Ásgeir Sölvi Sölvason, Geiri Sölva eins og hann var alltaf kallaður, skipstjóri fæddist í Hnífsdal 25. september 1930. Hann lést á Vífilsstöðum 8. maí 2025.
Foreldrar hans voru Fanney Annasdóttir úr Reykjavík, f. 14.7. 1910, d. 19.10. 1982, og Guðmundur Sölvi Ásgeirsson frá Markeyri í Skötufirði í Ísafjarðardjúpi, f. 14.11. 1895, d. 25.12. 1983. Ásgeir var næstelstur átta barna þeirra hjóna. Systkini hans voru: Guðbjörg, f. 22.6. 1929, d. 18.10. 1943; Torfi Ólafs, f. 8.1. 1933, d. 28.10. 1983; Bergur Magnús, f. 26.3. 1935, d. 25.1. 1958; Ingibjörg Finney, f. 19.9. 1936, d. 7.8. 2020; Lilja Ólöf, f. 25.7. 1939; Guðbjörn Páll, f. 18.10. 1945; Guðmunda Sjöfn, f. 19.3. 1952, d. 13.12. 2006.
Eftirlifandi eiginkona er Ásdís Sörladóttir, Dídí, f. 5. júlí 1932 í Kjós, Árneshreppi í Strandasýslu. Foreldrar hennar voru Sigurbjörg Guðmundsdóttir frá Bæ í Árneshreppi og Sörli Ágústsson frá Kjós í Árneshreppi. Þau giftu sig 24. desember 1951.
Börn Ásgeirs og Ásdísar eru: 1) Guðbjörg, f. 1951, eiginmaður hennar er Erling Einarsson, synir þeirra eru Ásgeir Rafn, Hlynur og Áki Snær, barnabörn þeirra eru átta. 2) Hafdís, f. 1953. 3) Guðmundur Sölvi, f. 1957, eiginkona hans er Áslaug Guðmundsdóttir, sonur þeirra er Ásgeir Sölvi. 4) Berglind Bjarney, f. 1958, börn hennar eru Pálmi Ívar, Gréta Ýr, Torfi og Leó Snæfeld, barnabörnin eru fimm. 5) Freyja, f. 1960, d. 2008, eiginmaður hennar var Friðgeir Garðarsson, dæturnar eru Ásdís Fjóla, Helga Rós og Guðríður Dögg og barnabörnin fimm. 6) Guðmundur Júní, f. 1961, sonur hans er Sigurður Fannar og á hann einn son. 7) Sigurbjörg, f. 1964, dóttir hennar er Elísa Fanney og á hún eina dóttur.
Ásgeir ólst upp í foreldrahúsum á Flateyri, en með honum er fallinn frá síðasti íslenski yfirsetudrengurinn sem var hans sumarstarf á Ingjaldssandi við Önundarfjörð, þar sem ennþá voru fráfærur þegar hann var þar drengur í sumardvöl því þröngt var heima á Flateyri þar sem breski herinn hafði hertekið heimili hans.
Ásgeir hóf sjómennsku með föður sínum 14 ára gamall, sem háseti, bátsmaður, stýrimaður og síðan skipstjóri til 30 ára, fyrst á Flateyri, síðan á Suðureyri, þá Ísafirði og síðast í Hafnarfirði. 1964 fór Ásgeir í Stýrimannaskólann til að afla sér réttinda. Eftir að fengsælli skipstjórn fiskibáta lauk fór hann í vélstjórnarnám og var bæði vélstjóri og skipstjóri á lóðsbát Hafnarfjarðarhafnar og lauk þar farsælum sjómannsferli.
Útför hans fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag, 16. maí 2025, klukkan 13.
Pabbi minn.
Nú verður enginn Geiri Sölva með í haust í berjaferðinni árlegu á Barðaströndina. Þú tíndir alltaf ber eins og þú værir á fiskimiðum. Þegar heim var komið voru alltaf sagðar sögur af aflanum, minnst 200 lítrar þetta árið.
Þér fannst alltaf gaman að dansa og varst góður dansari. Ég man að ef þú varst heima á fimmtudegi þegar Óskalög sjómanna voru í útvarpinu dansaðir þú við okkur Hafdísi en varst yfirleitt fljótur að ná í mömmu því við vorum eins og kústsköft, allt of stirðar.
Þú varst mikill útilegumaður og fórst um allt land, lengst af með litla pólska hjólhýsið. Utanlandsferðir voru líka farnar til sólarlanda, siglingar og fleira.
Þú hafðir gaman af mörgu, eins og laxveiði, brids og fleiri spilum, þú kunnir margar vísur og hafðir gaman af að fara með þær. Keppnismaður í öllu sem þú tókst þér fyrir hendur.
Margt væri hægt að rifja upp en ég kveð með þessu ljóði:
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín dóttir,
Guðbjörg (Gugga).
