Jólasveinar Evrópusambandsins

Nýlega birti Morgunblaðið áróðursgrein sænskra stríðshauka Evrópusambandsins um nauðsyn þess að Ísland kæmi sér upp eigin varnarliði. Vísað er til skýrslu um jólasvein í snjóstormi ásamt skrifum Arnþórs Sigurjónssonar, fv. skrifstofustjóra á varnarmálaskrifstofu utanríkisráðuneytisins, um stofnun hers á Íslandi. Það sést á skrifum þessara nýgræðinga í Nató hvað þeir hafa takmarkaða þekkingu á málefnum Íslands og varnarbandalagi Nató. Þeir segja Ísland án eigin hers vera „akkilesarhæl í norðlægum vörnum Nató“ og Íslendingar séu haldnir „þeirri blekkingu að lega landsins verndi það gegn hnattrænum ógnum“. Stærsta þversögn í málflutningi þeirra er að fullyrða að „trúverðugt varnarlið á Íslandi snýst ekki um hernaðarstefnu“.

Að sjálfsögðu er spurningin um að stofna her á Íslandi spurning um hvaða hernaðarstefnu Íslendingar eiga að hafa. Íslendingar eru stofnaðilar að Nató en Svíar gengu í sambandið fyrir ári. Þrátt fyrir að vera þjóð án eigin hers hefur Ísland gegnt mikilvægu hlutverki í vörnum norðurslóða frá upphafi Nató í traustu samstarfi við Bandaríkin. Almenn hernaðarstefna Íslands og Nató er að lega landsins sé hernaðarlega mikilvæg og einmitt þess vegna sé ástæða til að tryggja varnir Íslands. Hermenn Nató eru á Keflavíkurflugvelli eftir þörfum auk öflugra loftvarna frá Keflavík. Að halda því fram að Íslendingar og bandamenn okkar séu haldnir þeirri blekkingu „að lega landsins verndi það gegn hnattrænum ógnum“ er falskenning manna með önnur markmið í huga en að efla varnir Íslands.

Hökmark og Oksanen segja ekki frá því í grein sinni hver raunveruleg markmið þeirra eru en þau koma skýrt fram í skýrslu þeirra um „jólasveininn í snjóstorminum“. Í kafla um varnarsamstarf Norðurlanda, Eystrasaltslandanna og Póllands, NBP (bls. 12), segir:

„Fyrir ríki utan ESB er kominn tími til að ganga í sambandið til að efla efnahagslegt og pólitískt öryggi og vera hluti af endurhervæðingu ESB. Lagt er til að Noregur og Ísland komi loksins með, ásamt því að Svíþjóð og Danmörk taki upp evruna og yfirgefi krónuna sem gjaldmiðil. Aðild að ESB er einnig á borðinu fyrir lönd á yfirráðasvæði Danmerkur sem eru fyrir utan í dag, nefnilega Færeyjar og Grænland. ESB á að tryggja að ferlið gangi hratt fyrir sig og verði auðvelt, ef áhugi er fyrir hendi.“

Ekki verður annað skilið en verið sé að nota Úkraínustríðið til að reka á eftir inngöngu Íslands í ESB ásamt því að Svíþjóð og Danmörk leggi niður fjárhagslegt sjálfstæði með uppgjöf gjaldmiðla sinna. Menn geta velt því fyrir sér af hverju þeir völdu að nefna ekki þessi markmið í greininni.

Það sem einkennir þennan áróður er afstaða þeirra og ESB til Bandaríkjanna sem eru „sífellt óstöðugri“ og hætta sé á að Bandaríkin svíki Nató. Mikilvægt sé fyrir Ísland að sýna „skýrt svar við hrokafullri ásælni Trumps í Grænland“. Greinilega skilja Hökmark og Oksanen ekki hvað lýðræði er, að Donald Trump er í Hvíta húsinu vegna þess að bandaríska þjóðin kaus hann. Í jólasveinaskýrslunni ganga þeir enn lengra og ásaka Bandaríkjastjórn beint um að vera leppur Rússlandsstjórnar og Kína (bls. 5) sbr.: „Með endurkomu Donalds Trumps í Hvíta húsið vakna spurningar um skuldbindingu Bandaríkjanna við Nató og öryggi Evrópu. Í upplýsingaumhverfinu deila lykilpersónur í stjórn Trumps rússneskum áróðri og styðja hliðholl rússnesk og kínversk öfl innan ESB.“

Af þessum orðum má skilja að ESB ætli með eigin hernaðarskipulagi að taka yfir hlutverk Bandaríkjanna í Nató, þar sem Bandaríkjamenn hafa aðra afstöðu til Úkraínustríðsins en að þóknast ESB. ESB leggst gegn friði í Úkraínu og hervæðist fyrir árás á Rússland til að sigra þá, því „sigur yfir Rússlandi er nauðsynlegur fyrir öryggi NBP“, þar með talið öryggi Íslands. Hernaðarstefna NBP er útskýrð (bls. 7): „Hafna hvers kyns viðurkenningu á landtöku Rússlands og hafna öllum tillögum um að fella niður refsiaðgerðir gegn Rússlandi áður en rússnesk herlið yfirgefa úkraínska grund að fullu.“ Einnig: „Vinna gegn öllum áformum um að endurræsa NordStream.“

Ljóst er á þessu að ESB er horfið sem friðarverkefni og er núna orðið hernaðarbandalag sem undirbýr þriðju heimsstyrjöldina.

Það alvarlega í málinu er að íslenska ríkisstjórnin hefur skuldbundið Ísland til að fylgja þessari herstefnu ESB án þess að spyrja þing eða þjóð eða upplýsa um málið. Þátttaka ráðherra í störfum NBP ásamt fjáraustri til Úkraínu sannar undirlægjuhátt ríkisstjórnarinnar og svik við farsæla varnarmálastefnu Íslands frá lokum seinni heimsstyrjaldarinnar.

Hin augljósa valdabarátta milli helsta bandamanns Íslands í varnarmálum, Bandaríkjanna, og ESB, sem ætlar í stríð við Rússland, gerir valkosti varnarmála skýrari fyrir okkar litlu þjóð.

Ísland á sem fyrr að standa fyrir utan slík átök og viðhalda hlutleysi sínu. Sem lítið þjóðríki höfum við enga möguleika sjálf á að verja landið ef einhver hinna stóru vilja hertaka okkur. Við eigum áfram sem hingað til að treysta besta vini okkar Bandaríkjunum og hafna aðild að ESB, þótt stríðshaukar ESB reyni enn og aftur að kveikja líf í gömlu rússagrýlunni.