Þegar birt var ljóð Ólínu Þorvarðardóttur vegna 70 ára afmælis Sunnukórsins, þá duttu niður línubil. Hér birtist ljóðið í réttri útgáfu:
Sól, þér helgum sigurlag
og syngjum lof af hjarta.
Þú breytir hríðar dimmu í dag
uns dægrin litum skarta.
Já, þiggðu okkar þakkarbrag
þokkagyðjan bjarta.
Þegar vetrar drunginn dvín
og dregur hægt að vori,
Þorri hörfar heim til sín
hrímþungur í spori,
þú feimin yfir fjallsbrún skín
og fyllir brjóstið þori.
Með blíðu kyssir klakatár
af klettsins hrjúfa vanga,
græðir viðkvæm svarðar sár
og sefar kulið stranga.
Þú vekur drauma, vonir, þrár
af vetrarsvefninum langa.
Sól, þér ómar ísfirsk þökk
upp af mjallar hjúpi
og í fuglsins kvaki klökk
kveðin fjalls af gnúpi;
sjötíu ára söngva þökk
- sungin úr bláu Djúpi.
pebl@mbl.is