Pétur Blöndal
p.blondal@gmail.com
Ingólfur Ómar Ármannsson sækir yrkisefnið í dýraríkið og þar ber hrafninn á góma:
Hoppa lömb um laut og börð
létt og kvik í spori,
sveimar kringum sauðahjörð
soltinn hrafn að vori.
Og refurinn fær sitt:
Æti grefur oní jörð
eðli slungið hefur.
Svæsinn er í sauðahjörð
soltinn fjallarefur.
Vísnagátan barst sem endranær frá Páli Jónssyni í Hlíð:
Sögn í spilum algeng er,
undir tertubitann fer,
hann í sundur heyið sker,
hátt í lofti damlar sér.
Guðrún Bjarnadóttir ratar á lausnina:
Spaða í bridge fram ber.
Má borða af tertuspaða?
Með heyspaðann skýst og sker,
en sko, þyrluspaðar laða!
Lausnarorðið er spaði. Knútur Haukstein Ólafsson veit það vel:
Spaði sögn í spilum er,
spaði undir tertuna fer,
heyspaðinn lengi hentaði mér,
á hreyfli flugvélar spaði er.
Helgi Einarsson fór úr sauðburði í að að leysa gátuna:
Sögn í spilum spaði er.
Spaði á veisluborðið fer.
Í hlöðum spaði víðast var.
Á vindmyllum brátt hér og þar.
Svona yrkir Helgi Jensson:
Fjórir spaðar geimin gera,
gylltir spaðar tertum hjá,
hvassir spaðar heyið skera,
hreyfast spaðar flugvél á.
Þá Skúli Pálsson:
Í vist og bridds er spaði spil,
spaði köku færir til,
stunguspaði stingur oft,
stóra spaða ber við loft.
Þá er það vísnagáta Páls fyrir næstu viku:
Flokksins merki fuglinn er,
flónskur líka nafnið ber.
Með greini er hann gamalt blað,
en gátan skánar lítt við það.
Bjarni Jónsson er búinn að átta sig á gildi veðurfræðinga:
Núna birtist nýjabrum á trjánum
nær allir sáu fyrir slydduhret.
Þá brosti Katrín Agla björt á skjánum
og brunakulda sneri í hitamet.