Sigursteinn Ívar Þorsteinsson

Sigursteinn Ívar Þorsteinsson fæddist á Sólvangi í Hafnarfirði 15. ágúst 1972. Hann lést 29. apríl 2025.

Foreldrar hans eru Heiðdís Sigursteinsdóttir, f. 14. janúar 1955, og Þorsteinn Ívar Sæmundsson, f. 21. apríl 1945, d. 6. júní 2016. Stjúpfaðir Steina er Vilhjálmur Þórðarson, f. 26. september 1956. Stjúpmóðir var Magnea Guðný, f. 4. júní 1950, d. 4. ágúst 2011.

Börn Sigursteins eru Alexía Rán Sigursteinsdóttir, f. 11. júní 2004, og Evan Smári Breiðfjörð, f. 19. febrúar 2013. Systir Sigursteins er Helma Þorsteinsdóttir, sambýlismaður Helmu er Sæþór Ólafsson. Synir Helmu eru Sindri Snær Erlingsson, f. 10. nóvember 2002, Klemenz Fannar Erlingsson, f. 28. júní 2005, og Ívar Orri Erlingsson, f. 19. mars 2008. Steini var einnig ríkur af stjúpsystkinum, Andrés Magnús Vilhjálmsson, sonur Vilhjálms. Dagný Gísladóttir, Stefán Magnús Jónsson og Hildur Björg Jónsdóttir, börn Magneu.

Sigursteinn vann lengst af Gæludýraversluninni Fiskó, eða í tæp 30 ár. Síðustu ár vann Sigursteinn í Tempru.

Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju í dag, 13. maí 2025, klukkan 13.

Streymt verður frá athöfninni og má nálgast hlekk á streymi á www.mbl.is/andlat/

Elsku Steini okkar.

Það er svo sárt að hugsa til þess að þú sért farinn að okkur verkjar í hjartað. Lífið er svo óútreiknanlegt, við vissum að þú varst búinn að vera slappur en að við myndum þurfa að kveðja þig svona snögglega var eitthvað sem við áttum alls ekki von á.

Það er þyngra en tárum taki að setjast niður og skrifa minningargrein um mann sem að hrifinn var burt í blóma lífsins, allt of snemma. Þú varst alltaf svo blíður og góður, með bullandi húmor og stríðinn, með eindæmum orðheppinn. Þú varst mjög hlédrægur og sagðir ekki mikið, það þurfti að toga orðin upp úr þér ef að það snéri að þér, þú gast samt alltaf spjallað um heima og geima.

Lífið í Efstakotinu verður aldrei eins og það var án þín. Margar minningar koma upp í huga okkar sem við munum varðveita vel. Og deila þeim með börnunum þínum, Alexíu og Evani.

Þú elskaðir fólkið þitt. Þú varst dásamlegur sonur, traustur vinur og trúr og tryggur þínu fólki.

Takk fyrir allt elsku Steini okkar.

Við andlátsfregn þína,

allt stöðvast i timans ranni.

Og sorgin mig grípur,

en segja ég vil með sanni,

að ósk mín um bata þinn,

Tjáð var í bænunum mínum,

en Guð vildi fá þig.

og hafa með englunum sínum.

Við getum ei breytt því

sem frelsarinn hefur að segja.

Um hver fær að lifa,

og hver á svo næstur að deyja.

Þau örlög sem við höfum hlotið,

Það verður að skilja.

Svo auðmjúk og hljóð,

við lútum að frelsarans vilja.

Þó sorgin sé sár,

og erfitt er við hana að una.

Við verðum að skilja,

og alltaf við verðum að muna,

að Guð hann er góður,

og veit hvað er best fyrir sína.

Því treysti ég nú,

að hann geymi vel sálina þína.

Þótt farinn þú sért,

og horfinn ert burt þessum
heimi.

Ég minningu þína,

Þá ávallt í hjarta mér geymi.

Ástvini þína, ég bið síðan

Guð minn a styðja,

og þerra burt tárin,

ég ætíð skal fyrir þeim biðja.

(Bryndís Halldóra Jónsdóttir)

Þín verður svo sannarlega sárt saknað.

