsta málið sem þeir taka út af dagskrá.

Eftir Sverri Hermannsson

Höfundur er formaður Frjálslynda flokksins.