Embættið opnaði skjalageymsluna

Jón Óttar Ólafsson, annar stofnenda rannsóknafyrirtækisins PPP í miðri hringiðu gagnalekamálsins svonefnda, hafnar ásökunum um brot á þagnarskyldu, gagnastuld eða gagnaleka, enda hafi þær áður verið rannsakaðar og málið fellt niður. Hann telur líklegt að Ólafur Þ. Hauksson héraðssaksóknari hafi leikið tveimur skjöldum í málinu, en saksóknarinn þvertekur fyrir það allt.

Jón Óttar kynnti sína sýn á málið í viðtali við Frosta Logason í hlaðvarpinu Brotkasti, sem birt var í gær. Hann telur að saksóknarinn hafi leitt sig og félaga sinn í PPP í gildru með ranglega dagsettum verktakasamningi fyrirtækisins við sérstakan saksóknara árið 2012. Markmiðið hafi verið að þeir sætu í súpunni vegna óleyfilegs samstarfs embættisins við ýmsar slitanefndir og skiptastjóra í uppgjörsmálum bankahrunsins.

Í viðtalinu rekur Jón Óttar einnig samskipti sín við bæði Grím Grímsson aðstoðaryfirlögregluþjón, sem var næsti yfirmaður hans hjá embætti sérstaks saksóknara (nú þingmaður Viðreisnar), og Hólmstein Gauta Sigurðsson, lögfræðing yfirstjórnar embættisins (nú framkvæmdastjóra Landssambands lögreglumanna). Hann segir þá hafa tekið þátt í þessum vélum gegn sér og dregur fram ýmislegt annað, sem Grímur hafi á samviskunni.

Lak embættið sjálft?

Af þeim gögnum í málunum, sem Morgunblaðið býr yfir, er erfitt að slá nokkru föstu um hvað sannast er og réttast í þessu. Um sumt vantar tryggar heimildir og um annað stendur orð gegn orði.

Ekki er þó unnt að líta hjá því að ríkissaksóknari felldi niður mál vegna kæru héraðssaksóknara á hendur Jóni Óttari og félaga hans hjá PPP fyrir brot á þagnarskyldu, nánar tiltekið vegna þess að þeir áttu að hafa komið gögnum í óleyfi til skiptastjóra þrotabús Milestone.

Ekki kom fram með afdráttarlausum hætti af hverju málið var fellt niður, að öðru leyti en því að það þótti ekki líklegt til sakfellingar. Ýmsar vísbendingar og kringumstæður benda þó til þess að kæran hafi þótt tilefnislaus.

Jón Óttar hefur sjálfur sagt að hann hafi einfaldlega framvísað tölvupósti til ríkissaksóknara, sem hafi falið í sér heimild héraðssaksóknara til þess að deila upplýsingum og gögnum með skiptastjóra Milestone. Blaðið hefur ekki séð þann póst eða minnisblað ríkissaksóknara um hann.

Á hinn bóginn er sérstaklega dregið fram í skýrslu PPP um gjaldþol Milestone að skiptastjórinn hafi óskað eftir og fengið „aðgang að haldlögðum gögnum“ í fórum embættis sérstaks saksóknara. Hafi ekki verið réttmætt leyfi yfirstjórnar embættisins fyrir því, þá virðast skýrsluhöfundar a.m.k. hafa verið í góðri trú.

Fullt aðgengi að skjalageymslu

Það virðist líka hafa átt við um skiptastjóra þrotabús Milestone og fulltrúa hans, miðað við yfirlýsingu til kröfuhafa þegar kæran um ætluð þagnarskyldubrot PPP kom fram. Ekki þó síður í framburði við skýrslutöku vegna kærunnar.

Þar greinir löglærður fulltrúi skiptastjóra frá því að aðgengi að skjölum Milestone í skjalageymslum embættisins hafi engum erfiðleikum verið bundið. Þrotabúið hafi litið á verktakasamninginn við PPP sem tímasparnað, en „aðgengið hefði í sjálfu sér ekki verið fyrirstaða“.

Það kemur enn skýrar í ljós haustið 2010 þegar starfsmenn þrotabúsins hafi „fengið að sjá gögnin en einnig fengið að róta aðeins í þeim. […] Það hafi orðið að samkomulagi að þeir fengju að koma og vera þarna, vegna þess hve mikið magn af gögnum hafi verið um að ræða [… Hann] kvaðst hafa verið þarna heilan dag í skjalageymslunni þar sem hann hafi fengið að fara inn í skjalageymsluna og punkta hjá sér og róta.“

Hann kom aftur síðar og fékk „að fara einn í skjalageymsluna og hann hafi verið þar einn í einhverja klukkutíma“.

Spurður um samskipti við starfsmenn embættisins nefndi hann PPP-tvímenningana, en einnig þá Hólmstein Gauta Sigurðsson og Grím Grímsson. Af þeim vitnisburði að dæma virðist yfirstjórn embættisins hafa leyft eða lagt blessun sína yfir aðgang Milestone að helgustu véum sínum.