Neyðast til að skella í lás í sumarlok

Starfsemi Fjölskylduhjálpar er í uppnámi og útlit er fyrir að henni verði hætt í haust. Miklu af mat sem fæst gefins frá fyrirtækjum er úthlutað til þurfandi en erfitt er að standa undir föstum kostnaði við reksturinn og endurnýja þarf tækjakost. Ásgerður Jóna Flosadóttir, formaður Fjölskylduhjálparinnar, furðar sig á að samtökin hafi verið hundsuð þegar félags- og húsnæðismálaráðuneytið úthlutaði styrkjum á sviði félags- og velferðarmála fyrir skemmstu.

„Við erum búin að segja upp leigunni og ég á von á því að það verði lokað 1. september,“ segir Ásgerður Jóna. Hún er með böggum hildar yfir stöðu mála enda hefur Fjölskylduhjálpin verið starfrækt í 22 ár og þörfin fyrir aðstoð er síst minni nú en í upphafi starfseminnar.

Þurfa að endurnýja búnað

Fastur kostnaður við rekstur Fjölskylduhjálparinnar er að sögn Ásgerðar Jónu um 2,2 milljónir króna á mánuði. Inni í því eru 1,3 milljónir í húsaleigu í Breiðholti og 500 þúsund í leigu á Suðurnesjum, rafmagn og hiti, rekstur bifreiðar og laun fyrir bókara, gjaldkera og endurskoðanda.

Ásgerður Jóna segir að hún hafi óskað eftir styrk frá stjórnvöldum til að geta haldið rekstrinum áfram. Auk fasta kostnaðarins þurfi að endurnýja ýmsan búnað sem nauðsynlegur er starfseminni; sendibíl, tölvukerfi, frystiklefa og kæliklefa.

Önnur hjálparsamtök styrkt

Athygli vekur að ýmis önnur hjálparsamtök fengu úthlutað fé þegar Inga Sæland, félags- og húsnæðismálaráðherra, veitti styrki til félagasamtaka sem starfa að félags- og velferðarmálum í mars. Þar á meðal voru Hjálparstarf kirkjunnar, Mæðrastyrksnefnd í Reykjavík og Hagsmunasamtök heimilanna sem fengu rekstrarstyrk til tveggja ára.

Ósátt við Ingu Sæland

Ásgerður Jóna er afar ósátt við að ráðherra hafi ekki orðið við beiðni hennar um styrk. „Hún þekkir starfið og veit hvað það er mikilvægt. Ég talaði við hana í þrígang. Í fyrsta símtalinu var allt mjög jákvætt. Svo hitti ég hana á landsfundi Flokks fólksins og spurði hana um málið. Þá sagðist hún hafa lagt þetta fyrir ríkisstjórn og þar hafi því verið synjað því engir peningar væru til. Í þriðja samtalinu sagðist hún ekkert geta gert. Hún væri búin að senda erindið inn í ráðuneytið og gæti ekki skipt sér meira af því. Við erum stærstu hjálparsamtök landsins og fáum höfnun. Auk þess erum við ein með opið bókhald. Maður er svolítið fúll yfir þessu.“

Fyrrverandi varaborgarfulltrúi

Þessi orð Ásgerðar Jónu eru athyglisverð fyrir þær sakir að hún hefur tekið þátt í starfi Flokks fólksins og var um tíma varaborgarfulltrúi fyrir flokkinn. „Meginmálið er að formaður Flokks fólksins starfar ekki í takt við það sem hún hefur áður látið frá sér fara.“

Fjölskylduhjálp Íslands hefur eins og áður segir verið rekin í 22 ár og Ásgerður Jóna leggur áherslu á að samfélagslegur ávinningur af starfseminni sé töluverður.

Úthluta mat til 300 fjölskyldna

„Við opnuðum matarbankann fyrir þremur árum og höfum verið í góðu samstarfi við fyrirtæki um matargjafir. Á hverjum miðvikudegi úthlutum við til yfir 300 fjölskyldna. Þarna erum við náttúrlega að vinna að umhverfisvernd því þessum mat væri annars fargað. Við styðjum líka við hringrásarhagkerfið með því að endurnýta fatnað. Fólk getur keypt hjá okkur fullan poka af fötum á 500 krónur. Það er eina tekjulindin okkar.

Fyrirtækin sem styðja okkur spöruðu sér 30 milljónir sem þau hefðu annars þurft að borga fyrir förgun á matvælum. Þá má ekki gleyma því að yfir 200 manns hafa síðustu tíu ár unnið hjá okkur í samfélagsþjónustu en það hefur sparað Fangelsismálastofnun 165 milljónir króna. Ég leyfi mér því að segja að við erum síður en svo baggi á samfélaginu. Við þurfum bara að hafa rými til að anda.“

Biðlar til 600 fyrirtækja

Ásgerður Jóna segir það sorglegt ef hætta þarf starfsemi Fjölskylduhjálparinnar. „Hvert á þetta fólk þá að fara til að fá mat? Starfsemin gengur eins og smurð vél og við erum með sjálfboðaliða frá ýmsum þjóðlöndum. Það eru ekki margir sem geta farið í skóna okkar.“

Hún kveðst þó ætla að gera lokatilraun til að bjarga samtökunum fyrir horn. Það gerir hún með því að senda erindi til 600 fyrirtækja og biðla til þeirra að gerast bjargvættir. „Mér finnst ég verða að prófa það,“ segir Ásgerður Jóna.