Guðmundur Ólafsson

Guðmundur Ólafsson fæddist í Reykjavík 9. janúar 1949. Hann lést á Landspítalanum 4. maí 2025 eftir stutt en erfið veikindi.

Foreldrar Guðmundar voru Magnúsína Guðmundsdóttir hárgreiðslumeistari, f. 1929, d. 2021, og Ólafur Hreiðar Árnason klæðskerameistari, f. 1926, d. 2014. Systur hans eru Sjöfn Ólafsdóttir, f. 1953, og Guðrún Ólafsdóttir, f. 1958.

Guðmundur var kvæntur Láru Erlingsdóttur geðhjúkrunarfræðingi, f. 1951. Foreldrar Láru voru Þórdís S. Rafnsdóttir, f. 1927, d. 2019, og Erlingur G. Axelsson, f. 1928, d. 2010, þau skildu. Síðari maður Þórdísar var Friðgeir Eiríksson, f. 1931, d. 2021.

Börn Guðmundar og Láru eru: 1) Þórdís lyfjafræðingur, f. 1976. Hún er gift Brynjari Þór Guðmundssyni viðskiptafræðingi, f. 1974. Börn þeirra eru Eva Berglind, f. 2001, Brynja Katrín, f. 2002 og Bjarni Hreiðar, f. 2015. Barn Þórdísar og Magnúsar Sævars Magnússonar er Lára Theodóra, f. 1995. 2) Guðrún Linda næringarfræðingur, f. 1978. Maki hennar er Joan Costa viðskiptafræðingur, f. 1975. Börn Guðrúnar Lindu og fyrrv. eiginmanns, Óskars Arnar Gunnarssonar, eru Karítas Líf, f. 2000, Guðmundur Rafn, f. 2003, og Gísli Rafn, f. 2006. 3) Ragnhildur Eva iðnaðarverkfræðingur, f. 1983. Maki hennar er Þorgrímur Sveinsson markaðsstjóri, f. 1976.

Guðmundur ólst upp á Bergstaðastræti og á Laugavegi og gekk í Miðbæjarskólann. Hann lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík 1969, verkfræðinámi frá Háskóla Íslands 1972 en þaðan lá leiðin til Svíþjóðar þar sem hann lauk framhaldsnámi í rafmagnsverkfræði frá Tækniháskólanum í Lundi 1975. Hann lauk einnig MBA-námi frá Háskóla Íslands 2002.

Fljótlega eftir heimkomu frá Svíþjóð hóf Guðmundur störf hjá Johan Rönning og gegndi þar síðar stöðu framkvæmdastjóra, allt til ársins 2003. Eftir það starfaði hann hjá Tengi til ársins 2018 þegar hann settist í helgan stein.

Guðmundur tók að sér ýmis trúnaðarstörf í sínum frítíma. Sinnti um áratugaskeið gjaldkerastörfum hjá ÍR, fyrst fyrir frjálsíþróttadeild og síðar sem gjaldkeri aðalstjórnar, og tók þess utan að sér ýmis önnur gjaldkerastörf hvar sem hans var þörf.

Hreyfing og útivist voru honum hugleikin. Hann var keppnismaður í hlaupum á sínum yngri árum fyrir ÍR og tók virkan þátt í skokkhópi félagsins fram eftir aldri. Síðar varð golfið hans aðaláhugamál og sinnti hann því með Láru eiginkonu sinni og góðum vinum fram á síðasta dag. Skógrækt var honum hugleikin og þess utan naut hann lesturs góðra bóka, tónlistar og sinnti spænskunámi ötullega.

Útförin fer fram frá Kópavogskirkju í dag, 12. maí 2025, og hefst athöfnin klukkan 11.

