Kolbrún Bergþórsdóttir
Sú sem þetta skrifar er svo menningarlega sinnuð að ekki hvarflaði að henni að horfa á Eurovision. Hún frétti þó að Væb-bræður hefðu komist í úrslitakeppnina og sá í tíu-fréttum RÚV viðtal við þá þar sem þeir fögnuðu árangrinum og sýnt var brot úr flutningi þeirra.
Bræðurnir ungu sögðust vera stoltir af að hafa sungið á íslensku. Ljósvakahöfundur tók ekki eftir því þar sem hún skildi ekki eitt einasta orð í textanum sem þeir sungu. Hann hefði allt eins getað verið á latínu. En hvað um það. Bræðurnir eru svo lífsglaðir að ekki er annað hægt en að líka vel við þá. Þeir hafa einstakt lag á að tala báðir í einu þannig að einungis helmingurinn af því sem þeir segja kemst til skila. Orka þeirra, jákvæðni og ótamin gleði skilar sér hins vegar fullkomlega. Það er gott á tímum þar sem illa liggur á svo mörgum. Vonandi mun ekkert draga úr lífsgleði bræðranna þegar aldurinn færist yfir þá.
Ljósvakahöfundur mun ekki horfa á Eurovision, sem henni finnst skelfilegt sjónvarpsefni. Hún óskar bræðrunum hins vegar alls hins besta. Hvernig sem fer er rétt að hafa í huga að í jafn vondri keppni og Eurovision er engin skömm að tapa.