Flanksteik hef­ur verið í miklu upp­á­haldi hjá mörg­um mataráhuga­fólki enda um virki­lega skemmti­leg­an bita að ræða. Því miður hef­ur hún ekki verið auðfá­an­leg hér á landi fyrr en þau gleðitíðindi bár­ust að hún væri alla jafna til í Mat­búr­inu úti á Granda. 

Flanksteik­in eins og hún kall­ast eða síðusteik eins og hún er kölluð á ís­lensku er þunn­ur og góður vöðvi sem verður al­gjört sæl­gæti með þess­ari leynikrydd­blöndu þykir með þeim betri. 

Aðferðin er í raun ein­föld eins og oft vill verða með góðar steik­ur. Krydd­bland­an er bor­in á kjötið og látið standa í að minnsta kosti 30 mín­út­ur eða þar til kryddð er búið að taka sig. Kjötið er grillað á fun­heitu grilli í 1-2 mín­út­ur á hvorri hlið. Flanksteik­in er þunn en þar sem hún er misþunn er erfitt að gefa mjög ná­kvæm fyr­ir­mæli hér þar sem um ná­kvæmn­is­verk er að ræða sem krefst þess að vakað sé vel yfir því. Einnig er mis­jafnt hvernig fólk vill kjötið sitt eldað en betra er minni grill­un en meiri. Eft­ir þessa fyrstu um­ferð er kjötið tekið af og látið hvíla í 5-10 mín­út­ur. Síðan er það grillað aft­ur í 1-2 mín­út­ur og látið hvíla aft­ur. 

Lyk­il­atriði er að skera kjötið þvert á þræðina en auðvelt er að sjá hvernig þeir liggja á flanksteik­inni. Eins er gott að skera það í þunn­ar sneiðar og þá er einnig upp­lagt að nota það í steik­ar­sal­at.

Meðlætið sem var boðið upp á að þessu sinni var ann­ars veg­ar ávaxta­sal­at og kart­öflu­sal­at. Kart­öflu­sal­atið var sér­lega ljúf­fengt en þar voru notaðar ný­upp­tekn­ar kart­öfl­ur, avóka­dó og rauðlauk­ur. Not­ast var við maj­ónes og sinn­ep til að binda það sam­an og kryddað vel með salti og pip­ar.