Eftir fimmtíu ár er þakklæti efst í huga mér. Við áttum góða og gefandi tíma saman, eignuðumst þrjár yndislegar dætur, tengdasyni og barnabörnin eru sjö talsins. Einlægni, traust og hlýja voru þín helstu einkenni. Flest sem við tókum okkur fyrir hendur gerðum við saman og eru minningarnar ótalmargar, til dæmis stundir í sumarbústaðnum okkar, fjallgöngur, hjólaferðir, golfferðir, tónleikar og leikhús.

Við vorum ólík, þú hugsuður en ég hvatvís, en saman tókst okkur jafnan að miðla málum. Veikindin komu aftan að okkur og síðustu mánuðir voru erfiðir. Það var óskaplega sárt að sjá þig þjást án þess að fá viðeigandi hjálp. Tímarnir verða skrýtnir án þín. Þú varst akkerið mitt, hnipptir í mig og spurðir hvort ég væri nokkuð að fara fram úr mér núna.

Elsku Guðmundur, ég held þú hafir í lokin verið hvíldinni feginn. Ég mun ylja mér við allar góðu minningarnar. Sjáumst þegar minn tími kemur.

Takk fyrir allt og allt.

Þín,

Lára.

Þessi kveðja kemur allt of snemma, pabbi minn. Við vorum alls ekki undir þetta búin. Það var svo margt sem við áttum eftir að gera saman.

Ef ég ætti að lýsa þér myndi ég segja geðgóður, ósérhlífinn, vinnusamur og ráðagóður. Þú gafst vel ígrunduð ráð þar sem vegnir voru kostir og gallar hverju sinni, engar öfgar. Þú varst heldur ekkert að stjórnast í hlutunum, ef við leituðum eftir áliti var það auðsótt, en síðan var það undir okkur komið hvort því var fylgt eða ekki. Þú varst alltaf til staðar fyrir mömmu, okkur systurnar og fjölskyldur okkar. Hvað sem við tókum okkur fyrir hendur var aðstoð auðsótt, að mála íbúð, setja saman húsgögn og svo framvegis, það var bara gengið í verkið án þess að hafa um það mörg orð.

Börnin mín eiga góðar minningar um þig sem afa og hafa án efa notið þess að þú hafðir meiri frítíma en þegar við systur voru ungar.

Ég minnist þess að skrifstofan þín var gullnáma fyrir barn; þar kynntist ég bókum eins Trachtenberg-aðferð til hugarreiknings, bókum um Albert Schweitz, Edison og fleiri. Einnig voru þar allar bækurnar þínar úr barnæsku um Árna flugmann, sem ég varðveiti enn í bókaskápnum hjá mér í Sviss. Ekki má gleyma plötusafninu sem gaf þér mikla gleði að hlusta á þar til streymisveitur tóku við. Ég fékk oft lánaðar plötur og vakti lukku í partíum með því að setja Led Zeppelin eða Stones á fóninn. Þér var ekkert mjög vel við það því þú gekkst mjög vel um hlutina þína og hafðir áhyggjur af skemmdum. Lést þig samt hafa það – eða kannski spurði ég ekki alltaf.

Þú hafðir mikla þörf eða ánægju af því að skrásetja og skoða fylgni gagna eða talna. Eitt dæmi var tugir lítilla appelsínugulra dagbóka sem héldu utan um hlaupin þín og hlaupatíma, frá unga aldri fram á fullorðinsár. Önnur dæmi eru yfirlit yfir söluverð málverka á uppboðum eða ljósmyndir af trjáræktinni, ár eftir ár. Það sem þú hafðir mikinn áhuga á gastu rætt í lengri tíma, og skipti þá ekkert endilega máli hvort viðmælandinn var jafn áhugasamur.

Til allrar hamingju eigum við margar góðar minningar sem ylja, úr heimsóknum og ferðalögum eða samfagnaði með stórfjölskyldunni.