Mamma og
Vilhjálmur
(Villi).

Elsku hjartans Steini minn, ég trúi ekki að ég sitji hér og sé að skrifa minningargrein um þig. Ég hreinlega veit ekki hvað ég á að skrifa því að áfallið er svo mikið.

Það er ólýsanlega sárt að kveðja þig í hinsta sinn, allt allt of snemma, en nú ertu sameinaður pabba og öllu fólkinu okkar sem þér þótti svo vænt um.

Þú varst átta ára þegar ég fæddist og um leið fékkstu svo mikla ábyrgð og passaðir alltaf svo vel upp á mig. Þú máttir ekki fara neitt nema ég færi með, alveg sama hvað þú varst að fara að gera þá vildi ég koma með og oftar en ekki léstu það eftir mér. Við vorum alltaf eitthvað að bralla og mjög oft var það tengt dýrum. Við áttum eðlur, froska, skjaldbökur og allskonar framandi og spennandi dýr, mömmu til mikillar ánægju eða hitt þó heldur.

Þú varst ekki bara bróðir, þú varst besti vinur minn og vinir þínir urðu svo seinna meir vinir mínir.

Við fórum ófáar ferðirnar með Viðari á Súkkunni inn í Þórsmörk. Við vorum líka dugleg að fara á „djammið“ saman, ef við fórum ekki á saman tíma heim þá fannstu bara bílinn minn, þú varst nefnilega búinn að finna það út að þú gast opnað hann með húslyklinum, skreiðst inn í aftursætið sem var oftast troðfullt af fötum og lást undir þeim þegar ég kom inn í bílinn og í hvert skipti brá mér svo hrikalega mikið. Við vorum mikið saman, þú, ég, Vigga, Bjössi, Viddi og Jói Palli og pössuðuð þið alltaf vel upp á okkur, það var ekki sama hver talaði við Helmu litlu.

Þú varst alltaf svo ofboðslega blíður, góður og svo óendanlega hjálpsamur. Þegar ég átti strákana mína þá stækkaði hjartað þitt um helming, þú áttir svo mikið í þeim og hjálpaðir mér svo mikið með þá. Þar sem þú bjóst alltaf heima hjá mömmu þá leið ekki sá dagur að við hittumst ekki.

Ef það var eitthvað þá var alltaf hringt í þig og þú komst um leið.

Sindri minn var alveg nákvæmlega eins og þú þegar hann fæddist og var það nefnt á fæðingardeildinni hvernig í ósköpunum væri hægt að endurfæða bróður sinn, svo líkur var hann þér.

Strákarnir sáu ekki sólina fyrir þér. Þú fékkst nafnið „Deita“ hjá strákunum og það festist við þig.

Ég gæti skrifað endalaust um þig allskonar skemmtilegar sögur og fallegar minningar sem ég mun geyma svo fast og vel í hjartanu mínu. Ég mun halda uppi heiðri þínum alla tíð og vera dugleg að deila sögum og minningum af þér

Þú varst einstakur bróðir og besti vinur. Takk fyrir að passa mig, takk fyrir að vera stóri bróðir minn. Ég mun aldrei gleyma þér.

Hvíldu í friði elsku Steini minn.

Hjartans elsku besti bróðir,

brosandi með þelið hlýja,

oft þú fórst um fjallaslóðir,

finna vildir staði nýja.

Nú í skjólin flest er fokið,

flæða úr augum heitu tárin,

fyrst að þinni leið er lokið,

lengi brenna hjartasárin.

Minning þín er mikils virði,

mun um síðir þrautir lina,

alltaf vildir bæta byrði,

bæði skyldmenna og vina.

Nú er ferð í hærri heima,

heldur burt úr jarðvist þinni,

þig við biðjum guð að geyma,

gæta þín í eilífðinni.

(Björn Þorsteinsson)

Þín systir,

Helma.

Elsku Steini frændi.

Við erum ennþá að ná áttum, að staðreyndin sé sú að við fáum aldrei að hitta þig aftur, það er svo hrikalega sárt að okkur verkjar í hjartað.

