Margrét Pálmadóttir
Margrét Pálmadóttir
Margrét Pálmadóttir fæddist á Húsavík 28. apríl 1956. Stúdent frá Flensborg 1975 og nam kórsöng og einsöng í Tónlistarháskólanum í Vínarborg 1976-81 og ennfremur einsöng í Tónlistarskóla Kópavogs og í Söngskólanum í Reykjavík.

Margrét Pálmadóttir fæddist á Húsavík 28. apríl 1956. Stúdent frá Flensborg 1975 og nam kórsöng og einsöng í Tónlistarháskólanum í Vínarborg 1976-81 og ennfremur einsöng í Tónlistarskóla Kópavogs og í Söngskólanum í Reykjavík. Starfaði sem raddþjálfari Pólýfónkórsins og Söngsveitarinnar Fílharmoníu auk ýmissa annarra kóra. Auk Kvennakórs Reykjavíkur stofnaði hún og stjórnaði ýmsum kórum, en starfandi kórar í dag undir stjórn Margrétar eru: Gospelsystur, Vox feminae, Stúlknakór Reykjavíkur og Aurora. Margrét á fimm börn, Maríus (30), Hjalta Þór (26), Sigríði Soffíu (14), Matthildi (9) og Kristján Helga (6), en maki hennar er Hafliði Arngrímsson leiklistarráðunautur.

Margrét Pálmadóttir fæddist á Húsavík 28. apríl 1956. Stúdent frá Flensborg 1975 og nam kórsöng og einsöng í Tónlistarháskólanum í Vínarborg 1976-81 og ennfremur einsöng í Tónlistarskóla Kópavogs og í Söngskólanum í Reykjavík. Starfaði sem raddþjálfari Pólýfónkórsins og Söngsveitarinnar Fílharmoníu auk ýmissa annarra kóra. Auk Kvennakórs Reykjavíkur stofnaði hún og stjórnaði ýmsum kórum, en starfandi kórar í dag undir stjórn Margrétar eru: Gospelsystur, Vox feminae, Stúlknakór Reykjavíkur og Aurora. Margrét á fimm börn, Maríus (30), Hjalta Þór (26), Sigríði Soffíu (14), Matthildi (9) og Kristján Helga (6), en maki hennar er Hafliði Arngrímsson leiklistarráðunautur.

Kvennakórinn Vox Feminae heldur tónleika í Salnum í Kópavogi sunnudaginn 2. maí og hefjast þeir klukkan 15. Morgunblaðið sló á þráðinn til Margrétar Pálmadóttur, stofnanda og stjórnanda kórsins, og lagði fyrir hana nokkrar spurningar um kórinn, kvennakóra og tónleikana.

Margrét sagði, að á efnisskrá tónleikanna væru kórar og aríur eftir heimsþekkt óperuskáld svo sem Mozart, Wagner, Tsjajkovskí, Rossi, Verdi og Puccini. Einsöngvari væri Inga Backman og píanisti Arnhildur Valgarðsdóttir.

-En hvað um kórinn sjálfan?

"Vox Feminae var stofnaður 1993 og fagnaði því tíu ára afmæli á síðasta ári. Markmið með stofnun kórsins á sínum tíma var að syngja eldri tónlist, andlega og veraldlega, en efnisskráin hefur síðan þróast smátt og smátt yfir í að ná yfir alla tónlist sem skrifuð er og útsett fyrir kvennakóra. Vox Feminae heldur sjálfstæða tónleika einu sinni til sex sinnum á ári og fer í tónleikaferðir bæði innanlands og utan. Í kórnum eru 35 konur. Vox Feminae hefur víða komið við, við höfum sungið með Sinfóníuhljómsveit Íslands og Alba-hópnum og einnig tekið þátt í Kristnitökuhátíðinni á Þingvöllum um árið og í nóvember 2000 vann kórinn til silfurverðlauna í VIII. alþjóðlegu kórakeppninni í flutningi trúarlegrar tónlistar, keppni sem kennd er við tónskáldið Palestrina og er haldin í Páfagarði í Róm. Kórinn hefur gefið út tvo diska, Mamma geymir gullin þín, árið 2000, sem inniheldur íslensk þjóðlög, og síðastliðið haust kom út diskurinn Himnadrottning með trúarlegri tónlist."