Síðustu vikur voru þér erfiðar en þú varst þakklátur fyrir þá aðstoð og stuðning sem þér var veittur. Það var heldur úr karakter því þú varst mjög sjálfstæður alla tíð og það mátti helst ekki hjálpa þér með neitt. Það er sárt að ekki hafi verið hægt að gera meira fyrir þig og þegar slökknar á rökvísa hluta heilans seint að kvöldi er erfitt að slíta sig frá hugsunum um hvað ef? Hvað sem því líður þá er ég þakklát fyrir að hafa náð að eyða síðustu vikum með þér og fyrir að fá að sitja hjá þér og fylgja þér þegar þú kvaddir.

Hvíldu í friði, pabbi minn. Þú getur verið stoltur af ævistarfinu, ég veit að minnsta kosti að ég er stolt af því að vera dóttir þín.

Þórdís.

Elsku pabbi er nú fallinn frá eftir stutt en erfið veikindi. Pabbi sem var svo heilsuhraustur alla tíð og hugsaði vel um mataræðið og hreyfingu. Hann var ÍR-ingur fram í fingurgóma og frá því ég var lítil man ég ekki öðruvísi eftir honum en skokkandi, hlaupin voru hans aðaláhugamál á þessum tíma og fram eftir aldri þangað til golfið tók við. Þegar við systurnar vorum litlar fórum við með honum bæði í Baldurshaga og í Íþróttahúsið á Túngötu þar sem við lékum okkur með öðrum krökkum og þótti okkur það mjög spennandi.

Pabbi var afskaplega mikill ljúflingur og vel liðinn hvar sem hann kom. Hann var einstaklega samviskusamur og lagði alltaf metnað í það sem hann tók sér fyrir hendur. Dálítill grúskari og frítímanum eyddi hann gjarnan við eitt af sjálfboðastörfum sínum, oftast sem gjaldkeri einhvers félags, og þó það hljómi ótrúlega þá virtist hann njóta þess. Á kvöldin sat hann oft inni á skrifstofunni heima með tónlistina í botni, skál af poppi við hönd og köttinn okkar Fróða í kjöltunni. Við systurnar ólumst einmitt upp við tóna Rolling Stones og annað rokk frá þessum tíma, þar sem pabbi var gallharður aðdáandi.

Elsku pabbi, nú ertu laus við þjáningarnar og kominn á vit feðranna. Ég sakna þín en mun ylja mér við góðar minningar af yndislegum föður.

Hvíldu í friði elsku pabbi.

Þín dóttir,

Linda.

Í dag kveð ég þig elskulegi tengdafaðir minn, sem ég kynntist fyrst fyrir hartnær þrjátíu árum og tengdist fjölskylduböndum. Guðmundur minn, þú varst drengur góður og einstök fyrirmynd í alla staði. Vinnusamur með eindæmum og sinntir að auki sjálfboðastarfi hjá ÍR í áratugi. ÍR stóð hjarta þínu næst sem íþróttafélag, þar sem þú stundaðir hlaup og frjálsar íþróttir um árabil. Dætur þínar þrjár, Þórdís eiginkona mín, Guðrún Linda og Ragnhildur Eva ólust upp við að þú værir í útihlaupum ef ekki að sinna skógrækt eða annarri vinnu. Þrátt fyrir vinnusemina gastu fundið tíma til að lesa góðar bækur og voru það þínar bestu stundir, þá sérstaklega í sumarbústaðnum ykkar Láru sem við kölluðum LEGOland. Þar áttum við fjölskyldan margar góðar stundir.

Þú varst einstaklega vel lesinn og fróður um ýmis mál, svo ekki sé talað um stærðfræðikunnáttuna sem oft kom að góðum notum. Tónlist skipaði mikinn sess í þínu lífi og þá sérstaklega rokktónlist, þar sem Rolling Stones var í miklu uppáhaldi. Ógleymanleg og dýrmæt minning eru tónleikarnir í Zurich, þar sem Mick Jagger var eins og unglingur á sviðinu og þú dansaðir og söngst með hverju lagi.

