Efast um „góða trú“ í styrkjamálinu

Daði Már Kristófersson fjármálaráðherra sagði á Alþingi í gær að ákvörðun sín um að krefja Flokk fólksins ekki um endurgreiðslu ólögmætra styrkja, sem hann veitti viðtöku, byggðist í raun ekki á því að flokknum hefði verið ókunnugt um að hann ætti ekki rétt á þeim, heldur hinu, að hann hefði haft væntingar um að fjármálaráðuneytið léti ekki á því steyta.

Styrkjamál Flokks fólksins virðast langt í frá til lykta leidd ef miða má við orðaskipti á Alþingi í gær. Í óundirbúnum fyrirspurnum lagði Guðrún Hafsteinsdóttir formaður Sjálfstæðisflokksins þá spurningu fyrir Daða Má hvernig ákvörðun hans um að falla frá endurkröfu vegna ólögmætra styrkveitinga til Flokks fólksins stæðist eftir að í ljós væri komið að forsendur hennar hefðu reynst rangar.

Þar vísaði Guðrún til þeirra gagna, sem stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis aflaði við umfjöllun sína um málið, en þar á meðal voru bréfaskriftir sem leiddu í ljós að Flokki fólksins var fyrir löngu kunnugt um að honum bæru ekki umræddir styrkir. Ekki síður kom þó á óvart að fjármálaráðherra vissi hvernig í því lá.

Rangar forsendur afhjúpaðar

Guðrún rakti hvernig Daði Már birti ákvörðun sína með þeim rökum að flokkurinn hefði verið í góðri trú og að ríkið hefði brugðist leiðbeiningarskyldu sinni.

„Nýlega kom hins vegar í ljós að ráðherrann hafði áður fengið tölvupóst frá Ríkisendurskoðun dagsettan 23. janúar þar sem fram kom að Flokkur fólksins hefði fengið leiðbeiningar og því ljóst að styrkveitingin væri ólögmæt. Þá hefur jafnframt komið fram að Skatturinn leiðbeindi flokknum einnig. Þrátt fyrir þessa vitneskju ákvað ráðherrann að vísa til góðrar trúar og leiðbeiningarskorts sem raka fyrir ákvörðun sinni.“

Þetta sagði hún vekja alvarlegar spurningar um trúverðugleika og ábyrgð ráðherra.

„Hvernig réttlætir hæstvirtur ráðherra þá ákvörðun sína gagnvart lögum og almennum sjónarmiðum um jafnræði? Hvaða aðgerða hyggst ráðherrann grípa til nú í ljósi þess að forsendur ákvörðunarinnar hafi verið afhjúpaðar sem rangar?“

Breytir engu, segir Daði

Daði Már sagði það hafa komið skýrt fram í máli sínu og í utanaðkomandi lögfræðiálitum, að málið „snerist um hvort stjórnmálaflokkar mættu ætla af hegðun fjármálaráðuneytisins að þessi skilyrði um skráningu skiptu ekki máli“.

Spurningin hefði aldrei verið um hvort flokkarnir hefðu vitað af skilyrðinu heldur hvort þeir mættu ætla að það hefði afleiðingar fyrir rétt þeirra til að fá styrki.

„Þetta kom skýrt fram í mínu máli og þetta breytir því engu.“

Guðrún fór í pontu öðru sinni og sagði að í þeim álitsgerðum sem gerðar hefðu verið hefði hvergi verið minnst á þau atriði sem sýndu bersýnilega fram á að Flokkur fólksins hefði ekki verið í góðri trú.

„Ekkert er fjallað um ábendingar Skattsins. Ekkert er fjallað um ábendingar Ríkisendurskoðunar. Ekkert er fjallað um yfirlýsingu formanns Flokks fólksins um að hún hafi vitað af þessu. Ekkert er minnst á að formaðurinn sjálfur var meðal flutningsmanna laganna sem lögfestu þetta skilyrði sem flokkurinn uppfyllti ekki,“ sagði Guðrún.

Bætti hún við að Daði Már hefði látið hjá líða að upplýsa um þessi atriði svo að niðurstaða álitsgerðanna yrði ríkisstjórninni hagstæð.

„Er ríkisstjórnin virkilega tilbúin til að halda verulega vafasömum ákvörðunum til streitu bara til að halda ríkisstjórnarsamstarfinu ósködduðu, sama hvað það kostar: traust, jafnræði og trúverðugleika í opinberum fjármálum?“

Daði Már svaraði að þegar lögin hefðu tekið gildi hefði enginn flokkur uppfyllt skilyrði laganna og fullyrti að það hefði ekki gerst á sinni vakt.