Þegar þessi bakvörður er ritaður eru tæpir tveir sólarhringar síðan…

Þegar þessi bakvörður er ritaður eru tæpir tveir sólarhringar síðan Tyrkland hafði betur gegn Íslandi, 3:1, í Þjóðadeild karla í fótbolta í Izmir í Tyrklandi. Allir sem hafa tök á ættu að prófa að fara á fótboltaleik þar í landi. Það er upplifun sem gleymist aldrei. Lætin í tyrknesku stuðningsmönnunum eru engu lík og stemningin algjörlega einstök.

Það hjálpaði íslenska liðinu að sjálfsögðu ekki neitt að lenda undir snemma leiks. Markið breytti ekki aðeins stöðunni innan vallar heldur í stúkunni sömuleiðis. Urðu lætin enn meiri og aðstæðurnar enn erfiðari fyrir íslenska liðið.

Baulið þegar íslenska liðið hélt boltanum í nokkrar sekúndur var ógnvænlegt og við það myndaðist pressa. Það er skiljanlegt að yngri og óreyndari leikmenn íslenska hafi orðið örlítið litlir í sér í þessum aðstæðum.

Það er engin tilviljun að reynsluboltarnir Jóhann Berg Guðmundsson og Guðlaugur Victor Pálsson hafi komið að íslenska markinu. Aðstæður sem þessar hafa minni áhrif á reynslumeiri menn á fertugsaldri.

Það er væntanlega ofarlega í huga þjálfara liða sem heimsækja Tyrkland að þagga niður í stuðningsmönnum liðsins. Það tókst þegar Guðlaugur Victor jafnaði í fyrri hálfleik og mátti heyra saumnál detta augnablikið sem boltinn fór í netið á tyrkneska markinu.

Því miður náði íslenska liðið ekki að fylgja markinu eftir og allt varð vitlaust á ný þegar Tyrkir komust í 2:1 og síðan 3:1.

Nokkrir tyrkneskir stuðningsmenn vildu tala við bakvörð dagsins beint eftir leik í Izmir, þrátt fyrir takmarkaða enskukunnáttu. Þeir sýndu mér jákvæð skilaboð um Ísland í gegnum þýðingaforrit á símanum sínum. Það hefði verið áhugavert að vita hvernig þau samskipti hefðu verið ef Ísland hefði farið með frækinn sigur af hólmi í Izmir.