Elsku Guðmundur, ég er einstaklega þakklátur fyrir þær stundir sem ég hef átt með þér og stórfjölskyldu þinni. Þau eru ófá jólaboðin, fyrst hjá foreldrum þínum Óla og Maddý í Sóltúninu og síðar hjá Guðrúnu og Magga í Dísarásnum þar sem fjölskyldan naut góðra stunda. Ættarmótin hjá Sjöfn og Ella í Bláskógabyggðinni sköpuðu einnig einstakar minningar við söng og leik.

Stuttu eftir kynni okkar byrjuðuð þið Lára að stunda golf, sem síðar skipaði stóran sess í lífi ykkar og nutuð þið góðra stunda í golfinu með vinum og fjölskyldu. Við fjölskyldan höfum hlakkað til að eyða meiri tíma með þér á golfvellinum, sérstaklega á Spáni þar sem ykkur Láru fannst gott að njóta lífsins í mesta skammdeginu á Íslandi. Því miður fórstu frá okkur allt of snemma og þín verður sárt saknað.

Elsku Lára, Þórdís mín, Linda og Eva, Sjöfn, Guðrún, barnabörnin og aðrir aðstandendur. Ég votta ykkur mína dýpstu samúð og vona að Guð gefi ykkur styrk á þessum erfiðu tímum.

Brynjar.

Elsku besti afi okkar, þú varst alltaf ljúfur, indæll og hjálpsamur. Alltaf til staðar fyrir fólkið þitt. Þú elskaðir að segja okkur skemmtilegar sögur, bæði frá þínum yngri árum og af nýrri lífsreynslu. Það var líka sérstaklega gaman að fylgjast með áhuga þínum á golfi og íþróttum – þú vildir helst ekki missa af einni mínútu af Ólympíuleikum. Þú komst okkur oft á óvart með pabbabrandara sem fengu alla til að hlæja. Fátt leistu alvarlegri augum en að beygla endurvinnsludósir, enda gerum við þau mistök ekki aftur. Við eigum margar góðar minningar frá bústaðnum þínum og ömmu, þar sem fjölskyldan naut samveru yfir góðum mat og spilum. Sérstaklega var gaman að enda skemmtilega daga í heita pottinum með þér, þar sem mikið var spjallað og hlegið.

Einnig eigum við góðar minningar frá Spáni, þar sem borðtennis var ómissandi hluti af deginum. Stundum vannst þú, stundum Baddi bróðir. Þú varst líka alltaf tilbúinn í fótbolta eða að spila borðspil með honum þegar hann dvaldi á sumrin hjá ykkur ömmu.

Elsku afi, það er sárt að kveðja þig svona snemma. Við erum ævinlega þakklát fyrir fallegu stundirnar með þér og heppin að geta kallað þig afa okkar. Minning þín mun vera með okkur að eilífu.

Með hjartans kveðju, þín barnabörn,

Lára Theodóra, Eva Berglind, Brynja Katrín

og Bjarni Hreiðar.

Lífið er hverfult, það er svo stutt síðan við systur ásamt mökum hittumst í kaffi hjá Gumma og Láru. Tilefnið var afmælisdagur mömmu í febrúar. Við vildum koma okkur upp rútínu og hittast reglulega nú þegar við öll erum komin á eftirlaunaaldur og byrjuð af finna fyrir elli kerlingu. Gummi var aumur í handlegg og beið eftir að komast í rannsóknir. Biðin reyndist erfið, verkirnir mögnuðust og þegar greining á krabbameini lá loksins fyrir var stutt í kveðjustund.

Ljósið skæra lýsi þér,

lífsins veginn langa.

Kveðjustundin erfið er,

klökkur með tár á vanga.

