LANDHELGISGÆSLAN hefur til þessa eingöngu haft eingeislamæli til sjómælinga en í sumar sem leið fékk hún lánaðan fjölgeislamæli hjá bandaríska sjóhernum og hafði hann til umráða þar til í byrjun október.
Dagmar Sigurðardóttir, upplýsingafulltrúi Landhelgisgæslunnar, segir að notkun fjölgeislamælis feli í sér byltingu hvað varðar öflun upplýsinga um hafsbotninn og framsetningu þeirra.
Munurinn á eingeislamæli og fjölgeislamæli er sá að eingeislamælirinn mælir einn punkt á hafsbotni í einu en fjölgeislamælirinn sýnir heildstæða botnmynd. Kostir við notkun fjölgeislamælis eru miklir á grunnsævi þar sem hætta er á skipströndum ef mönnum sést yfir eina mishæð á botninum.
Sjómælingamenn Landhelgisgæslunnar og tveir starfsmenn hafrannsóknarstofnunar bandaríska sjóhersins hafa að undanförnu verið á námskeiði í úrvinnslu dýptarmælingagagna, en úrvinnsla mælingagagna úr fjölgeislamælinum er frábrugðin úrvinnslu slíkra gagna úr eingeislamæli og reyndist nauðsynlegt, bæði fyrir sjómælingamenn Landhelgisgæslunnar og hafrannsóknarstofnunar bandaríska sjóhersins, að fá kennslu í notkun sérhæfðs hugbúnaðar til úrvinnslu gagnanna. Til að draga úr kostnaði sameinuðust þessir tveir aðilar um að halda námskeið hér á landi og kom leiðbeinandi frá alþjóða hugbúnaðarfyrirtækinu CARIS sem sérhæfir sig í framleiðslu hugbúnaðar til mælinga og kortagerðar.
Æfingaverkefni námskeiðsins var úrvinnsla mælingagagna sem safnað var síðastliðið sumar með fjölgeislamælinum yfir og umhverfis Klettinn í Húllinu, suðvestur af Reykjanestá, en við úrvinnsluna kom í ljós að Kletturinn er einungis efsti hlutinn af umfangsmiklu neðansjávarklettabelti.
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein
