Gokartakstur undir flóðljósum í Reykjanesbæ.
Gokartakstur undir flóðljósum í Reykjanesbæ.
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
"Þessar hugmyndir eru allrar athygli verðar. Ég myndi telja að allt sem gæti breytt viðhorfum ungs fólks til bíla, sýnt þeim að bílar eru samgöngutæki en ekki hættuleg leikföng, væri af hinu góða.

"Þessar hugmyndir eru allrar athygli verðar. Ég myndi telja að allt sem gæti breytt viðhorfum ungs fólks til bíla, sýnt þeim að bílar eru samgöngutæki en ekki hættuleg leikföng, væri af hinu góða. Hér á Íslandi er því miður allt annað viðhorf til bíla en gerist í öðrum löndum. Hér er byggð upp gífurleg spenna samhliða bílprófinu en þessi nýja hugsun gæti hjálpað til að slá á þá spennu," segir Ragnheiður Davíðsdóttir, yfirmaður forvarnardeildar Vátryggingafélags Íslands, um hugmyndir um að hefja ökukennslu 14 til 15 ára unglinga á körtubrautum.

Um er að ræða hugmyndir sem Stefán Guðmundsson, framkvæmdastjóri Reis-bíla ehf., hefur lagt fram. Hann byggði fyrstur manna sérstaka akstursbraut hér á landi, körtubrautina í Njarðvík og hefur viðrað þær hugmyndir að nýta brautina m.a. til að þjálfa verðandi ökunema og gera þá í stakk búna að taka bílpróf og fara út í umferðina.

Stefán fékk Helgu Sigrúnu Harðardóttur ökukennara til að vinna skýrslu um þessi mál og hefur lagt hana fyrir stjórnvöld og forsvarsmenn tryggingafélaga. Í stuttu máli er talað um að nemendur á aldrinum 14 til 15 ára hefji strax undirbúning fyrir frekara ökunám með grunnþjálfun á körtubílum í þar til gerðu ökugerði. Haft verði að leiðarljósi að aukin þjálfun í umgengni við ökutæki geri unga ökumenn ábyrgðarfyllri og þeir fái grunnþjálfun sem þeir búi að æ síðan. Undirbúningur fyrir frekara ökunám hafi því farið fram og hið eiginlega verklega ökunám verði því ekki streituvaldur.

Fram kemur í skýrslunni að tjónvaldar í umferðinni eru að langstærstum hluta ungir ökumenn. Reis-bílar hafa lagt til að þjálfun ökunema hefjist mun fyrr en verið hefur og verði þrískipt. Þjálfuð verði hæfni í akstri, þekking umferðarlaga og þekking á umferðarumhverfinu. Þetta sé gerlegt með markvissum hætti með samþættingu bóklegs náms og ökuþjálfun á körtubílum á þar til gerðri braut, en "akstri á körtubílum má líkja við akstursherma sem notaðir eru með góðum árangri víða um heim, þar sem þjálfuð er tiltekin æskileg hegðun við akstur," eins og stendur í skýrslunni sem um ræðir.

Ný hugsun

Ragnheiður sagði ennfremur að hér væri um að ræða nýja hugsun sem þyrfti skoðunar við, hins vegar væru strax sjáanleg vandkvæði, t.d. væri aðeins aðstaða af þessu tagi á suðvesturhorninu, en hvernig ætti þá að bjóða ungu fólki á Suðureyri og Raufarhöfn, svo dæmi væri tekið, upp á sams konar þjónustu og undirbúning? "Þessari hugmynd hefur verið komið á framfæri við okkur og eins og ég sagði þá er hún allrar athygli verð," sagði Ragnheiður og bætti við:

Stóra málið

"Ég get þó ekki sagt að það sé neitt í hendi með framhaldið og við höfum ekki tekið afstöðu til hugmyndarinnar. Stóra málið, sem ég tel að brýnast sé í augnablikinu, er hins vegar að koma upp æfingasvæði ökunema. Svæði þar sem ökunemar geta farið, bæði með ökukennara og á meðan á æfingarakstri stendur, og æft sig í akstri við hinar ýmsu aðstæður, t.d. akstri í bleytu, hálku, lausamöl o.s.frv. Hér er brotalöm í ökukennslu á Íslandi. Nemendur geta, svo dæmi sé tekið, tekið ökupróf um hásumar og hafa þá enga reynslu í akstri við vetrarskilyrði. En körtubílahugmyndin er skemmtileg, akstursíþróttamenn hafa mjög vitnað í rannsóknir og reynslu annarra þjóða í þeim efnum og það virðist lofa góðu."