Daði og Daði Már

Það getur verið gagnleg iðja og ekki með öllu óskemmtileg að bera saman tvenna tíma og kanna samkvæmni í því sem einhver sagði þá og nú. Eins og alkunna er, þá er pólitík list hins mögulega. Með það í huga er nokkur þörf á að bregða ljósi á það sem Daði Már Kristófersson fjármálaráðherra hefur í gegnum tíðina sagt um strandveiðar og álagningu veiðigjalds.

Fjármálaráðherra vílar það ekki fyrir sér, í samfloti með atvinnuvegaráðherra, að kynna tvöföldun á veiðigjaldi enda þarf að múra í fjárlagagatið og það helst sem allra fyrst. Fjármálaráðherra sagði árið 2012 í skýrslu til atvinnuveganefndar, þegar til stóð að stórhækka veiðigjald, að ljóst væri að „afleiðingar gjaldtöku af þessu umfangi eru verulegar, bæði fyrir fyrirtæki í sjávarútvegi og tengdum greinum, starfsfólk og sjávarbyggðir“ og að telja yrði „eðlilegt að fylgigögn frumvarpa fullnægi þeirri lágmarkskröfu að lýsa með sanngjörnum hætti þeim álögum sem af lagasetningu muni hljótast“. Það sem vekur nokkra athygli frá hendi skýrsluhöfunda, en Daði Már er annar þeirra, er að bent er á afleiðingar af hækkun á veiðigjaldi. Nú, þrettán árum síðar, hyggst sami Daði Már beita sér fyrir tvöföldun á veiðigjaldi, án þess að kanna afleiðingarnar. Skyldi það vera út af því að það eigi ekki lengur við, eða að Daði Már standi nú á öðru sviði að leika listir hins mögulega?

Ekki tekur betra við þegar skýrsluhöfundar, að því er virðist með nokkrum þjósti, taka strandveiðar til kostanna. Þar segir: „Strandveiðar eru í eðli sínu ólympískar veiðar sem leiða til kapphlaups um afla, hækka sóknarkostnað, lækka verðmæti afla og hvetja til brottkasts meðafla. Afleiðingin er að jafnaði slæleg afkoma og sóun auðlindarentu. Mjög mikilvægt er að strandveiðar greiði almennt veiðigjald eins og aðrar veiðar svo koma megi í veg fyrir að allri auðlindarentu í þeim sé sóað.“ Það er ágætt að botna þetta með því að benda lesendum á að Daði Már Kristófersson hyggst standa að því með sinni ríkisstjórn að tryggja strandveiðisjómönnum 48 daga til veiða. Sóun á sóun ofan er töluvert mikil sóun.

Spyrja má í blálokin: Ef Daði Már Kristófersson snýr aftur til starfa við menntastofnun, mun hann þá skipta aftur um skoðun eða endurnýta þær gömlu frá þeim tíma er hann var ekki ráðherra?