Ingibjörg Unnur Holm fæddist í Reykjavík 20. maí 1945. Hún lést á Vífilsstaðaspítala 29. mars 2025.

Foreldrar hennar voru Hjálmar Gunnar Stefánsson, f. 23. desember 1909, d. 21. júní 1990, og Þórdís Jóhanna Hansdóttir, f. 16. janúar 1918, d. 8. mars 1984. Á hún tvær systur, sem eru María Helga Hjálmarsdóttir, f. 28. febrúar 1942, gift Ágústi Þorsteinssyni, og Edda Elín Hjálmarsdóttir, f. 22. júlí 1949, gift Sigmari Sigurðssyni.

Ingibjörg giftist Ingolf Jóns Petersen og eignaðist með honum einn son, Þór Hjálmar Ingólfsson, f. 11. ágúst 1967, og er hann giftur Kolbrúnu Eyþórsdóttur f. 7. desember 1964. Saman eiga þau tvær dætur, Svandísi Unni, f. 26. mars 2000, hún er í sambúð með Þóri Eiðssyni, f. 19. febrúar 2000, og saman eiga þau eina dóttur, Sunnu Mist, f. 14. mars 2023, og Heiðdísi Mjöll, f. 27. desember 2004. Ingibjörg og Ingolf skildu og síðar giftist Ingibjörg Lars Börje Christer Holm, f. 27. maí 1943, d. 11. júní 2020. Dætur Lars eru Pia Holm, sem er látin, og Anna-Bettina Holm og á hún eina dóttur, Nathalie Erlandsson.

Ingibjörg ólst upp í Reykjavík. Hún gekk í barna- og gagnfræðaskóla Austurbæjar. Hún var í skátunum í langan tíma og tók upp samband við skátana aftur á seinni árum lífs síns. Hún fór sem skiptinemi til Bandaríkjanna 1963-64 og tengdist fjölskyldunni sem hún bjó hjá þar sterkum böndum. Ingibjörg starfaði sem flugfreyja hjá Flugfélagi Íslands í nokkur ár. Í framhaldi af því starfaði hún í stuttan tíma hjá Rafveitunni. Ingibjörg hóf síðan störf hjá Flugleiðum, sem síðar varð Icelandair, og starfaði þar í rúm 35 ár eða allt til 67 ára aldurs.

Ingibjörg var listakona í höndunum og hannaði hálsfestar úr garni frá Hampiðjunni undir nafninu IUH handverk.

Útför Ingibjargar hefur farið fram í kyrrþey.

Móðir mín, Ingibjörg Unnur, lést 29. mars síðastliðinn á Vífilsstaðaspítala eftir skammvinn veikindi. Mér er orða vant og sakna ég hennar óskaplega mikið. Hún var stoð mín og stytta og studdi við bakið á mér eins og henni var unnt. Þegar veikindi hennar fóru að draga úr henni mátt og einnig elliglöpin sem hún glímdi við sagði ég við hana að nú væri komið að mér að aðstoða hana. Það reyndist henni erfitt að glíma við elliglöpin, þar sem hún fann að ekki var allt eins og það átti að vera, og hafði oft orð á því að henni fyndist eitthvað vanta. Mér fannst erfitt að horfa upp á hana hægt og bítandi að hverfa og missa niður þá hæfileika sem í henni bjuggu. Hún kenndi mér að lesa, hvatti mig til að lesa þær bækur sem mig langaði til að lesa þó að þær bækur væru oft ætlaðar eldri lesendum en mér. Hún kynnti mér meðal annars hobbitann Bilbo því að henni fannst ég verða að lesa þá bók. Eftir þann lestur var ekki hægt að snúa við, við tóku andvökunætur við lestur alls konar ævintýrabóka en sá bókaflokkur sem stendur upp úr er Hringadróttins saga Tolkiens.

Mamma hafði mikið dálæti á tónlist og má segja að hún hafi haft mikil áhrif á minn tónlistarsmekk, þar sem ég á það til að grípa í tónlistarmenn eins og Fleetwood Mac, Cat Stevens og álíka snillinga. Þegar við bjuggum í Álftahólum kom nágranni okkar eitt sinn að máli við hana og sagði að sonur hennar hefði góðan tónlistarsmekk en fannst líka smá leiðinlegt að fá ekki að heyra lögin sem ég var að spila til enda, og átti ég það til að spila það hátt að það glumdi um alla ganga blokkarinnar.