-En hvað skilur Vox Feminae frá öðrum kórum?

"Að mínu viti hefur Vox Feminae þrenns konar yfirburði yfir aðra kóra. Í fyrsta lagi vil ég nefna hinn tæra flutning á íslenskum þjóðlögum, sérstaklega þegar viðfangsefnin eru vögguljóð. Þá breytast allir söngvararnir í mjúkar mömmur og maður sér næstum sjálfa Maríu mey birtast. Í öðru lagi vil ég nefna sókn kórsins í og afgreiðslu hans á erfiðum og spennandi og umfram allt krefjandi verkefnum. Loks vil ég nefna flutning kórsins á trúarlegri/kirkjulegri tónlist, gamalli og nýrri. Geta Vox Feminae á því sviði sannaðist áþreifanlega í Páfagarði árið 2000, sem ég gat um áðan."

-Nú eru kvennakórar afar áberandi á Íslandi, hver er þín hugmyndafræði um þá?

"Hvað mig varðar, þegar maður hefur einu sinni heyrt samhljóm radda í góðum kvennakór, þá gleymir maður því aldrei. Svo einfalt er það. Ég lít á kvennakór sem eitt hljóðfæri. Kvennakórar eru ekki saumaklúbbar, heldur hópar kvenna með sameiginlegan faglegan metnað. Auðvitað er félagsskapurinn frábær aukagrein, en það er fyrst og fremst verið að flytja einstaka og vandaða tónlist. Þú vilt ekki sjá hundrað konur bara standa og bulla, heldur viltu sjá þær flytja þér boðskap í gegnum túlkun sína. Og annað, kvennakórar eru allt annað tónteppi heldur en t.d. karlakórar, stúlkna- eða drengjakórar. Konur eru rétt að byrja að láta á sér kræla sem kórar og eiga eftir að færast í aukana. Ég spáði þessu alltaf og taktu eftir, spáin er að rætast."

-Deila aðrir þessari skoðun með þér?

"Ja, að minnsta kosti færist það mjög í vöxt að tónskáld og aðrir listamenn beinlínis útsetji tónlist, bæði nýja og gamla, fyrir kvennakóra. Það segir nokkuð."

-Er endalaust hægt að setja saman kvennakóra á Íslandi?

"Ég hef starfað við kóra í þrettán ár og ég fann það strax þegar ég var að byrja að kenna kórsöng og stofna kóra, að áhuginn var gífurlegur. Þetta byrjaði í 30 konum, rauk svo á skömmum tíma í 120 og var svo óðar komið í 240. Þetta var nánast eins og nifteindasprengja. Síðan hefur hægst aðeins á eins og búast mátti við, en eigi að síður er geysilega mikill áhugi viðvarandi hjá fjölda kvenna. Mikill fjöldi stúlkna og kvenna deilir þessum sameiginlega áhuga og einlæga metnaði og fær nokkurs konar félagslega fullnægju með í kaupbæti."

-Hvernig er að reka kvennakór á Íslandi?

"Já, það er gott að þú spyrð að því. Kvennakórar eru sko ekkert grín. Það er afar erfitt að reka kvennakór og varla að það sé pláss fyrir þá í Reykjavík. Ég held að þeir sem huga að jafnréttismálum megi þakka fyrir að við höfum ekki gert opinbera þá mismunun sem felst í því hversu margfalt betur er gert við karlakóra á svæðinu, bæði hvað varðar aðstöðu, aðbúnað allan, styrki og þess háttar. En ég er sama baráttukonan og áður og er enn að læra."