Í 55 ár hef ég notið þeirrar gæfu að vera samferða Geira Sölva, þessum vestfirska sægarpi, sem flutti í Hafnarfjörð árið 1969. Stuttu síðar fór ég að venja komur mínar í Lækjarkinnina, þar sem Gugga bjó enn í foreldrahúsum. Mér var vel tekið af fjölskyldunni og alltaf fór vel á með okkur tengdapabba. Ég minnist ótal ferðalaga innanlands sem utan og þakka almættinu að hafa fengið að njóta vináttu og samvista eðalmennisins Ásgeirs Sölvasonar og með söknuð í hjarta kveð ég með vísukorni eftir dótturson hans:
Hver andardráttur
Hver sekúnda
Hvert andartak
Er mér mikilvægt
(Áki Snær Erlingsson)
Þinn tengdasonur,
Erling.
Elskulegur tengdafaðir minn er látinn og ég sakna hans og þakka samferðina síðustu 43 ár eftir að við Sölvi rugluðum saman reytum. Geiri Sölva var til sjós alla starfsævina og lengst af skipstjóri, enda kominn af skipstjórum langt aftur í ættir. Geiri hét eftir föðurafa og nafna sem var aflakló með útgerð og vinnslu á Ísafirði. Guðmundur Sölvi faðir Geira var einnig fengsæll skipstóri og útgerðarmaður, lengst af á Flateyri, þar sem Geiri ólst upp ásamt systkinum í faðmi foreldra. Tengdapabbi var aflakló og innleiddi vestfirskan metnað í línuveiðar þegar hann fluttist til Hafnarfjarðar og sótti sjóinn stíft lengst af frá Grindavík. Sölvi var lengst af með Geira sem stýrimaður (með skipstjóraréttindi) og leysti hann oft af þegar Geiri tók lengri sumarfrí til að ferðast innanlands sem erlendis.
Tengdapabbi var mjög virkur í félagsmálum og þótti glöggur og áreiðanlegur. Hann var lengi formaður skipstjóra- og stýrimannafélagsins Kára í Hafnarfirði og í sjómannadagsráði. Geiri var einnig mikilvirkur í samninganefndum, t.d. þeirri þegar kvótinn var tekinn upp og einn af fáum skipstjórum sem fengu úthlutaðan skipstjórakvóta því það ár fór hann milli báta sem skipstjóri. Geiri var vinsæll skipstjóri og stjórnaði af festu án hávaða.
Frá því í desember sl. dvaldi Geiri á spítölum og lést á Vífilsstöðum í bið eftir plássi á Hrafnistu í Hafnarfirði. Geira leiddist á Vífilsstöðum þó svo vel væri um hann hugsað. Hann var stálminnugur á allt frá fyrri tíð. Hann sagði mér nýlega þegar við Sölvi buðum honum heim til fyrirbæna ásamt tveimur vinkonum mínum að hann hefði ævinlega beðið til Guðs þegar eitthvað bjátaði á, sér í lagi til sjós. Svo Geiri gerði sér lítið fyrir og fór með frelsisbæn og við báðum fyrir honum.
Tveimur dögum fyrir andlátið mætti Geiri stutta stund í kaffi hjá Strandamönnum í Haukahúsinu og dvaldi þar í rúma klukkustund ásamt Dídí og börnum.
Hann var frændrækinn og þau Dídí fóru í allar fermingar hjá systkinabörnum, óháð veðri og færð, þ.m.t. til Flateyrar, Súgandafjarðar og Bolungarvíkur.
Geiri var dagfarsprúður gæfumaður, ástfanginn af eiginkonunni og mikill fjölskyldumaður, félagsmálatröll. Geiri Sölva, eins og hann var mjög oft kallaður, var til sjós alla starfsævina. Hann var stoltur af starfinu og þakklátur fyrir að hafa aldrei misst mann fyrir borð og vildi láta minnast sín sem góðs manns.
Geiri var annálað góðmenni og ættarhöfðingi. Ég trúi að við hittumst hjá Guði þegar minn tími kemur. Blessuð sé minning Ásgeirs Sölva Sölvasonar, alnafna einkasonar okkar.
Neðangreindan sálm, eftir Frederick Whitfield (1829-1904) og þýddur af Sigurbirni Einarssyni, valdi ég sérstaklega til minningar um aldraðan tengdaföður minn síðustu spor hans í jarðlífinu:
Er frelsarann sá
ég við vatnið,
Hann sagði við mig:
„Ég veit þú ert þreyttur
og þráir minn frið.
Í leynd er þú grætur
vil ég gefa þér ró.
Og ég vil að þú vitir,
hvers vegna ég dó.
Áslaug Guðmundsdóttir.
Góður til að leggja eyrað við, harður sjóari og alræmdur berjatínari.
Ásgeir Sölvi Sölvason.