Dagurinn sem þú kvaddir er eins og martröð í huga okkar.

Þú varst hluti af daglegu lífi okkar allt okkar líf og það verður erfitt að venjast því að hafa þig ekki hjá okkur.

Takk fyrir allar minningarnar, takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir okkur og takk fyrir að vera besti frændinn. Við eigum eftir að sakna þín svo sárt.

Þar sem englarnir syngja sefur þú,

sefur í djúpinu væra.

Við hin sem lifum, lifum í trú

að ljósið bjarta, skæra

veki þig með sól að morgni.

Drottinn, minn faðir, lífsins ljós,

lát náð þína skína svo blíða.

Minn styrkur þú ert, mín lífsins rós,

tak burt minn myrka kvíða.

Þú vekur hann með sól að morgni

Faðir minn, láttu lífsins sól

lýsa upp sorgmætt hjarta.

Hjá þér ég finn frið og skjól.

Láttu svo ljósið þitt bjarta

vekja hann með sól að morgni.

Drottinn minn, réttu sorgmæddri sál

svala líknarhönd

og slökk þú hjartans harmabál,

slít sundur dauðans bönd.

Svo vaknar hann með sól að morgni.

Farðu í friði, vinur minn kær,

faðirinn mun þig geyma.

Um aldur og ævi þú verður mér nær,

aldrei ég skal þér gleyma.

Svo vöknum við með sól að morgni.

(Bubbi Morthens)

Þínir frændur

Sindri Snær, Klemenz Fannar og Ívar Orri.

Við vorum að labba inn á tónleika með Rod Stewart í Malmö þegar Helma hringdi og sagði okkur að Steini væri dáinn. Það var með sorg í hjarta sem við hlustuðum á fallega tónlist. Í þessari stóru höll var hvert sæti setið nema tvö sæti sem voru við hliðina á okkur og viljum við trúa því að Steinarnir hafi verið með okkur þarna.

Steini litli eins og hann var alltaf kallaður í okkar fjölskyldu hafði skemmtilegan húmor og var góður við menn og dýr. Hann var ekki hár í loftinu þegar hann kom í heimsókn á Merkurgötuna, fór hann alltaf beint og náði í pöddubókina, lagðist á magann og skoðaði hana endalaust. Þarna var hann strax kominn með áhuga á allskonar skrýtnum dýrum.

Það voru alltaf fagnaðarfundir þegar við hittumst, hann passaði svo vel inn í hópinn. Það er óskiljanlegt að hann sé farinn en eitt er víst að það var vel tekið á móti honum.

Elsku fjölskylda, okkar innilegustu samúðarkveðjur til ykkar allra. Elsku Steini, sjáumst seinna.

Þínar frænkur,

Guðrún og Sjöfn (Gunna og Sjöbba).

Steini litli er farinn. Skyndilega floginn á brott. Þetta er svo sárt og minningarnar hrannast upp.

Við fæðumst bæði á Sólvangi, hann níu og hálfum mánuði á eftir mér, erum bæði Gaflarar og fæðumst bæði á þriðjudegi. Ólumst upp sem systkini og kannski smá „Kinnavillingar“. Vorum oftast með sömu klippinguna, sama hvort það var stutt eða sítt hár og bæði með það hvítt á litinn. Við vorum alltaf saman, mikið hjá ömmu Gússý og afa Steina í Fögrukinn 11, þar sem ég bjó í mörg ár. Minningarnar með Steina litla byrja þar. Í herbergi uppi á lofti undir súð og svo inni í kompu að gramsa í gömlu dóti. Það var svaka sport að setja 33 og 45 snúninga vínylplötur á fóninn og voru Kardimommubærinn og Dýrin í Hálsaskógi með ömmu Emilíu í uppáhaldi. Allt föndur og saumadótið hennar ömmu var rannsakað. Í kompunni var ýmislegt dundað, hún var líka oft notuð sem felustaður hjá okkur og líka fyrir bruggið hans afa í fjólubláa skápnum.

