BRIDS - Guðmundur Páll Arnarson | dagbok@mbl.is

Evrópumótið í Málmey.

Þrjú grönd var algengur samningur í þessu spili úr 19. umferð. Þegar allar hendur eru skoðaðar kemur í ljós að laufið gefur óvænt fimm slagi (G10x í austur), sem dugir í níu með spaðasvíningu. Því virðist ekki koma að sök þótt tíguldrottningin skili sér ekki. Í reynd fóru þó flestir sagnhafar niður á geiminu. Hvers vegna?

Yfirleitt byrjaði vörnin á því að taka fjóra slagi á hjarta. Ef austur tekur síðasta hjartaslaginn og spilar spaða, þarf sagnhafi að svína áður en hann prófar tígulinn. Fáir höfðu kjark til þess, þrátt fyrir spaðasögn í austur, enda svíningin tilgangslaus nema laufið skili sér upp á fimm slagi. Því er skiljanlegt að fara niður eftir slíka vörn. En sumir sagnhafar fóru verr að ráði sínu með því að henda laufi í fjórða hjartað. Þeir höfðu ástæðu til að harma hlutinn sinn, ekki síst þar sem vestur tók síðasta hjartaslaginn og gat ekki hreyft við spaðanum.

En svona er þetta stundum - menn trúa ekki heppni sinni.