(Elli)

Við eigum góðar minningar úr æsku frá Laugavegi og síðar í Huldulandi. Gummi var elstur og fyrirmynd okkar systra. Hann var sendur í sveit, m.a. að Brekku í Skagafirði og að Ketilsstöðum á Héraði ef við munum rétt. Hann talaði oft um hversu gefandi það hefði verið að kynnast sveitastörfum og fá að taka ábyrgð. Við vorum öll send í danskennslu og skemmtum okkur við að dansa heima ýmis tilbrigði við jive og fengum Gumma til að sveifla okkur í hringi. Hann stundaði sem unglingur frjálsar íþróttir hjá ÍR og byrjaði að skokka löngu áður en það varð vinsælt og smitaði síðar fjölskylduna sína af þessu uppátæki. Hann var mikill Stones-aðdáandi og við systur fengum að heyra hjá honum tónlist þessa tíma.

Við munum eftir Glaumbæjarárunum og að loknu námi í Svíþjóð kom Lára til sögunnar. Það var gæfa og litla fjölskyldan stækkaði fyrst í Granaskjóli og síðar á Rauðalæk og Laugalæk. Það var spennandi að fá að passa litlu frænkurnar. Á þessum árum var Gummi aldeilis til staðar fyrir litlu systur og sá til þess að redda sumarvinnu hjá Rönning og kærkomið var að fá dýrindis hádegismat hjá Láru. Gummi tók að sér ýmis félagsstörf fyrir ÍR, húsfélög og fleira. Hann var ábyrgðarfullur, nákvæmur og kannski örlítið smámunasamur ef út í það er farið, en frábært að eiga hann að sem ábyrgðarmann.

Gummi var rafmagnsverkfræðingur frá Lundi í Svíþjóð og mestan hluta starfsævinnar starfaði hann hjá Johan Rönning, lengi sem framkvæmdastjóri fyrirtækisins eða þar til Jón Magnússon lést og fyrirtækið var selt. Síðan starfaði hann hjá Tengi og var þar til starfsloka.

Meðan börnin okkar voru lítil var venjan að hittast í Huldulandinu hjá afa og ömmu á sunnudögum og hefðbundin jólaboð eru ennþá í föstum skorðum. Á sumrin var gjarnan farið í útilegur eða sumarbústaði. Hin síðari ár höfum við hist í Laugarásnum hjá Sjöfn og Ella með börn og barnabörn í eins konar útilegu með lúxusaðstöðu. Við munum sakna Gumma í næsta hittingi. Mestur er missir Láru, Þórdísar, Guðrúnar Lindu, Ragnhildar Evu og fjölskyldna þeirra. Minningin um góðan dreng mun lifa í hjörtum okkar.

Sjöfn og Erlingur,

Guðrún og Magnús.

Að loknu stúdentsprófi frá MR 1969 hóf vinur okkar Guðmundur Ólafsson nám til fyrrihlutaprófs í verkfræði við HÍ þá um haustið. Heildarfjöldi nemenda í árganginum við verkfræðideild HÍ var rétt um 20. Fyrsta námsárið var sameiginlegt, en á öðru ári völdu menn sína sérgrein og Guðmundur valdi þá rafmagnsverkfræði, sem hann lauk svo með lokaprófi frá LTH í Lundi. Á námsárunum í HÍ varð til hópur innan okkar árgangs sem gerði með sér félag og kallaði Dánufjelagið. Að námi loknu bættust svo makar í hópinn og þar með Lára Erlingsdóttir, eftirlifandi eiginkona Guðmundar. Við höfum haldið saman alla tíð síðan, haldið árshátíðir, lagst í útilegur, veiði, ferðast erlendis og fleira. Guðmundur var okkur traustur og góður félagi, enda að eðlisfari glað- og félagslyndur og síhlaupandi ÍR-ingur, en ÍR naut lengi krafta hans í starfi félagsins. Við horfum nú á eftir Guðmundi félaga okkar með söknuði, en viljum um leið minnast með þakklæti allra gleðistundanna sem við áttum saman, hvort sem það var í víðavangshlaupum þar sem við vorum alltaf langt á eftir Guðmundi eða í annarri samveru.

Láru og dætrum sendum við innilegar samúðarkveðjur.

F.h. Dánufjelagsins,

Örn Steinar Sigurðsson.