Að borða vanilluís úti í garði á „ellefu“ í góðu veðri og alltaf hellt Fanta yfir ísinn. Amma að baka pizzur fyrir okkur og gera kubbasteikina. Afi að bardúsa í garðinum og við að skoða, í kjallaranum undir tröppum, allt gullið hans. Við úti að leika með krökkunum í Kinnunum, Evu, Þórunni og öllum hinum. Þegar við fórum með ömmu og afa á Costa Del Sol og auðvitað með sömu klippinguna, sem var stutt hár í þetta sinn. Það rifjast upp sumrin með ömmu og afa í Litlu-Gróf í Krísuvík, þar sem við kveiktum varðeld og lékum í sandinum. Mér er líka minnisstætt þegar þú varst bitinn af hesti og stangaðir gaddavír. Vá hvað ég var hrædd um þig þá. Ekki má gleyma þrettándanum þegar við vorum að stinga lögguna af og hlupum heim til þín upp á Hverfisgötu, þar sem sprungin hljóðhimna, hjólabrettakennsla og rófubeinsbrot komu líka við sögu. Svo þegar Helma systir þín var á leiðinni í heiminn og við með sitt hvort tissjúið heima að þerra gleðitárin saman. Aftur er það Fagrakinn en núna þar sem ég bjó, hinum megin við ömmu og afa. Þú varst alltaf hjá mér þar og auðvitað Viddi, „Sweet Kúkkan“ hans og Bjössi. Við áttum þar saman köttinn hann Palla og nokkrar kanínur. Heimsóknirnar okkar á Nillabar og A-Hansen. Þá var nú fjör og frábær tónlist. D’yer Mak’er og Could You Be Loved í miklu uppáhaldi hjá okkur. Þú að vinna í Gullfiskabúðinni í Fishersundi og kaffikjaftatímarnir okkar þar sem ég kom til þín næstum því daglega þegar ég var í Iðnskólanum. Þú alltaf með kaffið í glasi.

Árin líða og þú kominn í Fiskó og kaffikjaftatímarnir halda áfram þar og þú auðvitað með kaffið í glasi. Ég kom oft til þín í Fiskó með strákana mína að skoða Starann og öll dýrin „þín“ þar. Gleðin sem það var fyrir þá að heimsækja Steina frænda þangað og stundum kom nú einn og einn fiskur í poka með heim. Árin líða og allt er nú breytt.

Hversvegna er leiknum lokið?

Ég leita en finn ekki svar.

Ég finn hjá mér þörf til að þakka

þetta sem eitt sinn var.

(Starri í Garði)

Börnunum þínum og fjölskyldu vottum við hjartans samúð.

Fljúgðu hátt elsku Steini litli. Það verður tekið vel á móti þér.

Svava, Davíð, Theodór Óli, Aron Snorri, Ísak Steinn og tengdadætur.

Elsku Steini frændi, það voru sorglegar fréttirnar.

Það rifjast upp margt sem við höfum brallað saman í gegnum tíðina, sérstaklega þegar við vorum krakkar. Hittumst enn öðru hvoru með krakkana og stráka Helmu systur þinnar, Heiðmörk, Hvaleyrarvatn, á sjómannadaginn. Alltaf svo gaman að hittast og hlæja, fíflast og rifja upp eitthvað gamalt í leiðinni.

Þegar við vorum lítil lékum við okkur oft saman. Við fórum svo oft niður á bryggju að veiða, stundum út í Þrótt og stundum hjóluðum við á smábátabryggjuna og gáfum köttunum á Merkó fiskinn. Við vorum oft á Merkó og hjóluðum út um allt. Þegar við tókum strætó til Reykjavíkur var alltaf farið beint í Amazon til að skoða dýrin og svo Hókus pókus að skoða gríndótið og enduðum svo alltaf í Laufinu hjá ömmu okkar og Önnu frænku sem tók okkur með í bakaríið. Þú varst besti vinur minn og frændi (ásamt Hjördísi). Einu sinni uppi á þaki á Hverfisgötunni vorum við með stækkunargler í sólinni að prufa að brenna gat á hluti, klifruðum í kaðli í klettum, fórum í útilegur og fleira. Anna frænka fór með okkur í viku tjaldútilegu í Þórsmörk þar sem verið var að bjarga fuglsungum, sulla í lækjum og búa til stíflur. Eitt sinn langaði okkur að kaupa dýr í dýrabúðinni en máttum ekki, svo við fórum niður á bryggju með kassa, spýtu, band og ost og reyndum heillengi að ná rottu sem við höfðum séð. Sem betur fer náðum við henni ekki og enduðum á að fara og kaupa hvíta mús sem Sæmi afi okkar leyfði okkur að hafa í búðinni hjá sér. Hann sagði aldrei nei við okkur. Endaði svo á að ég fékk að taka músina heim því það var ekki voða smart að vera með mús í kvenfataverslun. Við vorum hrædd um að henni leiddist og fengum aðra, svo allt í einu voru þær orðnar hátt í 40.

