Glatt á hjalla hjá skólafélögunum

Átta nemendur og tveir makar hittust í Perlunni fyrir helgi til að minnast 70 ára útskriftarafmælis frá Samvinnuskólanum í Reykjavík. Sjö nemendur boðuðu forföll heilsunnar vegna. „Þetta gekk ljómandi vel og var ánægjuleg stund,“ segir Vigfús Ólafsson, einn yngsti nemandinn í hópnum, nú 86 ára, en fólkið hittist síðast fyrir 15 árum.

Um þessar mundir eru 70 ár frá því að Jónas Jónsson frá Hriflu útskrifaði síðasta árgang sinn úr Samvinnuskólanum í Reykjavík. Sumarið 1955 var Guðmundur Sveinsson ráðinn skólastjóri, skólinn endurskipulagður og fluttur að Bifröst í Norðurárdal í Borgarfirði, en Háskólinn á Bifröst á rætur að rekja til hans.

Þegar skólinn var í Reykjavík var námið í einn vetur og voru nemendur í tveimur stofum á efstu hæð í Sambandshúsinu við Sölvhólsgötu veturinnn 1954/55, en 61 útskrifaðist um vorið. „Mér er minnisstætt að í inntökuprófinu sagði Jónas að þar sem þetta væri síðasti veturinn myndi hann ekki neita nokkrum manni um skólavist og allir voru teknir inn, svo bekkurinn var þétt skipaður,“ rifjar Vigfús upp.

Vigfús fæddist og ólst upp á Reyðarfirði og bjó þar lengst af. Hann tók landspróf á Eiðum og segir að það hafi verið mjög erfitt. „Hræðilega þungt.“ Því hafi hann tekið sér ársfrí frá námi og síðan ákveðið að fara í Samvinnuskólann. Það hafi verið gott veganesti. „Ég hafði mjög mikið gagn af náminu.“

Gáfaðir bændur

Nemendur voru á ýmsum aldri og hittust lengi á fimm ára fresti, síðast á 55 ára útskriftarafmælinu 2010. „Við byrjuðum þrjú í skólanum kornung, um 16 ára, aðrir eldri og þar af var einn byrjaður sem kaupfélagsstjóri á Suðureyri en mætti um áramót til að fá meiri yfirsýn.“

Vigfús segir að veturinn hafi verið skemmtilegur og skólinn góður, en verklegt nám hafi vantað. „Ég saknaði þess en við höfðum frábæra kennara.

Þegar Jónas kenndi okkur var gerður einn salur úr báðum stofunum, hann sat í miðju og við í hálfhring í kringum hann. Svo talaði hann við okkur, sagði okkur frá gáfuðum, þingeyskum bændum og ýmislegu öðru. Síðan átti hann til að skjóta allt í einu spurningu að einhverjum nemanda. Þetta var bara skemmtilegt og ég held að allir eigi góðar minningar um veturinn.“

Fyrirtæki og stofnanir höfðu tryggt sér starfskrafta margra nemenda að námi loknu. Vigfús segir að Landsbankinn hafi til dæmis verið búinn að panta átta eða níu manns. „Ég var ekki í þeim hópi, byrjaði að starfa hjá Kaupfélagi Héraðsbúa en síðar vann ég í Landsbankanum í 27 ár.“

Vigfús segir að vel hafi verið tekið á móti hópnum í Perlunni. „Við rifjuðum upp gamlar stundir og ákváðum að koma saman á sama tíma að ári.“