Góð kveðja barst frá Guðna Guðmundssyni á Þverlæk í Holtum, kúabónda í áratugi og síðar skógarbónda. Þegar verslun með lofttegundina sem veldur hlýnun jarðar kom fyrst til tals á aðalfundi Skógarbænda fyrir þó nokkrum árum, þá varpaði hann fram á…

Pétur Blöndal

p.blondal@gmail.com

Góð kveðja barst frá Guðna Guðmundssyni á Þverlæk í Holtum, kúabónda í áratugi og síðar skógarbónda. Þegar verslun með lofttegundina sem veldur hlýnun jarðar kom fyrst til tals á aðalfundi Skógarbænda fyrir þó nokkrum árum, þá varpaði hann fram á þeim fundi þessari vísu:

Löngum hefur Mammon mönnum
spillt

og mörg er gróðalindin.

Þegar talið er orðið gott og gilt

að geta höndlað með vindinn.

Guðni skrifar enn fremur: „Þegar Vínbúðin á Hvolsvelli var opnuð í nóvember árið 2000 fannst Pálma heitnum Eyjólfssyni, fyrrverandi sýslufulltrúa, nauðsynlegt að gefa búðinni nafn og sagði: „Það er komin vínbúð á Hvolsvelli og nú þykjast allir hafa himin höndum tekið. Því er tilvalið að kalla Vínbúðina Himnaríki.“ Nafnið festist hins vegar ekki við Vínbúðina á Hvolsvelli og í dag kannast enginn Rangæingur við þessa nafngift. Fyrsti vínbúðarstjóri var Ásta Halla Ólafsdóttir. Þegar ég gekk inn í Vínbúðina í fyrsta sinn var Ásta Halla við afgreiðslu og ég ávarpaði hana með þessari vísu:

Þú selur kjarnaveigar í kverkar allar,

kunn að engu slóri.

Frú Ásta Halla Hvolsvallar,

himnaríkisstjóri.“

Það rifjaðist upp fyrir Magnúsi Halldórssyni vísa sem hann orti fyrir margt löngu:

Brennivíns að súpa saft

sælu jafnan veitir.

Færir ýmsum kjark og kraft,

við kvennafar og leitir.

Guðrún Bjarnadóttir brást við:

Í minni ertu fjarska fær,

finnst nú að mér sorfið.

Orðið sem ég orti í gær

allavega horfið!

Gleymskan varð Grétari Fells yrkisefni, undir öðrum formerkjum þó:

Gleymska hylur genginn stig.

Goð af stöllum falla.

Loksins enginn þekkir þig.

Þögnin gleypir alla.

Þá Steinbjörn Vermundur Jónsson:

Gleymi ég tíðum stund og stað.

Stari á leiðir farnar.

Líkt og hrafnar hræi að

hópast minningarnar.