Það var gaman þegar þið heimsóttuð okkur til Svíþjóðar. Eitt sinn vorum við tvö send til Lúxemborgar. Þar var nóg af allskonar kvikindum í náttúrunni og vorum við komin með stórt safn af einhverjum pöddum og engisprettum og allskonar, sem við fórum svo út að labba með í kassa ofan í ruslatunnu sem við rúlluðum um hverfið. Aumingja Tóti frændi hefur örugglega skammast sín fyrir ruslatunnugöngutúrana okkar innan um öll fínu húsin þarna. Hlustuðum endalaust á Ladda-plötuna og Grease þetta sumar og þegar hellirigndi þá var farið í sundföt og hlaupið um göturnar og hoppað í pollunum og dansað og hlegið. Óteljandi sögur til.

Þú hefur alltaf verið góð manneskja, ert alltaf næs við alla og ofur mikill dýravinur og húmoristi. Gaman að sjá hvað þú ert stoltur af börnunum þínum tveimur. Ég hitti ykkur Evan síðast í fermingarveislunni fyrir mánuði.

Elsku Evan Smári, Alexía, Heiðdís og Villi, Helma og Sæþór, Sindri, Klemens, Ívar Orri og aðrir ættingjar og vinir Steina, votta ykkur öllum samúð mína. Við eigum eftir að sakna Steina.

Margs er að minnast,

margt er hér að þakka.

Guði sé lof fyrir liðna tíð.

Margs er að minnast,

margs er að sakna.

Guð þerri tregatárin stríð.

…

Far þú í friði,

friður Guðs þig blessi,

hafðu þökk fyrir allt og allt.

(Valdimar Briem)

Kveðja, þín frænka,

Sonja.

Elsku besti Steini, á þessari stundu þegar leiðir skilur langar okkur að senda þér smá kveðju og þakka þér fyrir samfylgd þína á lífsins leið. Vissulega endaði þessi samfylgd okkar allt of fljótt, hefði mátt vera miklu lengri. Við nutum ávallt stundanna með þér þar sem góðmennska þín og kærleikur í garð allra vörðuðu veginn þinn, og ekki má gleyma öllum dýrunum, þú varst mikill dýravinur.

Við vitum á hvaða leið þú ert núna, þú ert á leiðinni heim, þar sem Steini pabbi þinn, afi þinn Steini og nafni og amma Gússý og Milla frænka munu taka á móti þér með útbreidda arma og umvefja þig af allri sinni ást og kærleika, sem þú verðskuldar svo sannarlega að fá. Steini, þú varst yndislegur og mjög virðingarverður og góður maður. Á þessari stundu þegar við hugsum til þín kemur fallegt kvæði upp í hugann, sem við viljum tileinka þér og minningu þinni. Kvæði þetta verður lokaorð okkar til þín. Góða ferð heim, elsku Steini okkar.

Svo viðkvæmt er lífið sem
vordagsins blóm

er verður að hlíta þeim lögum

að beygja sig undir þann
allsherjardóm

sem ævina telur í dögum.

Við áttum hér saman svo
indæla stund

sem aldrei mér hverfur úr minni.

Og nú ertu genginn á guðanna
fund

það geislar af minningu þinni.

(Friðrik Steingrímsson)

Guð veri með þér, elsku Steini. Kærleikskveðja,

Hafdís (tanta) og
Jón Tryggvi.