Árið 2012 var söngleikurinn Vesalingarnir sýndur í Þjóðleikhúsinu. Mamma keypti miða á sýningu og átti ég að fara með. Mér leist nú ekkert á þetta og reyndi mikið að malda í móinn, sagði að mig langaði ekki að hlusta á eitthvert fólk syngja á sviði. Hvað sem tautaði og raulaði endaði það þannig að ég fór með á þessa sýningu. Ég varð bókstaflega heillaður af þessu verki og kann ég mömmu miklar þakkir fyrir það. Enn þann dag í dag á ég það til að hlusta á lögin úr þessum söngleik.

Nú hefur mamma kvatt þessa jarðvist og haldið á vit nýrra ævintýra handan regnbogans. Hennar verður sárt saknað.

Við elskum þig mamma, og við sjáumst síðar handan regnbogans.

Þór Hjálmar og fjölskylda.

Mín kæra frænka Ingibjörg Unnur Hólm Hjálmarsdóttir lést 29. mars síðastliðinn á Vífilstöðum eftir stutt en erfið veikindi. Hún hafði mikil áhrif á mitt líf og á ég eftir að sakna hennar mjög mikið. Ingibjörg, móðursystir mín, og mamma mín María voru mjög nánar og er margt líkt með þeim.

Það sem ég elskaði hvað mest í fari Ingibjargar var hversu yfirveguð og hlý manneskja hún var. Þessir eiginleikar Ingibjargar gerðu að verkum að hún hafði einstaklega þægilega nærveru þar sem hún var stödd hverju sinni og leið öllum vel í félagskap hennar. Hún var ávallt þakklát manneskja sem tók lífinu og veikindum sínum með æðruleysi.

Ingibjörg náði að upplifa margt, njóta lífsins og elskaði ferðalög. Ingibjörg var mjög lánsöm að kynnast seinni manni sínum honum, Lars Hólm, á Kýpur. Eftir giftingu áttu þau ávallt heimili á Íslandi. Hann reyndist Ingibjörgu mjög vel og þeim leið einstaklega vel saman. Eftir að Lars dó bjó Ingibjörg ein síðustu árin og saknaði hún Lassa mikið.

Ingibjörg átti einn son, Þór Hjálmar Ingólfsson, frá fyrra hjónabandi og voru þau mæðgin ávallt mjög náin. Á Þór Hjálmar um sárt að binda í sorg sinni. Votta ég honum og hans fjölskyldu mína dýpstu samúð.

Ykkar

Ásdís.

Ingibjörg Unnur Hólm Hjálmarsdóttir lést 29. mars á Vífilstöðum eftir stutt og erfið veikindi. Ingibjörg er farin heim, eins og við í skátunum segjum þegar skáti deyr. Ingibjörg var áhugasamur skáti, sveitarforingi og sat í stjórn Bandalags íslenskra skáta í fjögur ár. Ingibjörg fór sem skiptinemi til Bandaríkjanna í eitt ár. Þar eignaðist hún góða fjölskyldu. Eftir skólagöngu fór hún að vinna hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur. Síðan var hún flugfreyja hjá Flugleiðum í nokkur ár. Síðustu ár starfsævi sinnar vann Ingibjörg hjá Flugleiðum í fjárhagsdeildinni.

Ingibjörg giftist Ingólfi Petersen og eignaðist með honum einn son, Þór Hjálmar. Ingibjörg og Ingólfur skildu eftir stutt hjónaband. Þór Hjálmar naut ávallt góðrar umhyggju frá mömmu sinni og voru þau ávallt mjög náin. Hún kynntist síðar manni sínum, Lars Hólm, á Kýpur og var samvera þeirra ávallt góð. Þau áttu gæðatíma saman og hann reyndist Ingibjörgu mjög vel.

Við hjónin nutum oft hjálpar hennar við gæslu á dætrum okkar. Við áttum yndislegar stundir með Ingibjörgu í gegnum árin. Var ávallt gaman að vera saman í sameiginlegum sumarbústað okkar við Þingvallarvatn. Var þá mikið spjallað. Ingibjörg hafði góða lund, mikið jafnaðargeð og var ávallt yfirveguð og æðrulaus. Við hjónin munum sakna hennar innilega og vottum fjölskyldunni dýpstu samúð.

María og Ágúst.