Pétur Blöndal
p.blondal@gmail.com
Kristján H. Theodórsson
orti þegar fréttist af nýjum páfa:
Efst á baugi er í dag,
að þeir kusu páfa.
Kemst að nýju líf í lag,
ei lengur sálir ráfa.
Þá Friðrik Steingrímsson:
Innisetan ávöxt bar
sem er jú vani,
í páfastólinn valinn var
vatíkani.
Áður hafði reykurinn verið svartur í Vatíkaninu og varð
Jóni Jens Kristjánssyni að orði:
Í Sixtínsku kapellu setið er þing
syðra menn gá eftir teiknum
og hald' að sé farin heddpakkning
ef horft er til litar á reyknum.
Davíð Hjálmar Haraldsson
sagði 133 í stofufangelsi í sixtínsku kapellunni:
Svo kaþólskir, gegnir og góðir
en gamlir og kosningamóðir,
þeir sálmalög kirja
og sessunaut spyrja:
„Komstu með bekkenið, bróðir?“
Einar Jónsson var farinn að undrast seinaganginn:
Kardínálar á klæðum rauðum
kunna brátt að velja
einn er gæti guðs að sauðum
en gengur hægt að telja.
Erlingi Sigtryggssyni varð ekki að ósk sinni:
Ég gæti eitthvað áfram skrimt
ánægður með lífið fram,
bara nú ef Bodö/Glimt
berði vel á Tottenham.
Þjóðskáldið og presturinn Matthías Jochumsson kvartaði undan kirkjusókn Akureyringa:
Altarisganga almennt hætt,
öll vor kirkja sundurtætt,
englana hefur það heldur grætt
en hinn að sama skapi kætt.
Skúli Guðmundsson, þingmaður Framsóknarflokksins, var á ferð fyrir austan fjall. Þá mætti hann manni sem teymdi kú og var hnakkur á kúnni.
Það var skrýtið sem ég sá
á Suðurlandi núna:
Þegar þeim liggur lítið á
leggja þeir hnakk á kúna.