Vinstrimenn skála fyrir loftslagsárangri

Með þessum skrifum vil ég ekki blanda mér í deilurnar um hvort loftslagsvá, jafnvel hamfarir, sé yfirvofandi eða ekki. Burtséð frá því viðfangsefni virðast viðbrögð margra í Evrópu (Evrópusambandinu) mjög svo vanhugsuð.

Reykjavíkurborg stefnir að kolefnishlutleysi borgarinnar. Dóra Björt Guðjónsdóttir borgarfulltrúi flaug á dögunum til Litáens til að taka á móti loftslagsviðurkenningu fyrir árangur borgarinnar. Fáar, ef nokkrar, borgir í heiminum hafa staðið sig betur en Reykjavíkurborg í þeim efnum sem frumkvöðull vatnsaflsvirkjana og hitaveitu í heiminum, undir forystu Sjálfstæðismanna á sínum tíma. Raunar er meinta sökudólga helst að finna annars staðar en í Evrópu, en þær þjóðir eru bara ekki á þeim buxunum að gera mikið varðandi loftslagsmálin – nema þá helst í orði kveðnu.

Hafi menn á annað borð áhyggjur af loftslagsmálum hlýtur að liggja beinast við að reyna að ná sem mestum árangri fyrir heiminn; fá sem mest fyrir peninginn. Þessi mál hljóta jú að vera sameiginlegt viðfangsefni okkar sem búum hér á þessari jörð. En í þessum efnum víkur árangurinn fyrir dyggðaskreytingunum. Það er einmitt það sem einkennir nútíma vinstrimenn. Vinstrimenn sem fljúga um hvippinn og hvappinn með tilheyrandi kolefnisspori, til að skála við aðra vinstrimenn fyrir loftslagsárangri.

Græn orkuframleiðsla og sérþekking okkar í þeim efnum eru okkar stærsta og mikilvægasta framlag í þágu loftslagsmála. Við höfum náð merkilegum árangri með því að nýta okkar auðlindir á skynsamlegan og endurnýjanlegan hátt. Íslenskt hugvit og einkaframtakið verða svo áfram lykillinn að árangri þegar kemur að þróun annarra grænna lausna sem geta skipt sköpum á heimsvísu. Þessu eru Dóra Björt og aðrir vinstrimenn ekki sammála. Þeir vilja fremur einbeita sér að litlu myndinni, fljúga til útlanda og verðlauna sjálfa sig og skrifa undir yfirlýsingar sem, þegar öllu er á botninn hvolft, skila litlu sem engu.